Açıklama tanıdıktır: girdiğinizde Club Atlético Fernández Fierro (CAFF) Pugliese sizi karşılıyor. Kendi tarzında baharatlı ve ritmik. Bandeneon sanatçısı, gitarist, aranjör ve besteci Adrián Ruggiero yedi yıl boyunca kulübün orkestrasında çaldı. Osvaldo Pugliese Orkestrası'nın efsanevi bandoneonisti Osvaldo Ruggiero'nun oğlu. Ve burada bitmiyor; Juan Corrao ile birlikte yeni kurulan Adrián Tangoloji projesi, belgeselden sorumlu Pugliese, Pugliese, Pugliese. Bu soyadını üç defadan fazla yazmanın hiçbir zararı yoktur. Ruggiero ve Corrao ilk albümlerine Potrero adını verdiler ve CAFF sakini Adrián'ın yüzünde inanç ve tutkuyu ifade eden bir yüz buruşturma var. Çılgınlık, kontrol eksikliği ve neşe, bunlar Violentango'da da çalan bandoneoncunun ilk izlenimleri olabilir.
Adrián Ruggiero şöyle diyor: Tangoloji Tango ve caz unsurlarının titiz ve özel buluşması benzersizdir. Tangoda, türün duygusal derinliğini ve tarihini yansıtan nüanslar ve tempo değişiklikleriyle doluyuz; cazda ise bu müzik tarzını karakterize eden armonik zenginlik ve doğaçlama özgürlüklerine katkıda bulunuyoruz.
Ruggiero tam da bu birleşme noktasında bandoneonu bariton saksafon, davul, piyano ve bas ile ilişkilendirdiklerini açıklıyor. Enstrümanların bu sıra dışı kombinasyonu, hem nostaljik hem de taze bir ses paleti yaratarak dinleyiciyi beklenmedik kıvrımlarla tango ve caz manzaralarında bir yolculuğa çıkarıyor. Bu ilk albümün müziği bu çizgiler altında kalınlaşıyor.
Tangology'den “Potrero”.
Albümde kendi bestelerinin (Corrao'dan “Bustamante y peña”, Ruggiero'dan “Toma negra” ve Ruggiero ve Andrés Jorge'den “Nuevos Viajes”) yanı sıra, geleneksel tangoların bu sıra dışı oluşuma uyarlanmış orijinal aranjmanları da yer alıyor. müziğine yaratıcılık ve yeniden yorumlamanın yeni bir boyutunu katıyor. Bazen, mesela mercedes sosa hatta yeni besteler yaptı. Piazzolla'nın “Unutulma” adlı eserinde, Tangoloji Ona hava verir ve yüzmesine izin verir. Onu albümdeki en uzun parça yapıyorlar (8:09) ve bandoneon ifadelerine yeterince saygı duyulmasına rağmen Astor'un şimdiye kadar verdiğinden daha fazla nostalji katıyorlar.
Potrero, yetenekli ses mühendisi Nicolás Acosta tarafından kendi stüdyosu Cultura Kamikaze'de kaydedildi. Kamikaze Kültürü, bu projeye fikir aşamasından hayata geçirilmesine kadar hayat verdikleri yaratıcı bir alan. Sokağın, mahallenin, meydandaki bir oyunun kendiliğinden karakterini taşıyan Potrero, aynı zamanda piyanoda Dante Picca, bariton saksafonda Andrés Jorge, dublörde Gonzalo Aldas tarafından da çalındı (ve kaydedildi) bas ve mix ve mastering'i Florencio Justo tarafından Dr. F.
Tangoloji. Fotoğraf: Julia Gutiérrez/ Nezaket
Juan Corrao şöyle diyor: “Tangoloji eski bir arzu, Potrero'da hayata geçen eski bir arayış, çok azar azar yapılan bir albüm: onu üç günde kaydettik, ancak ilk seans ile sonuncusu arasında bir yıldan fazla bir mesafe vardı. .” Corrao, yeni nesil tangoyla aynı ırktandır. Yani çok eğitimli bir müzisyen. Oda ve Senfoni Müziği (UNLa) diplomasına sahiptir ve EMC'den (Berklee International Network) Profesyonel Müzisyen olarak mezun olmuştur. Sergio Verdinelli, Pablo Laporta, Fernando Martínez ve Eloy Michelini'den davul dersleri aldı. María del Carmen Aguilar'la armoni ve işitsel algı, gitarist Julián Graciano'yla ise kompozisyon çalıştı. Ve onun CV'si Ruggiero'nunki gibi devam ediyor. Önemli olan bu kurulun bilgisini ulaşılabilir hale getirmesi ve onu Buenos Aires'in günlük yaşamıyla diyaloğa sokmasıdır.
Potrero albümü enstrümantal, kalın ısrar ediyoruz ama bir detayı var. Bitirmek üzereyken bir ses belirir ve şu dizeleri söylemeye başlar: “Olay şu ki, gola gitti ve şöhret sadece bir hikayeden ibaret. / Ve kötü ve rüzgarsız yürüyorum. / Her şey, her şey bitti. / Bugün sadece geçmiş sevinçlerin anısı kaldı. / Sadece sen varsın viyolam. / Ben ayrılana kadar.” Acıtıyor ama güzel bir son.
Adrián Ruggiero şöyle diyor: Tangoloji Tango ve caz unsurlarının titiz ve özel buluşması benzersizdir. Tangoda, türün duygusal derinliğini ve tarihini yansıtan nüanslar ve tempo değişiklikleriyle doluyuz; cazda ise bu müzik tarzını karakterize eden armonik zenginlik ve doğaçlama özgürlüklerine katkıda bulunuyoruz.
Ruggiero tam da bu birleşme noktasında bandoneonu bariton saksafon, davul, piyano ve bas ile ilişkilendirdiklerini açıklıyor. Enstrümanların bu sıra dışı kombinasyonu, hem nostaljik hem de taze bir ses paleti yaratarak dinleyiciyi beklenmedik kıvrımlarla tango ve caz manzaralarında bir yolculuğa çıkarıyor. Bu ilk albümün müziği bu çizgiler altında kalınlaşıyor.
Tangology'den “Potrero”.
Albümde kendi bestelerinin (Corrao'dan “Bustamante y peña”, Ruggiero'dan “Toma negra” ve Ruggiero ve Andrés Jorge'den “Nuevos Viajes”) yanı sıra, geleneksel tangoların bu sıra dışı oluşuma uyarlanmış orijinal aranjmanları da yer alıyor. müziğine yaratıcılık ve yeniden yorumlamanın yeni bir boyutunu katıyor. Bazen, mesela mercedes sosa hatta yeni besteler yaptı. Piazzolla'nın “Unutulma” adlı eserinde, Tangoloji Ona hava verir ve yüzmesine izin verir. Onu albümdeki en uzun parça yapıyorlar (8:09) ve bandoneon ifadelerine yeterince saygı duyulmasına rağmen Astor'un şimdiye kadar verdiğinden daha fazla nostalji katıyorlar.
Potrero, yetenekli ses mühendisi Nicolás Acosta tarafından kendi stüdyosu Cultura Kamikaze'de kaydedildi. Kamikaze Kültürü, bu projeye fikir aşamasından hayata geçirilmesine kadar hayat verdikleri yaratıcı bir alan. Sokağın, mahallenin, meydandaki bir oyunun kendiliğinden karakterini taşıyan Potrero, aynı zamanda piyanoda Dante Picca, bariton saksafonda Andrés Jorge, dublörde Gonzalo Aldas tarafından da çalındı (ve kaydedildi) bas ve mix ve mastering'i Florencio Justo tarafından Dr. F.
Juan Corrao şöyle diyor: “Tangoloji eski bir arzu, Potrero'da hayata geçen eski bir arayış, çok azar azar yapılan bir albüm: onu üç günde kaydettik, ancak ilk seans ile sonuncusu arasında bir yıldan fazla bir mesafe vardı. .” Corrao, yeni nesil tangoyla aynı ırktandır. Yani çok eğitimli bir müzisyen. Oda ve Senfoni Müziği (UNLa) diplomasına sahiptir ve EMC'den (Berklee International Network) Profesyonel Müzisyen olarak mezun olmuştur. Sergio Verdinelli, Pablo Laporta, Fernando Martínez ve Eloy Michelini'den davul dersleri aldı. María del Carmen Aguilar'la armoni ve işitsel algı, gitarist Julián Graciano'yla ise kompozisyon çalıştı. Ve onun CV'si Ruggiero'nunki gibi devam ediyor. Önemli olan bu kurulun bilgisini ulaşılabilir hale getirmesi ve onu Buenos Aires'in günlük yaşamıyla diyaloğa sokmasıdır.
Potrero albümü enstrümantal, kalın ısrar ediyoruz ama bir detayı var. Bitirmek üzereyken bir ses belirir ve şu dizeleri söylemeye başlar: “Olay şu ki, gola gitti ve şöhret sadece bir hikayeden ibaret. / Ve kötü ve rüzgarsız yürüyorum. / Her şey, her şey bitti. / Bugün sadece geçmiş sevinçlerin anısı kaldı. / Sadece sen varsın viyolam. / Ben ayrılana kadar.” Acıtıyor ama güzel bir son.