Üçüncü kez aktör Joaquín Furriel San Martín'deki Universal Tiyatrosu tarihinin en ünlü ifadelerinden bazılarını söylemelidir. 2010 yılında Calderón ile birlikte oldu Hayat rüya. Halk sessizdi ve bazı dillerini, tarihi ayete yüksek sesle katılmamak için: “Hayat nedir? Bir çılgınlık. Hayat nedir? Bir yanılsama, gölge, bir kurgu ve en büyük iyilik küçük; hayat rüya ve hayaller, hayaller.” Dokuz yıl sonra, sadece yorumladığında popülerliği aştı MezarlıkRubén Szuchmacher tarafından yönetildi ve daha iyi bilinen bir monologla yüzleşmek zorunda kaldı ve bir kez daha, karakterin sorduğu anlara tanık olmak için seyircilerin konsantrasyonunu ve kaygısını hissetmek zorunda kaldı: “Olmak ya da olmamak, soru bu.” 2025 yeni ünlü bir ifadenin sırasıdır: işin sonunda, umutsuzluğun en büyük anında müzakere eden acımasız ve kambur Kral Ricardo III olacak: “Bir at için krallığım.”
27 Haziran'dan beri San Martín Tiyatrosu'nun Martín Coronado Odasında görebilirsiniz. 2025 sezonunun en iddialı bahislerinden biri: Ricardo III'ün gerçek hikayesiyönetilen Calixto Bieitoİspanyol Direktörü, şimdi İsviçre ve büyük uluslararası projeksiyon merkezli, Furriel Deneyiminden sonra bu şovu aramaya gitti. Hayat rüyaBieito, aktörü bir oyuncu kadrosunda ve onu tanımadan seçtiğinde, şovunun kahramanı olmak için.
Klasik metinlerle çalışmak ve hem ortam hem de yazımdan çağdaş bir vizyon oluşturmakla ilgilenmek, Bieito, Shakespeare Classic'in versiyonu için gerçek bir gerçekten başlamaya karar verdi: 2012'deki keşif, Leicester'daki bir park plajında, Ricardo III'ün kalıntılarından, dinlendiği yer üzerinde 500 yıllık bir gizem sona erdi Savaşta son İngiliz kralının cesedi. Bu şovun oyuncu kadrosunu Luis Ziembrowski, Ingrid Pelicori, Belén Blanco, María Figueras, Marcos Montes, Luciano Suardi, Iván Moschner, Luis “Luisón” Herrera ve Silvina Sabater.
Soldan sağa: Aktör Joaquín Furriel, Janiv Oron (müzik), Barbora Yoly (sahne tasarımı), Adrià Reixach (Co Dramaturg ve Video) ve yönetmen Calixto Bieito'yu yapacak. Fotoğraf: Victoria Gesualdi
– Tanınan Polonyalı eleştirmen Jan Kott, “her neslin Shakespeare'de kendi özelliklerini bulduğunu” söyledi. Teklifinizden vurgulamak isteyen yönler nelerdir? Ricardo III?
–Calixto Bieito: Her şeyden önce Joaquín olmadan bu işi yapamayacağımı düşünüyorum. O benim en büyük baskım, sahip olduğum aşk yüzünden. Ama aynı zamanda Ricardo III'e karşı çıkan görüntü olduğunu düşünüyorum; Biri, Notre Dame'in kamburluğunun oradan çıkacağını, çok mutlak bir amca ve tam tersi olduğunu düşünüyor. Shakespeare her zaman çağdaş. Yaptığın gibi yap. Ne istediğinizi görmenize rağmen, karakterlerin hepsi kutup ayılarıdır, her zaman Shakespeare'dir. Ancak bir Leicester otoparkında bulunan Ricardo III gerçek iskelet olan bu başlangıç noktasına sahibiz. Bunun gerçekten doğru olup olmadığını bilmiyorum, ama tüm bu durum sorular üretiyor. Örneğin: Tarihteki gerçek nedir? Shakespeare'in yazdığını biliyor Ricardo III Tudor'u sevmek için. Daha sonra, temsil ettiği bir karakteri kötü bir diktatör ve büyük bir canavarmış gibi anlatıyor. Bunu şimdiki zamanla nasıl ilişkilendirebilirim? Şimdi belirsizlik dönemine giriyoruz, neyin doğru ve yalan olduğunu bilmiyoruz. Tarihin sistematik olarak manipüle edildiğini biliyoruz, ama gerçek var mı? Kötülük nedir?
Joaquín Furriel: On yıl önce bir felç geçirdim ve doktor bana şöyle dedi: “İyi haberlerim var ve o kadar da iyi değil. İyi haber, tüm çalışmaların iyi olduğu ve kötü haber, stres için veya uçağın baskısı için bir cevabım olmayabilir. Genel olarak, insanların bir cevap vermesi gerekir. Shakespeare ile aynı şey olur: Herkes öznelliklerini, yakaladığı zaman devralıyormuş gibi alır, çünkü çok daha geniş bir boyuta sahiptir. Bana bunu söylerlerse Ricardo III Bu bir kamburla ilgilenen bir çalışma, evet diyorum. Yapmakla ilgilenmiyorum Ricardo III İşle yorumlananlara göre, beni ilgilendiren şey Universo de Calixto'ya girmek. Prag, Roma, Cenevre'de şovlar açan bir kişidir. Bir kültürün köküne girme imkanı olan pek çok sanatçı yok, bu tam olarak şu: bugünlerde bizimle olmak, sahnenin üstünde yaptığımız her şeyi yönlendirmek ve görmek, özgünlüklerimizle.
“Tarihteki gerçek nedir?” Calixto Bieto'ya soruyor. Fotoğraf: Victoria Gesualdi
– Şovda, bilinçli veya bilinçsiz olarak biyolojik ve psikolojik doğamızın bir parçası olduğu insan kötülüğünün diseksiyonunun arandığı bir fikir var. Shakespeare'in yükselttiği kötülüğün tarihte mutasyona uğradığını düşünüyor musunuz?
–CB: Tıpkı ahlak kavramı gibi kötülük değişti. 20 yıl önce belirli bir kişiyi ortadan kaldıracağımızı söyleyemezdiniz, ama şimdi söyleniyor. Birini ortadan kaldırmaktan açıkça bahsediyor ve bu konuda bir skandal üretilmiyor. Haberleri pek takip etmiyorum, çünkü beni üzüyorlar, özellikle savaş. Ancak Avrupa'da birisinin “Londra'da yaşamaya giden bu yıkıcı unsuru ortadan kaldıracağız” diyor ve birkaç ay sonra hastanede o kişiyi görüyorsunuz. Bu şeyler olur ve insanlar sanki hiçbir şey gibi uyurlar. Çok yargılamamaya çalışıyorum, ama bilinç fikrinin çözülmesini gözlemliyorum. Silah satan ve sonra sessizce uyuyan insanlar var. “Ne kadar kötü olduğumu!” Diye düşündüğü için değil. Dünyanın böyle çalıştığı varsayılmaktadır. Bu bir eleştiri değil. Ben siyasi veya sosyal tiyatro yapmıyorum; Gördüğümü, ne hissettiğimi sokakta koydum.
–JF: Daha standart bir şey olarak kurulan alaycı bir davranış var. Cinizm, daha önce, sinizm ile oynayabilecek bazı sektörler için bir şeydi. Bugün herhangi bir konuşmada sinizmin zaten dahil edildiğini algılıyorum. Ricardo III'te, deforme olduğu ve bu çocuk tiyatrosu bile olmadığı için kötü olduğu düşünülmektedir. Kızım ben çocukken zaten çok daha fazla düşmüştü ve kötülüğün o tarafa gelmediğini biliyordum. Şimdi, insanları adaletten önce yok etmek ve iptal etmek gibi şiddet için başka mekanizmalar var, ancak benim için çok ilginç olan işin sahip olduğu anların çoğu, 1400'ün sonunda Yüksek Orta Çağ'da kurulan bir çalışmanın 1500'ünün sonunda yazılan metinlerdir ve bugün ve aynı boyuta sahip olduğumuz. Türlerimiz hakkında tarihsel bir andan daha fazla konuşuyoruz. Bence bugün yenilik basitleştirme ihtiyacıdır: bu taraftan ya da diğerindesiniz. İşler düz, her şey bir tür bipolarizasyon içinde hareket ediyor ve segmentasyon fikrini yürütmeye çalıştığınızda, bir dünya benim durumumda olanlarla daha göreceli olmaya çalışmak ve daha fazla soru alana ve çok fazla cevap almaya çalışmak gibi görünüyor. Herhangi bir konuşmada, kişi her zaman bir tarafta olmak ister ve gerçek şu ki, ikili, biri bir şekilde değildir ve buraya gelen halk bizi ve diğer birçok duyguyu rahatsız eden şeylere gülme olasılığına bile sahip olacaktır. Tiyatro, öznelliği yönlendirmek için bir alan değil; Aksine, olasılıkları açmaya davet etmek için bir alandır.
Joaquín Furriel, “Bugün, herhangi bir konuşmada, sinizm zaten dahil edildi” diyor. Fotoğraf: Victoria Gesualdi
Susuz bir güç despotu mu?
2012 yılında, bir Leicester otoparkında İngiltere Kral Ricardo III'ün kalıntılarının keşfi, BBC Production da dahil olmak üzere belgesel ve filmlerin bir nedeniydi Kayıp Kral2022'de piyasaya sürüldü.
Ricardo III'ün hükümdarlığı, iki Rose Savaşı'nın sonuncusu 1485'te Bosworth Field Savaşı'nda (İngiltere merkezinde) 32 yaşında öldüğünde iki yıldan fazla sürdü. Savaşta ölen son İngiliz kralıydı. Ancak yüzyıllar boyunca, hükümdarın hayatı, esas olarak Shakespeare'in bu adamdan yaptığı okuma nedeniyle, susuz bir güç despotu olarak ölümünden çok daha ilginç kabul edildi.
Ricardo, Kral Eduardo IV'in kardeşiydi. IV IV'ün ölümünden sonra, 1483'te Ricardo, gayri meşru olduğunu düşündüğü 13 yaşındaki kralın oğlu Eduardo V'yi görevden aldı. İngiltere'nin yeni kralı olarak, 10 yaşında yeğenleri Eduardo V ve Ricardo de Shrewsbury'yi tuttu ve tahtı sağlamak için onları öldürmek için gönderdiğine inanıyordu.
Ricardo III Yüz Rekonstrüksiyonu, 2013 yılında Leicester'da bulunan kemik kalıntılarından. Fotoğraf: Reuters
Yakında, kardeşinin destekçilerinin isyanıyla karşı karşıya kaldı. Sonra Tudor'un evi üyeleri ona karşı yükseldi. Bosworth Field'ın savaşı, York'un evinin ailesinin yenilgisi, Ricardo III'ün ölümü, Tudor ailesinin tahtına yükseliş ve Enrique VII'nin taç giyme töreniyle sonuçlandı.
Yüzyıllar boyunca, Ricardo'nun itibarı büyük ölçüde Shakespeare'in çalışmasıyla tanımlandı. Ancak kendilerini “Ricardianos” olarak adlandıran bir grup tarih hayranı, itibarlarını kurtarmaya istekli, saygı duyduğu kralın nereye gömüldüğünü öğrenmek için yola çıktı. Bu grubun referanslarından biri, Leicester Üniversitesi'nden arkeologlarla temasa geçen ve onları tarihçilere göre kralın kalıntılarının olabileceği bir yeri araştırmaya teşvik eden Philippa Langley'dir. 2005 yılında, Ricardo III'ün yaşayan bir soyundan keşfi, projeyi her zamankinden daha uygun hale getirdi. Kalıntılar olsaydı, soyundan gelen DNA teorik olarak kimliğini doğrulamak için kullanılabilir. Bu kalıntıların Kral'a ait olduğunu doğruladılar. Kemiklerde, belirgin kamburunun ürettiği skolyoz da tanımlandı.
27 Haziran'dan beri San Martín Tiyatrosu'nun Martín Coronado Odasında görebilirsiniz. 2025 sezonunun en iddialı bahislerinden biri: Ricardo III'ün gerçek hikayesiyönetilen Calixto Bieitoİspanyol Direktörü, şimdi İsviçre ve büyük uluslararası projeksiyon merkezli, Furriel Deneyiminden sonra bu şovu aramaya gitti. Hayat rüyaBieito, aktörü bir oyuncu kadrosunda ve onu tanımadan seçtiğinde, şovunun kahramanı olmak için.
Klasik metinlerle çalışmak ve hem ortam hem de yazımdan çağdaş bir vizyon oluşturmakla ilgilenmek, Bieito, Shakespeare Classic'in versiyonu için gerçek bir gerçekten başlamaya karar verdi: 2012'deki keşif, Leicester'daki bir park plajında, Ricardo III'ün kalıntılarından, dinlendiği yer üzerinde 500 yıllık bir gizem sona erdi Savaşta son İngiliz kralının cesedi. Bu şovun oyuncu kadrosunu Luis Ziembrowski, Ingrid Pelicori, Belén Blanco, María Figueras, Marcos Montes, Luciano Suardi, Iván Moschner, Luis “Luisón” Herrera ve Silvina Sabater.
Soldan sağa: Aktör Joaquín Furriel, Janiv Oron (müzik), Barbora Yoly (sahne tasarımı), Adrià Reixach (Co Dramaturg ve Video) ve yönetmen Calixto Bieito'yu yapacak. Fotoğraf: Victoria Gesualdi
– Tanınan Polonyalı eleştirmen Jan Kott, “her neslin Shakespeare'de kendi özelliklerini bulduğunu” söyledi. Teklifinizden vurgulamak isteyen yönler nelerdir? Ricardo III?
–Calixto Bieito: Her şeyden önce Joaquín olmadan bu işi yapamayacağımı düşünüyorum. O benim en büyük baskım, sahip olduğum aşk yüzünden. Ama aynı zamanda Ricardo III'e karşı çıkan görüntü olduğunu düşünüyorum; Biri, Notre Dame'in kamburluğunun oradan çıkacağını, çok mutlak bir amca ve tam tersi olduğunu düşünüyor. Shakespeare her zaman çağdaş. Yaptığın gibi yap. Ne istediğinizi görmenize rağmen, karakterlerin hepsi kutup ayılarıdır, her zaman Shakespeare'dir. Ancak bir Leicester otoparkında bulunan Ricardo III gerçek iskelet olan bu başlangıç noktasına sahibiz. Bunun gerçekten doğru olup olmadığını bilmiyorum, ama tüm bu durum sorular üretiyor. Örneğin: Tarihteki gerçek nedir? Shakespeare'in yazdığını biliyor Ricardo III Tudor'u sevmek için. Daha sonra, temsil ettiği bir karakteri kötü bir diktatör ve büyük bir canavarmış gibi anlatıyor. Bunu şimdiki zamanla nasıl ilişkilendirebilirim? Şimdi belirsizlik dönemine giriyoruz, neyin doğru ve yalan olduğunu bilmiyoruz. Tarihin sistematik olarak manipüle edildiğini biliyoruz, ama gerçek var mı? Kötülük nedir?
Joaquín Furriel: On yıl önce bir felç geçirdim ve doktor bana şöyle dedi: “İyi haberlerim var ve o kadar da iyi değil. İyi haber, tüm çalışmaların iyi olduğu ve kötü haber, stres için veya uçağın baskısı için bir cevabım olmayabilir. Genel olarak, insanların bir cevap vermesi gerekir. Shakespeare ile aynı şey olur: Herkes öznelliklerini, yakaladığı zaman devralıyormuş gibi alır, çünkü çok daha geniş bir boyuta sahiptir. Bana bunu söylerlerse Ricardo III Bu bir kamburla ilgilenen bir çalışma, evet diyorum. Yapmakla ilgilenmiyorum Ricardo III İşle yorumlananlara göre, beni ilgilendiren şey Universo de Calixto'ya girmek. Prag, Roma, Cenevre'de şovlar açan bir kişidir. Bir kültürün köküne girme imkanı olan pek çok sanatçı yok, bu tam olarak şu: bugünlerde bizimle olmak, sahnenin üstünde yaptığımız her şeyi yönlendirmek ve görmek, özgünlüklerimizle.
– Şovda, bilinçli veya bilinçsiz olarak biyolojik ve psikolojik doğamızın bir parçası olduğu insan kötülüğünün diseksiyonunun arandığı bir fikir var. Shakespeare'in yükselttiği kötülüğün tarihte mutasyona uğradığını düşünüyor musunuz?
–CB: Tıpkı ahlak kavramı gibi kötülük değişti. 20 yıl önce belirli bir kişiyi ortadan kaldıracağımızı söyleyemezdiniz, ama şimdi söyleniyor. Birini ortadan kaldırmaktan açıkça bahsediyor ve bu konuda bir skandal üretilmiyor. Haberleri pek takip etmiyorum, çünkü beni üzüyorlar, özellikle savaş. Ancak Avrupa'da birisinin “Londra'da yaşamaya giden bu yıkıcı unsuru ortadan kaldıracağız” diyor ve birkaç ay sonra hastanede o kişiyi görüyorsunuz. Bu şeyler olur ve insanlar sanki hiçbir şey gibi uyurlar. Çok yargılamamaya çalışıyorum, ama bilinç fikrinin çözülmesini gözlemliyorum. Silah satan ve sonra sessizce uyuyan insanlar var. “Ne kadar kötü olduğumu!” Diye düşündüğü için değil. Dünyanın böyle çalıştığı varsayılmaktadır. Bu bir eleştiri değil. Ben siyasi veya sosyal tiyatro yapmıyorum; Gördüğümü, ne hissettiğimi sokakta koydum.
–JF: Daha standart bir şey olarak kurulan alaycı bir davranış var. Cinizm, daha önce, sinizm ile oynayabilecek bazı sektörler için bir şeydi. Bugün herhangi bir konuşmada sinizmin zaten dahil edildiğini algılıyorum. Ricardo III'te, deforme olduğu ve bu çocuk tiyatrosu bile olmadığı için kötü olduğu düşünülmektedir. Kızım ben çocukken zaten çok daha fazla düşmüştü ve kötülüğün o tarafa gelmediğini biliyordum. Şimdi, insanları adaletten önce yok etmek ve iptal etmek gibi şiddet için başka mekanizmalar var, ancak benim için çok ilginç olan işin sahip olduğu anların çoğu, 1400'ün sonunda Yüksek Orta Çağ'da kurulan bir çalışmanın 1500'ünün sonunda yazılan metinlerdir ve bugün ve aynı boyuta sahip olduğumuz. Türlerimiz hakkında tarihsel bir andan daha fazla konuşuyoruz. Bence bugün yenilik basitleştirme ihtiyacıdır: bu taraftan ya da diğerindesiniz. İşler düz, her şey bir tür bipolarizasyon içinde hareket ediyor ve segmentasyon fikrini yürütmeye çalıştığınızda, bir dünya benim durumumda olanlarla daha göreceli olmaya çalışmak ve daha fazla soru alana ve çok fazla cevap almaya çalışmak gibi görünüyor. Herhangi bir konuşmada, kişi her zaman bir tarafta olmak ister ve gerçek şu ki, ikili, biri bir şekilde değildir ve buraya gelen halk bizi ve diğer birçok duyguyu rahatsız eden şeylere gülme olasılığına bile sahip olacaktır. Tiyatro, öznelliği yönlendirmek için bir alan değil; Aksine, olasılıkları açmaya davet etmek için bir alandır.
Susuz bir güç despotu mu?
2012 yılında, bir Leicester otoparkında İngiltere Kral Ricardo III'ün kalıntılarının keşfi, BBC Production da dahil olmak üzere belgesel ve filmlerin bir nedeniydi Kayıp Kral2022'de piyasaya sürüldü.
Ricardo III'ün hükümdarlığı, iki Rose Savaşı'nın sonuncusu 1485'te Bosworth Field Savaşı'nda (İngiltere merkezinde) 32 yaşında öldüğünde iki yıldan fazla sürdü. Savaşta ölen son İngiliz kralıydı. Ancak yüzyıllar boyunca, hükümdarın hayatı, esas olarak Shakespeare'in bu adamdan yaptığı okuma nedeniyle, susuz bir güç despotu olarak ölümünden çok daha ilginç kabul edildi.
Ricardo, Kral Eduardo IV'in kardeşiydi. IV IV'ün ölümünden sonra, 1483'te Ricardo, gayri meşru olduğunu düşündüğü 13 yaşındaki kralın oğlu Eduardo V'yi görevden aldı. İngiltere'nin yeni kralı olarak, 10 yaşında yeğenleri Eduardo V ve Ricardo de Shrewsbury'yi tuttu ve tahtı sağlamak için onları öldürmek için gönderdiğine inanıyordu.
Yakında, kardeşinin destekçilerinin isyanıyla karşı karşıya kaldı. Sonra Tudor'un evi üyeleri ona karşı yükseldi. Bosworth Field'ın savaşı, York'un evinin ailesinin yenilgisi, Ricardo III'ün ölümü, Tudor ailesinin tahtına yükseliş ve Enrique VII'nin taç giyme töreniyle sonuçlandı.
Yüzyıllar boyunca, Ricardo'nun itibarı büyük ölçüde Shakespeare'in çalışmasıyla tanımlandı. Ancak kendilerini “Ricardianos” olarak adlandıran bir grup tarih hayranı, itibarlarını kurtarmaya istekli, saygı duyduğu kralın nereye gömüldüğünü öğrenmek için yola çıktı. Bu grubun referanslarından biri, Leicester Üniversitesi'nden arkeologlarla temasa geçen ve onları tarihçilere göre kralın kalıntılarının olabileceği bir yeri araştırmaya teşvik eden Philippa Langley'dir. 2005 yılında, Ricardo III'ün yaşayan bir soyundan keşfi, projeyi her zamankinden daha uygun hale getirdi. Kalıntılar olsaydı, soyundan gelen DNA teorik olarak kimliğini doğrulamak için kullanılabilir. Bu kalıntıların Kral'a ait olduğunu doğruladılar. Kemiklerde, belirgin kamburunun ürettiği skolyoz da tanımlandı.