José Siderman, sesini yükseltmeden konuşan huzurlu bir adamdı. Son diktatörlük sırasında yaşadığı mülklerinin, işkence ve zulmünün mülksüzleştirilmesi için sürekli adalet iddiası, kişiliğini değiştirmedi, ancak görüşme verdiği kişisel bir neden tanımladı, insan hakları örgütlerine bağlandı ve bizden önce bir yargılama yaptı. Tarihsel bir sonucu olan mahkemeler: Bir vatandaş ilk kez bir devlete dava açtı ve talebini empoze etmeyi başardı.
Siderman Alberto Luis Zuppi Editoryal Gezegeni
Avukatları ve örgütleri ilgilendirmeye çalışırken ve Florida eyaletindeki hukuk öğrencilerine görüşmeler yaparken, Siderman not aldı ve anılarını yazdı. “Her zaman ordu başından başladı Siderman davası (Ed. Planet), hikayeyi anlatan kitap.
Siderman'ın anıları tarihi yeniden inşa eden tek kaynak değil. Avukat, Üniversite Profesörü ve ABD ve Arjantin'de yayınlanan Hukuk Eserleri Yazarı, Zuppi, yirmi yıl geçiren bir davadan sonra Arjantin'in yargısız bir anlaşmayı kabul ettiği kararı İngilizceden tercüme ettiği durumla ilgilenmeye başladı. Cümle gerçekleri tekrarladı ve 2001 yılında Yargıç Gabriel Cavallo tarafından gerekli itaat ve son nokta yasalarını iptal eden kararda tarih olarak çağrıldı.
Tarihin tekilleri yargı düzeyinde tükenmez. San Miguel de Tucumán merkezli inşaat girişimcisi, Siderman, 24 Mart 1976'nın erken saatlerinde bir grup eyalet polisi görevi kırılmadan önce Montoneros tarafından kaçırıldı. Zupi kitabının altyazı, neredeyse bir roman, Bu olağanüstü maceralar tarihsel olayların anlatımını çıkarmadan.
Aile Saga başka bir referans çerçevesi sağlar. Siderman'ın babası, 20. yüzyılın başında Odessa Limanı'ndan Buenos Aires'e geldi, Pogroms'tan kaçtı ve Çar Ordusu'nun kameraları; Parca esnaf olarak çalışmıştı ve ticaret Arjantin'de kurulan şirketin başlangıç noktasıydı. Şirket, hammadde olarak ihtiyaç duyulan ahşabı üretmek için Tucumán'ın güneydoğu ucunda bir konaklama elde etmekle birleştirildi.
Alberto Luis Zuppi, Siderman davasının yazarı.
José Siderman, Tucumán'a Babanın ölümüne yerleşti. Komşu insanlar odaya, Taco Ralo, Eylül 1968'de polisin hala bilinmeyen bir organizasyon olan Peronist Silahlı Kuvvetler kampını keşfettiği bilindi. Ancak siyasi şiddet o zaman bir iş dünyası gibi görünüyordu.
Baba adına
Kaçırıldı Montoneros Aralık 1974'te Siderman, iyi bir Yerba evinin bodrumunda kazılan 1.50 x 1.50 metre bir delikte esir kaldı. Zuppi, gerçeğin koşullarını ve özellikle işadamı oğlu Carlos Siderman'ın bir kurtarma olarak gereken parayı ve silahlı organizasyon sözcüsü ile müzakerelerini toplama çabalarını ayrıntılı olarak anlatıyor.
Carlos Siderman, hikayenin başka bir kahramanının yanı sıra kendini yansıtmaya başlar. 24 yaşından itibaren babasını kurtarmak için aile şirketinin sorumluluğunu üstlenmelidir Birincisi Montoneros'un kaçırılmasından ve ordu tarafından ayrılan bir tutuklu statüsünden sonra. Tucumán'da yapılan kitabın sunumunda Carlos Siderman, deneyimin vahiylerini hatırladı: “Kim bir arkadaş olduğunu düşündünüz” dedi. İyi bir komşu olduğunu düşünen kim değildi. Bir akraba olduğuna inanan.
Arkadaşlar ve Babanın ticari ilişkileri ile “hayal kırıklıkları” Mart 1976'da derinleşti, sadece askeri ile temas kuran tanıdıklar yardım emirlerini göz ardı ettiği için değil, askeri darbeden önce de, Zuppi ve aile şüphelerine göre, José Siderman solla ilişkileri olan kişilerin bir listesine dahil edildi, “Özenle seçilmiş vatandaşlar” tarafından yapıldı.
Siderman, ordunun onu Tucumán polis merkezine götürdüğünü biliyordu, çünkü fayans modelini tanıdı. Bir haftanın kaldığı o sitedeConadep, Antonio Bussi rejiminin gizli gözaltı merkezlerinden birini söyledi. İşadamı cinayetlere tanık oldu ve onu “Yahudi komplosu” için sorguladıkları için işkence gördü, bastırıcıların anti -semitizmlerine serbestçe dizginlediği paranoyak kurgu. “Gerillalar ona işkence etmedi: onlar için bu sadece bir para meselesiydi. Şimdi ne beklediğimi anlayamadım. Asker onu dövdü ve açıklama veya akıl almadan işkence gördü. Sadece Yahudi olduğum için, ”diye yazıyor Zuppi.
Siderman, Ordu NCO'ları için bir ev mahallesi inşa etmişti ve hatta Jorge Rafael Videla ile açılışta fotoğraflandı, ancak öncü sayılmadı. Bununla birlikte, bir karışıklık yoktu, çünkü amaç ekonomikti. “Bussi ve hükümetinin ordusu kendilerini akbabalar olarak görevlendirdiler,” diye açıklıyor Zuppi Ve diğer mallar arasında, 57.998 orijinal hektarın 57'ye düşürüldüğü “Gayrimenkul Güvenliği Kayıt Defterinin son üç hanesini sildikleri beceriksiz dosyaya başvurdukları” bir belgeyi tahrif ettikten sonra Taco Ralo kalışını tahsis ettiler.
Yasadan önce
ABD'ye karısı Lea ve oğlu Carlos ile birlikte, -1976'nın ortalarında, Siderman Arjantin'de yasadışı baskıyı kınamak ve tarihini yaymaktan endişe ediyordu. Aramanın ortasında bunu biliyordu Amerikan hukuku yabancı devletin dokunulmazlığını belirler böylece diğer ulusların iç eylemlerinin yerel mahkemelerinin araştırılmasını önler. Bu, talebinizin önündeki engel olurdu.
Diktatörlüğün zulmü 1981'de yeniden etkinleştirildi. Siderman, bir yeğenin evliliğine katılmak için İtalya'daydı ve 1977'de ordu bir iade talebinde bulunduğu için tutuklandı. 27 gün boyunca mahkum, yedi ay boyunca Cremona şehrinden ayrılamayan, anılarını “kendini dayatan gizemli bir katarsis gibi” yazmaya geri döndü, diyor Zuppi. İşadamı, oğlunun Amerikan diplomatik hizmeti ve B'NAI B'rith Anti -Macuation Ligi ile olan çabalarını, şikayetlerini güçlendirmek için bir fırsat olarak iade duruşmasıyla yüzleşmek için atmayı tercih etti. Mahkeme, Arjantin'in iade talebinin siyasi motivasyonlara sahip olduğuna ve sahte suçlamalara dayandığına karar verdiğinden, ilk zaferiydi.
Siderman, 14 Nisan 1982'de bir Kaliforniya mahkemesinde Arjantin'e karşı dava açtı. Dışişleri Bakanlığı sunuma cevap vermedi ve Zuppi'nin son sayesinde incelediği bir süreç yarattı. Siderman davası. Davanın aynı fikirde olmadığı nokta, yabancı devletin dokunulmazlığı hakkındaki tartışma idi: prensip uygulanmadı çünkü 1979-1980 yılları arasında Arjantin, “zaten sahip oldukları şeylerin meşruiyetini yakalayabilmek için işadamına karşı bir eylemi teşvik etmişti. Alındı ”, ülkenin ABD hukukunun müdahalesini tanıdığı Zuppi'yi vurgular.
José ve Carlos Siderman.
1996 yılında Carlos Menem hükümeti, iddianın Jacobo Timerman'a karşı zulümün neden olduğu skandalı yeniden yayınladığı perspektifi göz önüne alındığında, Siderman ailesi ile bir anlaşmaya vardı. Dava kapatıldı, ancak hikaye devam ediyor: José Siderman-Fulbrigt İnsan Hakları Felowship Bursu, o zamandan beri Arjantin'in genç avukatlarını Los Angeles'taki Güneybatı Hukuk Fakültesi'nde sivil haklar ve insan hakları alanında yüksek lisans derecesi almayı teşvik ediyor. Sesini yükseltmeyen adam, böylece mirasını iletir.
Siderman Alberto Luis Zuppi Editoryal Gezegeni
Avukatları ve örgütleri ilgilendirmeye çalışırken ve Florida eyaletindeki hukuk öğrencilerine görüşmeler yaparken, Siderman not aldı ve anılarını yazdı. “Her zaman ordu başından başladı Siderman davası (Ed. Planet), hikayeyi anlatan kitap.
Siderman'ın anıları tarihi yeniden inşa eden tek kaynak değil. Avukat, Üniversite Profesörü ve ABD ve Arjantin'de yayınlanan Hukuk Eserleri Yazarı, Zuppi, yirmi yıl geçiren bir davadan sonra Arjantin'in yargısız bir anlaşmayı kabul ettiği kararı İngilizceden tercüme ettiği durumla ilgilenmeye başladı. Cümle gerçekleri tekrarladı ve 2001 yılında Yargıç Gabriel Cavallo tarafından gerekli itaat ve son nokta yasalarını iptal eden kararda tarih olarak çağrıldı.
Tarihin tekilleri yargı düzeyinde tükenmez. San Miguel de Tucumán merkezli inşaat girişimcisi, Siderman, 24 Mart 1976'nın erken saatlerinde bir grup eyalet polisi görevi kırılmadan önce Montoneros tarafından kaçırıldı. Zupi kitabının altyazı, neredeyse bir roman, Bu olağanüstü maceralar tarihsel olayların anlatımını çıkarmadan.
Aile Saga başka bir referans çerçevesi sağlar. Siderman'ın babası, 20. yüzyılın başında Odessa Limanı'ndan Buenos Aires'e geldi, Pogroms'tan kaçtı ve Çar Ordusu'nun kameraları; Parca esnaf olarak çalışmıştı ve ticaret Arjantin'de kurulan şirketin başlangıç noktasıydı. Şirket, hammadde olarak ihtiyaç duyulan ahşabı üretmek için Tucumán'ın güneydoğu ucunda bir konaklama elde etmekle birleştirildi.
José Siderman, Tucumán'a Babanın ölümüne yerleşti. Komşu insanlar odaya, Taco Ralo, Eylül 1968'de polisin hala bilinmeyen bir organizasyon olan Peronist Silahlı Kuvvetler kampını keşfettiği bilindi. Ancak siyasi şiddet o zaman bir iş dünyası gibi görünüyordu.
Baba adına
Kaçırıldı Montoneros Aralık 1974'te Siderman, iyi bir Yerba evinin bodrumunda kazılan 1.50 x 1.50 metre bir delikte esir kaldı. Zuppi, gerçeğin koşullarını ve özellikle işadamı oğlu Carlos Siderman'ın bir kurtarma olarak gereken parayı ve silahlı organizasyon sözcüsü ile müzakerelerini toplama çabalarını ayrıntılı olarak anlatıyor.
Carlos Siderman, hikayenin başka bir kahramanının yanı sıra kendini yansıtmaya başlar. 24 yaşından itibaren babasını kurtarmak için aile şirketinin sorumluluğunu üstlenmelidir Birincisi Montoneros'un kaçırılmasından ve ordu tarafından ayrılan bir tutuklu statüsünden sonra. Tucumán'da yapılan kitabın sunumunda Carlos Siderman, deneyimin vahiylerini hatırladı: “Kim bir arkadaş olduğunu düşündünüz” dedi. İyi bir komşu olduğunu düşünen kim değildi. Bir akraba olduğuna inanan.
Arkadaşlar ve Babanın ticari ilişkileri ile “hayal kırıklıkları” Mart 1976'da derinleşti, sadece askeri ile temas kuran tanıdıklar yardım emirlerini göz ardı ettiği için değil, askeri darbeden önce de, Zuppi ve aile şüphelerine göre, José Siderman solla ilişkileri olan kişilerin bir listesine dahil edildi, “Özenle seçilmiş vatandaşlar” tarafından yapıldı.
Siderman, ordunun onu Tucumán polis merkezine götürdüğünü biliyordu, çünkü fayans modelini tanıdı. Bir haftanın kaldığı o sitedeConadep, Antonio Bussi rejiminin gizli gözaltı merkezlerinden birini söyledi. İşadamı cinayetlere tanık oldu ve onu “Yahudi komplosu” için sorguladıkları için işkence gördü, bastırıcıların anti -semitizmlerine serbestçe dizginlediği paranoyak kurgu. “Gerillalar ona işkence etmedi: onlar için bu sadece bir para meselesiydi. Şimdi ne beklediğimi anlayamadım. Asker onu dövdü ve açıklama veya akıl almadan işkence gördü. Sadece Yahudi olduğum için, ”diye yazıyor Zuppi.
Siderman, Ordu NCO'ları için bir ev mahallesi inşa etmişti ve hatta Jorge Rafael Videla ile açılışta fotoğraflandı, ancak öncü sayılmadı. Bununla birlikte, bir karışıklık yoktu, çünkü amaç ekonomikti. “Bussi ve hükümetinin ordusu kendilerini akbabalar olarak görevlendirdiler,” diye açıklıyor Zuppi Ve diğer mallar arasında, 57.998 orijinal hektarın 57'ye düşürüldüğü “Gayrimenkul Güvenliği Kayıt Defterinin son üç hanesini sildikleri beceriksiz dosyaya başvurdukları” bir belgeyi tahrif ettikten sonra Taco Ralo kalışını tahsis ettiler.
Yasadan önce
ABD'ye karısı Lea ve oğlu Carlos ile birlikte, -1976'nın ortalarında, Siderman Arjantin'de yasadışı baskıyı kınamak ve tarihini yaymaktan endişe ediyordu. Aramanın ortasında bunu biliyordu Amerikan hukuku yabancı devletin dokunulmazlığını belirler böylece diğer ulusların iç eylemlerinin yerel mahkemelerinin araştırılmasını önler. Bu, talebinizin önündeki engel olurdu.
Diktatörlüğün zulmü 1981'de yeniden etkinleştirildi. Siderman, bir yeğenin evliliğine katılmak için İtalya'daydı ve 1977'de ordu bir iade talebinde bulunduğu için tutuklandı. 27 gün boyunca mahkum, yedi ay boyunca Cremona şehrinden ayrılamayan, anılarını “kendini dayatan gizemli bir katarsis gibi” yazmaya geri döndü, diyor Zuppi. İşadamı, oğlunun Amerikan diplomatik hizmeti ve B'NAI B'rith Anti -Macuation Ligi ile olan çabalarını, şikayetlerini güçlendirmek için bir fırsat olarak iade duruşmasıyla yüzleşmek için atmayı tercih etti. Mahkeme, Arjantin'in iade talebinin siyasi motivasyonlara sahip olduğuna ve sahte suçlamalara dayandığına karar verdiğinden, ilk zaferiydi.
Siderman, 14 Nisan 1982'de bir Kaliforniya mahkemesinde Arjantin'e karşı dava açtı. Dışişleri Bakanlığı sunuma cevap vermedi ve Zuppi'nin son sayesinde incelediği bir süreç yarattı. Siderman davası. Davanın aynı fikirde olmadığı nokta, yabancı devletin dokunulmazlığı hakkındaki tartışma idi: prensip uygulanmadı çünkü 1979-1980 yılları arasında Arjantin, “zaten sahip oldukları şeylerin meşruiyetini yakalayabilmek için işadamına karşı bir eylemi teşvik etmişti. Alındı ”, ülkenin ABD hukukunun müdahalesini tanıdığı Zuppi'yi vurgular.
1996 yılında Carlos Menem hükümeti, iddianın Jacobo Timerman'a karşı zulümün neden olduğu skandalı yeniden yayınladığı perspektifi göz önüne alındığında, Siderman ailesi ile bir anlaşmaya vardı. Dava kapatıldı, ancak hikaye devam ediyor: José Siderman-Fulbrigt İnsan Hakları Felowship Bursu, o zamandan beri Arjantin'in genç avukatlarını Los Angeles'taki Güneybatı Hukuk Fakültesi'nde sivil haklar ve insan hakları alanında yüksek lisans derecesi almayı teşvik ediyor. Sesini yükseltmeyen adam, böylece mirasını iletir.