Bir ayrılıkla başlayan, yeniden bir araya gelmeyle biten bir hikaye bu. Les Luthiers I Musicisti'nin bir kolu olarak ortaya çıktı ve elli yılı aşkın bir süre sonra, kurucuların mirasını ve en son icracıları aracılığıyla bir stil ve sanatsal davranışın geçerliliğini içeren son bir performansla doruğa ulaştı. Fiziksel varlığı olmadan Gerardo Masana, Daniel Rabinovich ve Marcos Mundstockve geri çekilmesiyle Carlos Núñez Cortés10 Aralık 2023 Les Luthiers Son gösterisini Bahía Blanca'daki Gran Plaza tiyatrosunda orijinaliyle altılı formatta verdi. Carlos Lopez Puccio Ve Jorge Maronnave değiştirme uzmanları yeni başlayanlara dönüştü Tato Turano, Martín O'Connor Ve Roberto Antier. Bu son turda yedekler şunlardı: Paul Rabinoviç Ve Santiago Otero Ramos.
Gazeteciler hepsini derinlemesine tanıyordu ve Lutheran, Daniel Samper ve Áxel Grijelmo'nun müdavimleri. Samper (Bogota, 1945) bu kitabın ilk ve ünlü versiyonunu zaten yayınlamıştı. L'den S'ye Les Luthiers 1991 yılında o zamanki beşlinin izni ve katkısıyla. Şimdi revize edilen bu metin, bir başka bilim tutkunu olan Grijelmo'nun (Burgos, 1956) çalışmasıyla tamamlandı. Leslu 1991'den 2023'e kadar idollerinin kahramanlıklarını anlatma görevini yerine getiren, Les Luthiers Arjantin'in ve tüm İspanyolca konuşulan dünyanın kültürel mirası olarak.
Kronolojik açıklamaya ek olarak, kitapta her bir üyenin kısa profilleri, bir fotoğraf dosyası ve çok zengin ekler bulunmaktadır: grup tarafından tarihi boyunca oluşturulan ve kullanılan resmi olmayan araçların ayrıntılı bir açıklaması ve her birinin bir listesi. gösteriler. Samper ve Grijelmo sorgulara yanıt verdi N kitap ve grupla olan ilişkisi hakkında.
Álex Grijelmo (Carlos Rosillo tarafından canlandırılmıştır) ve Daniel Samper Pizano (Jorge Maronna tarafından canlandırılmıştır).
– Yazarken hayranlar ve gazeteciler arasındaki dengeyi nasıl sağladınız?
–Grijelmo: Üzerinde hiç çalışmadım. Les Luthiers hayranıyım ve okuyucuyu uyarmak için bunu önceden söylüyorum. Kendimi onların bir arkadaşı olarak görüyorum ve başka bir şey yapmak kendime ihanet etmek ve imkansız bir çaba olurdu. Hikaye gazetecilik sınırları dahilinde kesinlikle partizandır.
Tüm gerçekler doğru ama gerçeklerin yorumlanması, o çocuklara duyduğum hayranlığı göz ardı edemez. Birisi bana “ben”in varlığını gözden kaçırdığını çünkü bunun benim gazetecilik tarzıma çok aykırı olduğunu ve yayınladığım diğer kitaplarda da yer almadığını söyledi. Ancak bu durumda bu kaçınılmazdı. Anlattığım olayların çoğunda ben de bulundum; hatta sonunda yer alan bazı anekdotlarda bile.
– Hiçbirinizin Arjantinli olmaması dikkat çekici olabilir. Les Luthiers izleyici olarak size Arjantinliler hakkında nasıl bir fikir verdi?
–G: Les Luthiers, Daniel ve ben ortak dilimizin evrensel milletine aitiz. Les Luthiers, Arjantin'e, kültürüne, müzisyenlerinin ve yaratıcılarının dehasına dair bir fikir aktarıyor. Yirmili yaşlarında masum bir insan olarak bunları ilk dinlediğimde böyle bir grubun ancak orada olabileceğini düşündüğümü hatırlıyorum.
O zamana kadar Arjantin kültürü hakkında zaten çok olumlu bir fikrim vardı ve röportaj yapmayı başardığım Cafrune, Los Chalchaleros, José Larralde, Alberto Cortez, Facundo Cabral veya Cholo Aguirre'yi zevkle dinledim. Ve sonra tanışma şansına sahip olduğum Claudina ve Alberto Gambino. Okuldan arkadaşlarımla şarkılarını biliyorduk, gitarlarımızla söylüyorduk. Les Luthiers'i bu koleksiyona harika bir son dokunuş olarak dahil etmemiz uzun sürmeyecek. Bütün şakalarımız onlarınkine benzemeye çalışırdı.
“Les Luthiers from L to S”, Daniel Samper ve Álex Grijelmo (Tartışma, 35.899 dolarlık kağıt; 11.199 dolarlık e-kitap).
–Daniel, ilk bölümün tarzını Les Luthiers'in mizahına uygun bir şekilde benimsemeye nasıl karar verdin?
–Samper: Bu üslup benim yazım tarzımdan geliyor: neredeyse tüm kroniklerim ve köşe yazılarım rahat ve güler yüzlü bir üsluba sahip. Chronicle, yazarın tanıklık malzemesinin, yazım tarzının ve yaptığı heterodoks katkıların çok önemli olduğu bir türdür. Bu ve Les Luthiers'e duyulan bulaşıcı saygı, tonu açıklıyor. Önceki durum, bazen ifade edilen, bazen de ironi yoluyla ortaya konan hayranlığın tarifin bir parçası olduğunu açıklıyor.
–Bu hikayenin oyuncu kadrosunun bir üyesi, metinde çokça yer alan grubun psikoloğu Dr. Ulloa'dır. Grubun iç dinamiklerinde nasıl bir rol üstleniyorlar?
–G: Bunun temel bir şey olduğunu ve kendileriyle mutabakata varılan saygı ve bir arada yaşama kurallarının grubun tarihi boyunca korunduğunu düşünüyorum.
–Grubun kolektif yöntemi, yıllara, aşınma ve yıpranmaya rağmen güçlü kalmış görünüyor. Bu kolektif operasyondan ne öğrenebilirler?
–G: Disiplinin, karşılıklı talebin ve titizliğin yaratıcılıkla ve her şeyden önce iyi bir çevreyle bir arada olabileceğini onlardan öğrendim.
Les Luthiers, 1999. Clarín Arşivi
–Klasik üyelerin ifadelerinde özgün olma fikri “baskı” ya da “ızdırap” olarak tekrarlanıyor. Her zaman yaratıcı olma zorunluluğunun onları etkilediğini mi düşünüyorsunuz?
–G: Mizah arayışının onlara eziyet ettiğine dair bir izlenimim yok, çünkü rahat bir kahve içerken bile komik oluyorlar. Onlara belki de işkence edebilecek şey, gösterilerde mükemmellik arayışıydı.
–Daniel Rabinovich ve Marcos Mundstock'un ölümleri ve Núñez Cortés'in emekliliği bir öncesi ve sonrasına işaret ediyordu. Ancak Les Luthiers devam etti. Bahía Blanca'da biten bu sonsözü nasıl tanımlarsınız?
–G: Anlatmak zorunda kaldığım aşama bir gazeteci için büyüleyici, arkadaşım için ise çok üzücü çünkü bunlar gönüllü ve programlı olmasına rağmen Daniel ve Marcos'un ölümlerini, Núñez'in emekli olmasını ve grubun geri çekilmesini içeriyor. . Son yılların büyük insan öğretisi Les Luthiers'in en büyük değeri, fikrin üyelerine bile hayatta kalabilmesi ve aynı zamanda onları sahnelerden ve provalardan uzak tutan bir salgına rağmen hayatta kalabilmesidir.
ile son arreón Mastropiero'dan yeni aksilikler Bu, tüm zorlukların üstesinden gelmenin, sağlıklı öz sevginin, gerçek sanatçıları çevreleyen dürtünün bir göstergesidir: 10 ülkede 26 şehirde tüm talihsizliklerin üstesinden gelen ve 173.000 izleyiciyi mutlulukla dolduran bir tarza veda. Benim için, Daha fazla aksilik Tüm bu zorluklara rağmen üstün bir değere sahip olan Les Luthiers'in en büyük gösterilerinden biridir.
Gazeteciler hepsini derinlemesine tanıyordu ve Lutheran, Daniel Samper ve Áxel Grijelmo'nun müdavimleri. Samper (Bogota, 1945) bu kitabın ilk ve ünlü versiyonunu zaten yayınlamıştı. L'den S'ye Les Luthiers 1991 yılında o zamanki beşlinin izni ve katkısıyla. Şimdi revize edilen bu metin, bir başka bilim tutkunu olan Grijelmo'nun (Burgos, 1956) çalışmasıyla tamamlandı. Leslu 1991'den 2023'e kadar idollerinin kahramanlıklarını anlatma görevini yerine getiren, Les Luthiers Arjantin'in ve tüm İspanyolca konuşulan dünyanın kültürel mirası olarak.
Kronolojik açıklamaya ek olarak, kitapta her bir üyenin kısa profilleri, bir fotoğraf dosyası ve çok zengin ekler bulunmaktadır: grup tarafından tarihi boyunca oluşturulan ve kullanılan resmi olmayan araçların ayrıntılı bir açıklaması ve her birinin bir listesi. gösteriler. Samper ve Grijelmo sorgulara yanıt verdi N kitap ve grupla olan ilişkisi hakkında.
Álex Grijelmo (Carlos Rosillo tarafından canlandırılmıştır) ve Daniel Samper Pizano (Jorge Maronna tarafından canlandırılmıştır).
– Yazarken hayranlar ve gazeteciler arasındaki dengeyi nasıl sağladınız?
–Grijelmo: Üzerinde hiç çalışmadım. Les Luthiers hayranıyım ve okuyucuyu uyarmak için bunu önceden söylüyorum. Kendimi onların bir arkadaşı olarak görüyorum ve başka bir şey yapmak kendime ihanet etmek ve imkansız bir çaba olurdu. Hikaye gazetecilik sınırları dahilinde kesinlikle partizandır.
Tüm gerçekler doğru ama gerçeklerin yorumlanması, o çocuklara duyduğum hayranlığı göz ardı edemez. Birisi bana “ben”in varlığını gözden kaçırdığını çünkü bunun benim gazetecilik tarzıma çok aykırı olduğunu ve yayınladığım diğer kitaplarda da yer almadığını söyledi. Ancak bu durumda bu kaçınılmazdı. Anlattığım olayların çoğunda ben de bulundum; hatta sonunda yer alan bazı anekdotlarda bile.
– Hiçbirinizin Arjantinli olmaması dikkat çekici olabilir. Les Luthiers izleyici olarak size Arjantinliler hakkında nasıl bir fikir verdi?
–G: Les Luthiers, Daniel ve ben ortak dilimizin evrensel milletine aitiz. Les Luthiers, Arjantin'e, kültürüne, müzisyenlerinin ve yaratıcılarının dehasına dair bir fikir aktarıyor. Yirmili yaşlarında masum bir insan olarak bunları ilk dinlediğimde böyle bir grubun ancak orada olabileceğini düşündüğümü hatırlıyorum.
O zamana kadar Arjantin kültürü hakkında zaten çok olumlu bir fikrim vardı ve röportaj yapmayı başardığım Cafrune, Los Chalchaleros, José Larralde, Alberto Cortez, Facundo Cabral veya Cholo Aguirre'yi zevkle dinledim. Ve sonra tanışma şansına sahip olduğum Claudina ve Alberto Gambino. Okuldan arkadaşlarımla şarkılarını biliyorduk, gitarlarımızla söylüyorduk. Les Luthiers'i bu koleksiyona harika bir son dokunuş olarak dahil etmemiz uzun sürmeyecek. Bütün şakalarımız onlarınkine benzemeye çalışırdı.
–Daniel, ilk bölümün tarzını Les Luthiers'in mizahına uygun bir şekilde benimsemeye nasıl karar verdin?
–Samper: Bu üslup benim yazım tarzımdan geliyor: neredeyse tüm kroniklerim ve köşe yazılarım rahat ve güler yüzlü bir üsluba sahip. Chronicle, yazarın tanıklık malzemesinin, yazım tarzının ve yaptığı heterodoks katkıların çok önemli olduğu bir türdür. Bu ve Les Luthiers'e duyulan bulaşıcı saygı, tonu açıklıyor. Önceki durum, bazen ifade edilen, bazen de ironi yoluyla ortaya konan hayranlığın tarifin bir parçası olduğunu açıklıyor.
–Bu hikayenin oyuncu kadrosunun bir üyesi, metinde çokça yer alan grubun psikoloğu Dr. Ulloa'dır. Grubun iç dinamiklerinde nasıl bir rol üstleniyorlar?
–G: Bunun temel bir şey olduğunu ve kendileriyle mutabakata varılan saygı ve bir arada yaşama kurallarının grubun tarihi boyunca korunduğunu düşünüyorum.
–Grubun kolektif yöntemi, yıllara, aşınma ve yıpranmaya rağmen güçlü kalmış görünüyor. Bu kolektif operasyondan ne öğrenebilirler?
–G: Disiplinin, karşılıklı talebin ve titizliğin yaratıcılıkla ve her şeyden önce iyi bir çevreyle bir arada olabileceğini onlardan öğrendim.
–Klasik üyelerin ifadelerinde özgün olma fikri “baskı” ya da “ızdırap” olarak tekrarlanıyor. Her zaman yaratıcı olma zorunluluğunun onları etkilediğini mi düşünüyorsunuz?
–G: Mizah arayışının onlara eziyet ettiğine dair bir izlenimim yok, çünkü rahat bir kahve içerken bile komik oluyorlar. Onlara belki de işkence edebilecek şey, gösterilerde mükemmellik arayışıydı.
–Daniel Rabinovich ve Marcos Mundstock'un ölümleri ve Núñez Cortés'in emekliliği bir öncesi ve sonrasına işaret ediyordu. Ancak Les Luthiers devam etti. Bahía Blanca'da biten bu sonsözü nasıl tanımlarsınız?
–G: Anlatmak zorunda kaldığım aşama bir gazeteci için büyüleyici, arkadaşım için ise çok üzücü çünkü bunlar gönüllü ve programlı olmasına rağmen Daniel ve Marcos'un ölümlerini, Núñez'in emekli olmasını ve grubun geri çekilmesini içeriyor. . Son yılların büyük insan öğretisi Les Luthiers'in en büyük değeri, fikrin üyelerine bile hayatta kalabilmesi ve aynı zamanda onları sahnelerden ve provalardan uzak tutan bir salgına rağmen hayatta kalabilmesidir.
ile son arreón Mastropiero'dan yeni aksilikler Bu, tüm zorlukların üstesinden gelmenin, sağlıklı öz sevginin, gerçek sanatçıları çevreleyen dürtünün bir göstergesidir: 10 ülkede 26 şehirde tüm talihsizliklerin üstesinden gelen ve 173.000 izleyiciyi mutlulukla dolduran bir tarza veda. Benim için, Daha fazla aksilik Tüm bu zorluklara rağmen üstün bir değere sahip olan Les Luthiers'in en büyük gösterilerinden biridir.