Sanki bir alefmiş gibi, dünyadaki tüm sesler bir makinede kalıyor. Kusursuz bir Borges objesi olan zararsız bir bavul görünümündeki bu buluş, ozon tabakasındaki deliklerle ittifak kurar ve yerini, Borges'in hikayesinde olduğu gibi, yalnız genç bir kadın olan Berta'nın yaşadığı eski bir evde bulur. İzole edilmiş ve duygusal açıdan biraz rahatsız olan adam, bodruma indiğinde bu olgunun en istikrarsız ve somut kısmına katılıyor ve Ölen annesinin sesini duyduğunu sanıyor.
Olasılıklardan yararlanın fantastik tür dramatik bir yapı öyle bir şeydir ki Javier Daulte Yazar ve oyun yazarı olarak defalarca araştırma yaptı. Rağmen Sesodasında sunduğu eser, Sokak Alanıöyle görünüyor ki, bu türün dikkate alınması gerçekçiliğe dönüştü.
Gerçekler, yapay zeka kullanımının çok daha abartılı sahneler sunduğu bir gerçeklikten o kadar da uzak değil. Bu anlamda üretim Daulte teknolojinin ruhla bağlantılı bir faktör haline geldiği dönemin okunmasıyla, posthümanizm teorilerinin önerdiği şekilde öznelerin amaçları ve duygulanımlarıyla uyumlu olduğu kanıtlanıyor.
Paula Manzone ve María Villar'ın canlandırdığı iki hırslı ve rekabetçi arkadaş, diğer karakterlere hükmetmeye çalışan iki kötü kişiyi canlandırıyor.
Sahneleme, sanatçılara tekniğin bu kullanımına bağlı bir varlık veren bir cihazdan oluşur. Oyuncu kadrosunun tamamı her zaman sahnede kalır ve olay örgüsü gelişirken, eylemlere dahil olmayan aktörler ve aktrisler, nesneler olmadan bu hareketlere eşlik eden ses görüntüleri üretmeye kendilerini adamıştır.
2000 yılında, Daulte adlı eserin prömiyerini yaptı renkli farlar Burada teklif, oyuncuları hiçbir itirazın olmadığı bir duruma getirmekti. María Onetto, Gabriela Izcovich ve Héctor Díaz, bir partiden sonra sabahın erken saatlerinde, cesedin çökmek üzere olduğu o ağırlığı yarattılar.
Ses Bu eserle diyaloğa giriyor ama burada olay örgüsü tiyatro biçimlerine meydan okuyan bir karmaşıklığa bürünüyor. Paula Manzone ve María Villar'ın canlandırdığı iki hırslı ve rekabetçi arkadaş, hedeflerine ulaşmak için diğer karakterlere hükmetmeye çalışan iki şeytan gibi, olayları kontrol eden güçler olarak hareket ediyor. Diğer uçta, William Prociuk ve Silvina Katz'ın baktığı Berta (Luciana Grasso) ve iki büyük kardeşi, Berta'nın durumunda onu yakınlaşan bir kırılganlığı ifade ediyor. çağrıştırıcı bir karaktere sahip olan o ses evreni.
Oyuncu kadrosunun tamamı her zaman sahnede kalıyor. Basmak
Buna paralel olarak, ses dünyasında profesyonel olarak çalışan iki kişinin, artık kendini reklamcılığa adamış seçkin bir rock müzisyeninin (Marcelo Pozzi) ve ortağının (Agustín Meneses) dahil olduğu bir durum ortaya çıkar. Bu sağlam buluşun taşıyıcısı İsveçli Olaf, gerçekleri ve ifadeleri gerçek bir perspektiften anlayan Ramiro Delgado'nun önderliğinde onlara yaklaşıyor.
Bir Latin Amerika ülkesinin sakinlerini cezbetmek ve para kazanmak olan hedefi, farkında olmadığı bir dizi durumla bağlantılı hale gelir. Dramaturjisi Daulte Eylemlerin, algılarından kaçan ve diğer alanlarda kendilerini dönüştürebilecek ve istenmeyen sonuçlara yol açabilecek etkiler üreten durumları belirleme yollarını test eder.
Ses hikayenin ve anlatım aracının bir unsuru haline gelir. Prosedürü göstererek kurgu, oyunculuğun sadece operasyonel bir alanla sınırlı olmayan, dramatik bir değer kazanmaya başlayan eylem ve hareketlerden nesneleri, mekanı ve duyusal alanı inşa etmesi gereken bir dil haline geldiği bir laboratuvar olarak ortaya çıkıyor, aynı zamanda söz, eylemi harekete geçiren bir faktör olarak bir çatışma meselesi haline gelir.
Eski bir evde yalnız bir genç kadın olan Berta, bodrumda ölen annesinin sesini duyduğuna inanır.
Aktörlerin bedenleriyle kalıcı olarak bir arada var olan tek nesneye (bavul) dayanan görünmez makinede şifrelenen teknoloji, hafızaya, tüm seslere, geçmiş konuşmalara değer verme, ne olduklarını bilme olasılığına bağlı bir unsurdur. Google aramalarına çok benzer bir dizi koordinat girdiysek hakkımızda söyledi.
Bugün neredeyse tüm mekânları ve eserleri kapsayan arşiv kavramı, bu karakterler için bir travmanın üstesinden gelme fırsatını ima ediyor ya da başkalarına şantaj yapma aracı işlevi görüyor. Onları bir araya getiren, çağıran, o evde buluşmaya zorlayan da o ses (bodrumdaki ya da bavuldaki), oyun boyunca sahneler parçalanmış, karakterler aynı zamanda oyuncu ve teknisyen olmuş.
Bu ses tarihi fethetmeyi başardığında hayaletimsi bir büyüye dönüşür. Daulte bu açık Spektral, herhangi bir bulanık görünümden ziyade sesin sırasına tepki verir) sanatçılar karakterler tarafından yakalanır. Oyun sırasında anlamın, gerçeklerin ortaya çıkışının, en temel algıların aralarındaki farkları belirlediği, strateji üretme veya duyguların üstesinden gelmelerine izin verme becerisiyle ölçülen tartışmalara katılan denekler, bunların Bir bedenin başka bir bedenle kavgası. Kaçınılmaz bir sosyal deneyimin tezahürü.
*Ses Salı günleri saat 20.00'de Espacio Callejón, Humahuaca 3759'da sunulmaktadır.
Olasılıklardan yararlanın fantastik tür dramatik bir yapı öyle bir şeydir ki Javier Daulte Yazar ve oyun yazarı olarak defalarca araştırma yaptı. Rağmen Sesodasında sunduğu eser, Sokak Alanıöyle görünüyor ki, bu türün dikkate alınması gerçekçiliğe dönüştü.
Gerçekler, yapay zeka kullanımının çok daha abartılı sahneler sunduğu bir gerçeklikten o kadar da uzak değil. Bu anlamda üretim Daulte teknolojinin ruhla bağlantılı bir faktör haline geldiği dönemin okunmasıyla, posthümanizm teorilerinin önerdiği şekilde öznelerin amaçları ve duygulanımlarıyla uyumlu olduğu kanıtlanıyor.
Paula Manzone ve María Villar'ın canlandırdığı iki hırslı ve rekabetçi arkadaş, diğer karakterlere hükmetmeye çalışan iki kötü kişiyi canlandırıyor.
Sahneleme, sanatçılara tekniğin bu kullanımına bağlı bir varlık veren bir cihazdan oluşur. Oyuncu kadrosunun tamamı her zaman sahnede kalır ve olay örgüsü gelişirken, eylemlere dahil olmayan aktörler ve aktrisler, nesneler olmadan bu hareketlere eşlik eden ses görüntüleri üretmeye kendilerini adamıştır.
2000 yılında, Daulte adlı eserin prömiyerini yaptı renkli farlar Burada teklif, oyuncuları hiçbir itirazın olmadığı bir duruma getirmekti. María Onetto, Gabriela Izcovich ve Héctor Díaz, bir partiden sonra sabahın erken saatlerinde, cesedin çökmek üzere olduğu o ağırlığı yarattılar.
Ses Bu eserle diyaloğa giriyor ama burada olay örgüsü tiyatro biçimlerine meydan okuyan bir karmaşıklığa bürünüyor. Paula Manzone ve María Villar'ın canlandırdığı iki hırslı ve rekabetçi arkadaş, hedeflerine ulaşmak için diğer karakterlere hükmetmeye çalışan iki şeytan gibi, olayları kontrol eden güçler olarak hareket ediyor. Diğer uçta, William Prociuk ve Silvina Katz'ın baktığı Berta (Luciana Grasso) ve iki büyük kardeşi, Berta'nın durumunda onu yakınlaşan bir kırılganlığı ifade ediyor. çağrıştırıcı bir karaktere sahip olan o ses evreni.
Buna paralel olarak, ses dünyasında profesyonel olarak çalışan iki kişinin, artık kendini reklamcılığa adamış seçkin bir rock müzisyeninin (Marcelo Pozzi) ve ortağının (Agustín Meneses) dahil olduğu bir durum ortaya çıkar. Bu sağlam buluşun taşıyıcısı İsveçli Olaf, gerçekleri ve ifadeleri gerçek bir perspektiften anlayan Ramiro Delgado'nun önderliğinde onlara yaklaşıyor.
Bir Latin Amerika ülkesinin sakinlerini cezbetmek ve para kazanmak olan hedefi, farkında olmadığı bir dizi durumla bağlantılı hale gelir. Dramaturjisi Daulte Eylemlerin, algılarından kaçan ve diğer alanlarda kendilerini dönüştürebilecek ve istenmeyen sonuçlara yol açabilecek etkiler üreten durumları belirleme yollarını test eder.
Ses hikayenin ve anlatım aracının bir unsuru haline gelir. Prosedürü göstererek kurgu, oyunculuğun sadece operasyonel bir alanla sınırlı olmayan, dramatik bir değer kazanmaya başlayan eylem ve hareketlerden nesneleri, mekanı ve duyusal alanı inşa etmesi gereken bir dil haline geldiği bir laboratuvar olarak ortaya çıkıyor, aynı zamanda söz, eylemi harekete geçiren bir faktör olarak bir çatışma meselesi haline gelir.
Aktörlerin bedenleriyle kalıcı olarak bir arada var olan tek nesneye (bavul) dayanan görünmez makinede şifrelenen teknoloji, hafızaya, tüm seslere, geçmiş konuşmalara değer verme, ne olduklarını bilme olasılığına bağlı bir unsurdur. Google aramalarına çok benzer bir dizi koordinat girdiysek hakkımızda söyledi.
Bugün neredeyse tüm mekânları ve eserleri kapsayan arşiv kavramı, bu karakterler için bir travmanın üstesinden gelme fırsatını ima ediyor ya da başkalarına şantaj yapma aracı işlevi görüyor. Onları bir araya getiren, çağıran, o evde buluşmaya zorlayan da o ses (bodrumdaki ya da bavuldaki), oyun boyunca sahneler parçalanmış, karakterler aynı zamanda oyuncu ve teknisyen olmuş.
Bu ses tarihi fethetmeyi başardığında hayaletimsi bir büyüye dönüşür. Daulte bu açık Spektral, herhangi bir bulanık görünümden ziyade sesin sırasına tepki verir) sanatçılar karakterler tarafından yakalanır. Oyun sırasında anlamın, gerçeklerin ortaya çıkışının, en temel algıların aralarındaki farkları belirlediği, strateji üretme veya duyguların üstesinden gelmelerine izin verme becerisiyle ölçülen tartışmalara katılan denekler, bunların Bir bedenin başka bir bedenle kavgası. Kaçınılmaz bir sosyal deneyimin tezahürü.
*Ses Salı günleri saat 20.00'de Espacio Callejón, Humahuaca 3759'da sunulmaktadır.