Tartışmasız şaheserinin yayınlanmasından on bir yıl önce, Bir cüce anıları (1921) – Julio Cortázar tarafından muhteşem bir şekilde İspanyolca'ya çevrildi – İngiliz yazar Walter de la Mare başlıklı bir roman yazdı Geri dönüşBir şekilde, küçük kahramanını etkileyen temel meseleyi başka bir tonda prova etmiş gibi görünüyor. Yani, aynayı döndüren görüntü ve arzumuz arasındaki kimlik veya mesafe, birçok kez varoluşun temel sorusuna cevap verememesine tercüme edildi: kim olduğum.
“Ben kimdim? Ne unutmuştu? Bir cüce anıları Yolculuğunun sonuna doğru, ormanın derinliklerinde kayboldu. Ancak M. sadece yirmi yıl geçirdi, Arthur Lawford, dönüşün başında zaten olgun bir adam. Mezar taşları arasında yürürken, pişmanlık içinde kaybedilir: “anlamı nedir,” diye bilmeden merak etti, “Yakında geri dönmesi gereken bu aptal monoton ve üzücü hayat?”
Mezarlık bu hikayenin ilk senaryosu ve kahramanı bir hastalığın iyileşen bir adamıdır. Yatakta birçok yorucu yatağa neden olan ve aynı zamanda, medyan yaşın getirdiği bakiyelere tipik olan melankolik bir revizyonizm, Widderstone mezarlığının mezar taşları arasında dikkatsizce yürürken Lawford'un ruh halini takip eder. Onlarca yıl önce, gençlik geride kaldı: soğukkanlılığını geri kazandıklarında kaybolan “geçici vizyonlar” zamanı ve ancak “garip bir silinmez boşluk” terk etmek için ayrıldılar.
Hastalık, yürüyüş ve gece bu konuları düşünürken Lawford'u gölgeler mantosu altında koruyor. Beyni, evlilik, görev, sıkıcı bir yaşam süresi peşinde unutulan bilgelik damlalarını damıtıyor gibi görünüyor. “[…] Hepimiz az ya da çok eşitiz ”diye düşünüyor. “Çılgın tarafımızı kendimiz için tutuyoruz.”
Ancak onun “çılgın tarafı”, birkaç saat sonra, aynaya baktıktan sonra yüzünün değiştiğini keşfettiğinde hayalet bir görünüm yapacak. “Şimdi ne yapacaksın?” Soru, başka bir özgürlüğe, zihnin yolunu açan bir anahtardır. Ancak Lawford için tarihine başlayan soru budur; Her zaman aynı şeyi tekrarlayan bir “sonsuz ses” olarak: “Ne yapacaksın? Ne yapacaksın?
Değişim belirgindir ve uğursuzdur. Ancak o kadar uğursuz değil, Victoria ahlaki olarak, karısında bir sevgi jestini boşuna bekleyen etkilenen Arthur Lawford hakkında görünen. Papaz hariç, yeni Lawford'un bir sahtekar olmadığına körü körüne güvenen birkaç kişiden biri olan arkadaşlarını anlamıyor.
Ama yüzünüz değiştiğinde aynı kişi olabilir misin? Lawford'a sahip mi? Kötülük yapabilir mi? Kötü Bay Hyde gibi, şehrin çok az bilinen bölgelerinde başka bir şey gibi davranarak cezasız davranabilir mi?
Cevap olumlu olabilir (en azından bir an için bu olasılığa bir yaklaşıma tanık olduğumuz), ancak Arthur Lawford seviliyor: Birincisi Alice tarafından, birincisi ve ikincisi, arkadaşı Herbert ve bir öğleden sonra tanıdığı kız kardeşi Grisel için nehrin diğer tarafındaki yürüyüş sırasında yüzünü değiştirdi.
Yeni bir yaşam fırsatı, gerçek evlilik sevgisi, belki de, bildiği lükslere çok uzak bir evde, kendisi ve etrafındaki herkes için bir gizem olmaya devam eden dönüşümüne makul bir açıklamada. Lawford Grisel'e itiraf ediyor: “Yüzüm hiç özellikle hoş ya da sevgili bir yüz değil! Arkasındaki fakir talihsizlere gelince, daha önce ne mantıklı ya da hayatın bile vardı … “.
Daha önce … yüzünü değiştirmek için anlaşılır. Benzer bir argümanla John Frankenheimer, insanın bu derin yalnızlığından, yaşam ve arzu arasındaki mesafeden, başka bir zamanda ve başka bir alanda, unutulmaz bir film aracılığıyla konuştu. Saniyehayatını değiştirmek için yüzünü değiştiren bir adam hakkında. Dönüşüm, aksine Geri dönüşgönüllü, ancak varoluş düellosu orada, Sinister Aynada Sayfa Walter de la Marekitabı, büyük yeteneğinin tüm ağırlığıyla bize düşmek için bir asırdan fazla geçti.
Geri dönüşWalter de la Mare. Trad. Jorge Salvetti. Adriana Hidalgo editörü, 356 sayfa.
Seçilmiş HikayelerWalter de la Mare.Trad. Francisco Torres Oliver. Granica, 285 sayfa.
Çok bak
Charlotte Mew, akıl sağlığının kornasında
Çok bak
Penelope Fitzgerald ve bir mesleğin açık çiçeği
“Ben kimdim? Ne unutmuştu? Bir cüce anıları Yolculuğunun sonuna doğru, ormanın derinliklerinde kayboldu. Ancak M. sadece yirmi yıl geçirdi, Arthur Lawford, dönüşün başında zaten olgun bir adam. Mezar taşları arasında yürürken, pişmanlık içinde kaybedilir: “anlamı nedir,” diye bilmeden merak etti, “Yakında geri dönmesi gereken bu aptal monoton ve üzücü hayat?”
Mezarlık bu hikayenin ilk senaryosu ve kahramanı bir hastalığın iyileşen bir adamıdır. Yatakta birçok yorucu yatağa neden olan ve aynı zamanda, medyan yaşın getirdiği bakiyelere tipik olan melankolik bir revizyonizm, Widderstone mezarlığının mezar taşları arasında dikkatsizce yürürken Lawford'un ruh halini takip eder. Onlarca yıl önce, gençlik geride kaldı: soğukkanlılığını geri kazandıklarında kaybolan “geçici vizyonlar” zamanı ve ancak “garip bir silinmez boşluk” terk etmek için ayrıldılar.
Hastalık, yürüyüş ve gece bu konuları düşünürken Lawford'u gölgeler mantosu altında koruyor. Beyni, evlilik, görev, sıkıcı bir yaşam süresi peşinde unutulan bilgelik damlalarını damıtıyor gibi görünüyor. “[…] Hepimiz az ya da çok eşitiz ”diye düşünüyor. “Çılgın tarafımızı kendimiz için tutuyoruz.”
Ancak onun “çılgın tarafı”, birkaç saat sonra, aynaya baktıktan sonra yüzünün değiştiğini keşfettiğinde hayalet bir görünüm yapacak. “Şimdi ne yapacaksın?” Soru, başka bir özgürlüğe, zihnin yolunu açan bir anahtardır. Ancak Lawford için tarihine başlayan soru budur; Her zaman aynı şeyi tekrarlayan bir “sonsuz ses” olarak: “Ne yapacaksın? Ne yapacaksın?
Değişim belirgindir ve uğursuzdur. Ancak o kadar uğursuz değil, Victoria ahlaki olarak, karısında bir sevgi jestini boşuna bekleyen etkilenen Arthur Lawford hakkında görünen. Papaz hariç, yeni Lawford'un bir sahtekar olmadığına körü körüne güvenen birkaç kişiden biri olan arkadaşlarını anlamıyor.
Ama yüzünüz değiştiğinde aynı kişi olabilir misin? Lawford'a sahip mi? Kötülük yapabilir mi? Kötü Bay Hyde gibi, şehrin çok az bilinen bölgelerinde başka bir şey gibi davranarak cezasız davranabilir mi?
Cevap olumlu olabilir (en azından bir an için bu olasılığa bir yaklaşıma tanık olduğumuz), ancak Arthur Lawford seviliyor: Birincisi Alice tarafından, birincisi ve ikincisi, arkadaşı Herbert ve bir öğleden sonra tanıdığı kız kardeşi Grisel için nehrin diğer tarafındaki yürüyüş sırasında yüzünü değiştirdi.
Yeni bir yaşam fırsatı, gerçek evlilik sevgisi, belki de, bildiği lükslere çok uzak bir evde, kendisi ve etrafındaki herkes için bir gizem olmaya devam eden dönüşümüne makul bir açıklamada. Lawford Grisel'e itiraf ediyor: “Yüzüm hiç özellikle hoş ya da sevgili bir yüz değil! Arkasındaki fakir talihsizlere gelince, daha önce ne mantıklı ya da hayatın bile vardı … “.
Daha önce … yüzünü değiştirmek için anlaşılır. Benzer bir argümanla John Frankenheimer, insanın bu derin yalnızlığından, yaşam ve arzu arasındaki mesafeden, başka bir zamanda ve başka bir alanda, unutulmaz bir film aracılığıyla konuştu. Saniyehayatını değiştirmek için yüzünü değiştiren bir adam hakkında. Dönüşüm, aksine Geri dönüşgönüllü, ancak varoluş düellosu orada, Sinister Aynada Sayfa Walter de la Marekitabı, büyük yeteneğinin tüm ağırlığıyla bize düşmek için bir asırdan fazla geçti.
Geri dönüşWalter de la Mare. Trad. Jorge Salvetti. Adriana Hidalgo editörü, 356 sayfa.
Seçilmiş HikayelerWalter de la Mare.Trad. Francisco Torres Oliver. Granica, 285 sayfa.
Çok bak
Charlotte Mew, akıl sağlığının kornasında
Çok bak
Penelope Fitzgerald ve bir mesleğin açık çiçeği