Sevval
New member
Kargo Dağıtıma Çıktıysa O Gün Gelir mi? Bir Günün Hikâyesi
Bir forum köşesinde dostane bir ortam düşünün; herkes yaşadığı küçük büyük deneyimleri paylaşırken, ben de başımdan geçen tuhaf ama eğlenceli bir olayı anlatmak istedim. Çünkü çoğumuzun aklına aynı soru takılır: “Kargo dağıtıma çıktıysa o gün gelir mi?” İşte size yaşadığım bir günün samimi hikâyesi…
---
Sabahın Heyecanı
O sabah telefonuma bir mesaj geldi: “Kargonuz dağıtıma çıkmıştır.” İçimden bir sevinç koptu. Günlerdir beklediğim paket nihayet bana geliyordu. Kahvaltı masasında annem, babam ve kız kardeşimle otururken müjdeyi verdim.
Babam hemen ciddi bir yüz ifadesi takındı:
“Bak oğlum,” dedi. “Mesaj geldiyse demek ki o kamyon çoktan çıkmış. Şimdi oturup stratejik düşünelim. Bizim mahalleye genellikle öğleden sonra uğruyorlar. Sen sabırlı ol.”
Kız kardeşim ise gözlerini devirdi, sonra gülerek karşılık verdi:
“Off baba ya, biz ne zaman sabırlı olduk ki? Bence arayıp teyit etsin. İnsan gibi konuşursun, nerede olduğunu öğrenirsin. Belki erken gelir, belki gecikir. İnsan ilişkisi kurmak lazım.”
İşte masanın başında tipik bir tablo: Erkek tarafı plan ve stratejiye, kadın tarafı ilişki ve empatiye odaklanıyordu. Ben ise kahvaltıyı hızlıca bitirip kargonun izini sürmeye karar verdim.
---
Beklemenin Psikolojisi
Gün boyu telefona bakıp durdum. Babam odadan seslendi:
“Bak oğlum, taktik şu. Sen hiç bakma. Psikolojik baskı yapma kendine. O kargo eninde sonunda gelecek.”
Kız kardeşim ise yanıma gelip sırtımı sıvazladı:
“Bence biraz empati yap. O kuryeci sabahtan beri yollarda, yüzlerce paket taşıyor. Belki de yol üstünde trafiğe takıldı. Bir mesaj atsak, hal hatır sorsak? Hem kolaylaşır hem de gönül kazanırsın.”
İçimden “Allah’ım bu iki uç yaklaşım arasında nasıl denge kuracağım?” diye geçirdim. Telefonu elime alıp kargo şirketini aramaya karar verdim. Tam numarayı tuşlarken babam elimi durdurdu:
“Bekle. Şimdi ararsan plan bozulur. Strateji önemli.”
Kız kardeşim ise beni cesaretlendirdi:
“Arasan ne olur? İnsanlık hali. Hem adamlar da yardımcı olmak için oradalar.”
Bir an ikisinin arasında kalmış gibi hissettim.
---
Kargo Peşinde Bir Gün
Saat öğleni geçtiğinde sabrım iyice zorlandı. Kargo uygulamasından baktım: “Dağıtımda.” Ama daha fazla detay yok.
Babam televizyon karşısında yorum yapıyordu:
“Bak oğlum, taktik belli. Adamlar genelde saat üçten sonra bizim mahalleye geliyor. Şimdi boşuna telaş yapma. Sakin ol, doğru zamanı bekle.”
Kız kardeşim ise pencereyi açıp yola baktı, sonra bana dönüp gülerek:
“Ben olsam aşağıya iner, kapıdaki güvenlik görevlisiyle konuşurdum. Belki daha önce uğramıştır, belki başka sokaktadır. İnsanla iletişim kurmadan çözüm olmaz.”
Ben dayanamadım. Aşağı indim, güvenliğe sordum. Adam gülerek, “Oğlum sabah erkenden geçti, ama buraya uğramadı. Büyük ihtimal öğleden sonra gelir,” dedi.
Yani babamın stratejisi kısmen doğruydu, ama kız kardeşimin empatiyle iletişim kurma yaklaşımı bana daha hızlı bilgi kazandırmıştı.
---
Final: Kapıda Bir Sürpriz
Saat dört sularında telefonum çaldı. Kargo görevlisi arıyordu:
“Merhaba, evde misiniz? Az sonra uğrayacağım.”
Koşa koşa aşağı indim. Elimde paketim, yüzümde kocaman bir gülümseme vardı. O an anladım ki aslında her iki yaklaşım da gerekliymiş. Stratejik sabırla beklemesem bütün günü panikle geçirecektim. Empatik iletişim kurmasam güvenlikten bilgi alamayacak, kuryecinin aramasına kadar tamamen belirsizlikte kalacaktım.
Eve çıktığımda babam zafer edasıyla,
“Gördün mü, dedim sana stratejiyle bekleyeceksin diye,” dedi.
Kız kardeşim ise tatlı bir tebessümle,
“Bence benim dediğim de işe yaradı. İletişim kurmasaydın hâlâ merak içinde olurdun,” diye ekledi.
Ben ikisine de hak verdim. Çünkü kargo beklemek, sadece bir paket meselesi değil; aslında hayatın küçük bir metaforuydu. Erkeklerin çözüm odaklı ve stratejik tavrı ile kadınların empatik ve ilişkisel bakışı birleşince ortaya hem güven hem de huzur çıkıyordu.
---
Sonuç: Kargo Dağıtıma Çıktıysa O Gün Gelir mi?
Kendi deneyimimden söyleyebilirim ki, evet çoğunlukla o gün gelir. Ama saatini kestirmek zordur. Bazen plan yaparak sabırla beklemek gerekir, bazen de empati kurup iletişime geçmek işleri kolaylaştırır.
Bu hikâyeyi foruma yazmamın sebebi şu: Kargo sadece bir paket değil, aynı zamanda insan ilişkilerimizin küçük bir yansıması. Babamın stratejik yaklaşımı bana güven verdi; kız kardeşimin empatik yaklaşımı ise belirsizliği yumuşattı.
Sonunda paketim geldi ve yüzümde tatlı bir tebessüm bıraktı. Hem sabır hem empati birleşince gün daha kolay geçti.
---
Forum Dostlarına Not
Siz de kargo beklerken kendinizi bu iki yaklaşım arasında bulabilirsiniz. Belki sabırlı stratejiyle bekleyecek, belki empatik iletişimle bilgi alacaksınız. Ama unutmayın, ikisi bir araya gelince beklemek daha katlanılabilir oluyor.
Çünkü sonuçta hepimiz aynı soruyu soruyoruz: “Kargo dağıtıma çıktıysa o gün gelir mi?”
Cevap: Evet, gelir. Ama hikâyeniz, kargoyla birlikte beklerken verdiğiniz tepkilerde gizlidir.
Bir forum köşesinde dostane bir ortam düşünün; herkes yaşadığı küçük büyük deneyimleri paylaşırken, ben de başımdan geçen tuhaf ama eğlenceli bir olayı anlatmak istedim. Çünkü çoğumuzun aklına aynı soru takılır: “Kargo dağıtıma çıktıysa o gün gelir mi?” İşte size yaşadığım bir günün samimi hikâyesi…
---
Sabahın Heyecanı
O sabah telefonuma bir mesaj geldi: “Kargonuz dağıtıma çıkmıştır.” İçimden bir sevinç koptu. Günlerdir beklediğim paket nihayet bana geliyordu. Kahvaltı masasında annem, babam ve kız kardeşimle otururken müjdeyi verdim.
Babam hemen ciddi bir yüz ifadesi takındı:
“Bak oğlum,” dedi. “Mesaj geldiyse demek ki o kamyon çoktan çıkmış. Şimdi oturup stratejik düşünelim. Bizim mahalleye genellikle öğleden sonra uğruyorlar. Sen sabırlı ol.”
Kız kardeşim ise gözlerini devirdi, sonra gülerek karşılık verdi:
“Off baba ya, biz ne zaman sabırlı olduk ki? Bence arayıp teyit etsin. İnsan gibi konuşursun, nerede olduğunu öğrenirsin. Belki erken gelir, belki gecikir. İnsan ilişkisi kurmak lazım.”
İşte masanın başında tipik bir tablo: Erkek tarafı plan ve stratejiye, kadın tarafı ilişki ve empatiye odaklanıyordu. Ben ise kahvaltıyı hızlıca bitirip kargonun izini sürmeye karar verdim.
---
Beklemenin Psikolojisi
Gün boyu telefona bakıp durdum. Babam odadan seslendi:
“Bak oğlum, taktik şu. Sen hiç bakma. Psikolojik baskı yapma kendine. O kargo eninde sonunda gelecek.”
Kız kardeşim ise yanıma gelip sırtımı sıvazladı:
“Bence biraz empati yap. O kuryeci sabahtan beri yollarda, yüzlerce paket taşıyor. Belki de yol üstünde trafiğe takıldı. Bir mesaj atsak, hal hatır sorsak? Hem kolaylaşır hem de gönül kazanırsın.”
İçimden “Allah’ım bu iki uç yaklaşım arasında nasıl denge kuracağım?” diye geçirdim. Telefonu elime alıp kargo şirketini aramaya karar verdim. Tam numarayı tuşlarken babam elimi durdurdu:
“Bekle. Şimdi ararsan plan bozulur. Strateji önemli.”
Kız kardeşim ise beni cesaretlendirdi:
“Arasan ne olur? İnsanlık hali. Hem adamlar da yardımcı olmak için oradalar.”
Bir an ikisinin arasında kalmış gibi hissettim.
---
Kargo Peşinde Bir Gün
Saat öğleni geçtiğinde sabrım iyice zorlandı. Kargo uygulamasından baktım: “Dağıtımda.” Ama daha fazla detay yok.
Babam televizyon karşısında yorum yapıyordu:
“Bak oğlum, taktik belli. Adamlar genelde saat üçten sonra bizim mahalleye geliyor. Şimdi boşuna telaş yapma. Sakin ol, doğru zamanı bekle.”
Kız kardeşim ise pencereyi açıp yola baktı, sonra bana dönüp gülerek:
“Ben olsam aşağıya iner, kapıdaki güvenlik görevlisiyle konuşurdum. Belki daha önce uğramıştır, belki başka sokaktadır. İnsanla iletişim kurmadan çözüm olmaz.”
Ben dayanamadım. Aşağı indim, güvenliğe sordum. Adam gülerek, “Oğlum sabah erkenden geçti, ama buraya uğramadı. Büyük ihtimal öğleden sonra gelir,” dedi.
Yani babamın stratejisi kısmen doğruydu, ama kız kardeşimin empatiyle iletişim kurma yaklaşımı bana daha hızlı bilgi kazandırmıştı.
---
Final: Kapıda Bir Sürpriz
Saat dört sularında telefonum çaldı. Kargo görevlisi arıyordu:
“Merhaba, evde misiniz? Az sonra uğrayacağım.”
Koşa koşa aşağı indim. Elimde paketim, yüzümde kocaman bir gülümseme vardı. O an anladım ki aslında her iki yaklaşım da gerekliymiş. Stratejik sabırla beklemesem bütün günü panikle geçirecektim. Empatik iletişim kurmasam güvenlikten bilgi alamayacak, kuryecinin aramasına kadar tamamen belirsizlikte kalacaktım.
Eve çıktığımda babam zafer edasıyla,
“Gördün mü, dedim sana stratejiyle bekleyeceksin diye,” dedi.
Kız kardeşim ise tatlı bir tebessümle,
“Bence benim dediğim de işe yaradı. İletişim kurmasaydın hâlâ merak içinde olurdun,” diye ekledi.
Ben ikisine de hak verdim. Çünkü kargo beklemek, sadece bir paket meselesi değil; aslında hayatın küçük bir metaforuydu. Erkeklerin çözüm odaklı ve stratejik tavrı ile kadınların empatik ve ilişkisel bakışı birleşince ortaya hem güven hem de huzur çıkıyordu.
---
Sonuç: Kargo Dağıtıma Çıktıysa O Gün Gelir mi?
Kendi deneyimimden söyleyebilirim ki, evet çoğunlukla o gün gelir. Ama saatini kestirmek zordur. Bazen plan yaparak sabırla beklemek gerekir, bazen de empati kurup iletişime geçmek işleri kolaylaştırır.
Bu hikâyeyi foruma yazmamın sebebi şu: Kargo sadece bir paket değil, aynı zamanda insan ilişkilerimizin küçük bir yansıması. Babamın stratejik yaklaşımı bana güven verdi; kız kardeşimin empatik yaklaşımı ise belirsizliği yumuşattı.
Sonunda paketim geldi ve yüzümde tatlı bir tebessüm bıraktı. Hem sabır hem empati birleşince gün daha kolay geçti.
---
Forum Dostlarına Not
Siz de kargo beklerken kendinizi bu iki yaklaşım arasında bulabilirsiniz. Belki sabırlı stratejiyle bekleyecek, belki empatik iletişimle bilgi alacaksınız. Ama unutmayın, ikisi bir araya gelince beklemek daha katlanılabilir oluyor.
Çünkü sonuçta hepimiz aynı soruyu soruyoruz: “Kargo dağıtıma çıktıysa o gün gelir mi?”
Cevap: Evet, gelir. Ama hikâyeniz, kargoyla birlikte beklerken verdiğiniz tepkilerde gizlidir.