Birkaç romanında değil, John Banville Az ya da çok sabit ve güvenilir bir zaman ve mekan noktasında bulunur: neredeyse kırsal bir köyde üçüncü yüzyılın ortalarında çöküş atan bir ev. Aynı şey tarzı, cimri, tavırcı, ironik, anakronist. Yazarken hevesli brio – çok yaygın değil – gösteriyor. Meslektaşları Samuel Beckett, Georges Simenon ve Patrick Modiano gibi, aynı kitabı tekrar tekrar yeniden inşa etmek için bahisler, belki de bu sefer yemin ettiği için yemin ediyor, daha iyi yapacak.
Son katmanlar son ve büyüleyici hafızalarında yaşıyor Zamanın Simyasıburada değerli kibir, samimi bir empoze operasyonu ile düzgün bir şekilde dinamik görünüyor. Yerel Curia ve herhangi bir satırda ne kadar sotana göründüğü için de aynı şey.
Bağlayıcı karakterler, favori parklar, ilk severler: “Bu bastırılmış zamanlarda 'iyi' kızlar, itiraf etmek dışında bir refakatçi olmadan hiçbir yere gitmedi.” Halk kütüphaneleri, bir zamanlar Dylan Thomas'ın tam şiirlerinden izinsiz çaldığım. Cephelere özel bir doku veren Dublin'in tuğlaları. Dikkat dağıtıcı şeyler, sinema (en sevdiği yönetmen Antonioni idi). Rahatsız Selefler: Brendan Behan, Patrick Kavanagh, Flann O'Brien. Takdir Çağdaşları: John McGahern, Seamus Heaney.
“İngilizlerin asla İrlandalıları almadığını düşünürken hayal gücüm veya başarılarım mı?” Birden fazla açıklayıcı pasaj var, bu yüzden her şeyden önce, algılama şekline ihanet ediyor: “Daha iyi ya da daha kötüsü, bir yazar olarak insanların her zaman ilgilendiğini değil, Joyce'un söyleyebileceği gibi, tipik Joycean küçümsemesiyle gazeteciler meselesi – ama ne olduğu.” Kurgularının – tıpkı Joyce gibi – mizaçların ve eylemlerin bölünmez olduğu diseksiyonlarla reddetmekten sorumlu olduğu bir şey.
Evet Zamanın Simyası Kişisel bir perdeyi başlatıyor gibi görünüyor, Tekillikler Önceki figürlerinin çoğunu (üçgenleme ile bile, bilim adamları Kepler, Newton ve Copernicus'a) çağıran kurgusunun çemberini kapatmaya çalışıyor. Banville, bunlar ve diğerleri gibi zor yaşamları sayma konusunda uzmandır ve Tekillikler Dikkat çekici bir matematikçi tarafından görevlendirilen biyografinin oynadığı.
Yine anlatıcısı Banville Hepsini tanıyor ve bu onun kendisini alay etmesini engellemiyor. Yaramaz Didascalias tarafından gol atan, müdahale eden bir iç digive monologda kolaylık gibi geliyor. Kendine güvenen bir anlatıcı -acota, istila, parlak, göz kırpma şakaları, çevik bir yoğunluk altında yaratılan iklimi dağıtmaz. Zengin sözlük onu yüceltiyor ve sürüyor. Tabii ki bu taslağın söylentisi orijinal dilde daha akla yatkın olmasına rağmen, tercihen yanlış bir ismin arkasına gizlenmiş bir ses komuta eder. (Bir coğrafya dilinizden ayrılamaz).
Akrabalıklar ve miraslar. Bir kimliğin ön ve arkası ve zina edilmiş bir müfredatın tersi ve tersi. Yalan söylemeye ya da bir yüzdürme durumunda olan karakterler; Birbirlerine hayaletler, duygusal olarak vicdansızdır. Tarihçiler, sahtecilikler ve sanat hırsızları, imputible ve sevilemez. Bazıları hapishanede, bir diğeri kovuşturdu, başka bir sürüm. Ölmek, davetsiz misafir.
Öldürücü içgüdü Banvillesanki kurgu suçtan veya suçtan uzaklaşamıyormuş gibi demek. (Benjamin Black'in imzası altında bir düzine siyah romanın yazarıdır; takma ad kendini yenilemeye, elini karşılamaya hizmet etti: Tiyatro Beckett için ne oldu). Banville rızayı ve daha fazlasını arar: okuyucunun anlaşılması. Yazarı Dokunulmaz Geçmişi temize etmek ve zaman ve benzetmeleri hakkında teorize etmek için bekleyen hesaplarla rezonant sitelere geri dönerek teste tabi tutulur.
Tekillikler Romanlarını tekrarladı ve yeniden inceliyor Sonsuz Ve Deniz. Advanza – ya da onu kötü bir şekilde okur – sanki yazma bir öğrenme işiydi. Aile dosyaları ve dava, bunalmış çitler olmadıkça bir villa gelmez (Banville doğayı haçlı bir şekilde boyamanın zevkini vermek için yazıyor gibi görünüyor). Geri döner Banville Dilate köşelerine döndüğünde. Ve kapımızın altına kaydırın bir ev olarak sonuçlanan bir kitap olan bir terminal mektubu; Her dakikanın dalgalarına karşı bir bellek sarayı. Belki de sadece kusursuz dil tarzına yön ve kanat verdi.
TekilliklerJohn Banville. Trad. Antonia Martín Martín. Alfaguara, 320 sayfa.
Zamanın SimyasıJohn Banville. Trad. Miguel Erken Garcia. Alfaguara, 192 sayfa.
Son katmanlar son ve büyüleyici hafızalarında yaşıyor Zamanın Simyasıburada değerli kibir, samimi bir empoze operasyonu ile düzgün bir şekilde dinamik görünüyor. Yerel Curia ve herhangi bir satırda ne kadar sotana göründüğü için de aynı şey.
Bağlayıcı karakterler, favori parklar, ilk severler: “Bu bastırılmış zamanlarda 'iyi' kızlar, itiraf etmek dışında bir refakatçi olmadan hiçbir yere gitmedi.” Halk kütüphaneleri, bir zamanlar Dylan Thomas'ın tam şiirlerinden izinsiz çaldığım. Cephelere özel bir doku veren Dublin'in tuğlaları. Dikkat dağıtıcı şeyler, sinema (en sevdiği yönetmen Antonioni idi). Rahatsız Selefler: Brendan Behan, Patrick Kavanagh, Flann O'Brien. Takdir Çağdaşları: John McGahern, Seamus Heaney.
“İngilizlerin asla İrlandalıları almadığını düşünürken hayal gücüm veya başarılarım mı?” Birden fazla açıklayıcı pasaj var, bu yüzden her şeyden önce, algılama şekline ihanet ediyor: “Daha iyi ya da daha kötüsü, bir yazar olarak insanların her zaman ilgilendiğini değil, Joyce'un söyleyebileceği gibi, tipik Joycean küçümsemesiyle gazeteciler meselesi – ama ne olduğu.” Kurgularının – tıpkı Joyce gibi – mizaçların ve eylemlerin bölünmez olduğu diseksiyonlarla reddetmekten sorumlu olduğu bir şey.
Evet Zamanın Simyası Kişisel bir perdeyi başlatıyor gibi görünüyor, Tekillikler Önceki figürlerinin çoğunu (üçgenleme ile bile, bilim adamları Kepler, Newton ve Copernicus'a) çağıran kurgusunun çemberini kapatmaya çalışıyor. Banville, bunlar ve diğerleri gibi zor yaşamları sayma konusunda uzmandır ve Tekillikler Dikkat çekici bir matematikçi tarafından görevlendirilen biyografinin oynadığı.
Yine anlatıcısı Banville Hepsini tanıyor ve bu onun kendisini alay etmesini engellemiyor. Yaramaz Didascalias tarafından gol atan, müdahale eden bir iç digive monologda kolaylık gibi geliyor. Kendine güvenen bir anlatıcı -acota, istila, parlak, göz kırpma şakaları, çevik bir yoğunluk altında yaratılan iklimi dağıtmaz. Zengin sözlük onu yüceltiyor ve sürüyor. Tabii ki bu taslağın söylentisi orijinal dilde daha akla yatkın olmasına rağmen, tercihen yanlış bir ismin arkasına gizlenmiş bir ses komuta eder. (Bir coğrafya dilinizden ayrılamaz).
Akrabalıklar ve miraslar. Bir kimliğin ön ve arkası ve zina edilmiş bir müfredatın tersi ve tersi. Yalan söylemeye ya da bir yüzdürme durumunda olan karakterler; Birbirlerine hayaletler, duygusal olarak vicdansızdır. Tarihçiler, sahtecilikler ve sanat hırsızları, imputible ve sevilemez. Bazıları hapishanede, bir diğeri kovuşturdu, başka bir sürüm. Ölmek, davetsiz misafir.
Öldürücü içgüdü Banvillesanki kurgu suçtan veya suçtan uzaklaşamıyormuş gibi demek. (Benjamin Black'in imzası altında bir düzine siyah romanın yazarıdır; takma ad kendini yenilemeye, elini karşılamaya hizmet etti: Tiyatro Beckett için ne oldu). Banville rızayı ve daha fazlasını arar: okuyucunun anlaşılması. Yazarı Dokunulmaz Geçmişi temize etmek ve zaman ve benzetmeleri hakkında teorize etmek için bekleyen hesaplarla rezonant sitelere geri dönerek teste tabi tutulur.
Tekillikler Romanlarını tekrarladı ve yeniden inceliyor Sonsuz Ve Deniz. Advanza – ya da onu kötü bir şekilde okur – sanki yazma bir öğrenme işiydi. Aile dosyaları ve dava, bunalmış çitler olmadıkça bir villa gelmez (Banville doğayı haçlı bir şekilde boyamanın zevkini vermek için yazıyor gibi görünüyor). Geri döner Banville Dilate köşelerine döndüğünde. Ve kapımızın altına kaydırın bir ev olarak sonuçlanan bir kitap olan bir terminal mektubu; Her dakikanın dalgalarına karşı bir bellek sarayı. Belki de sadece kusursuz dil tarzına yön ve kanat verdi.
TekilliklerJohn Banville. Trad. Antonia Martín Martín. Alfaguara, 320 sayfa.
Zamanın SimyasıJohn Banville. Trad. Miguel Erken Garcia. Alfaguara, 192 sayfa.