Bu günlerde Vox ve La Libertad Avanza (LLA) ilginç bir düğünü kutluyor. Bu bir çıkar evliliği mi? Söylemesi zor. Siyasi seçkinlerin temsilcileri “kızgın beyaz adamlar”, çift, kendi açılarından nostaljiktir ve önemlerini şu gerçeğine borçludur: nostaljilerine örgütsel, harekete geçirici ve karşıt kültürlü bir ton verebildiler. Her ikisi de farklı nedenlerle de olsa kendilerini bekleyen role mükemmel bir şekilde uyuyorlar. sözde İberosferArjantin'de pek yaygınlaşmamış gibi görünen oldukça İspanyol bir kavram.
Santiago Abascal, 2013 yılında bölünene kadar İspanyol sağının siyasi yapısının bir üyesiydi ve 2006 ile 2014 yılları arasında özel bir kuruluş olan İspanyol Ulusunu Savunma Vakfı'nın (DENAES) direktörlüğünü yaptı. Halk Partisi tarafından yönetilen Madrid Topluluğu'ndan cömert sübvansiyonlar. Hedeflerle yaygın, Bu kurum VOX'un kökeninde bulunuyordu ve öne çıkıyordu. demokratik hafıza yasalarına ve kürtajın ve eşit evliliğin yaygınlaşmasına karşı seferberlikler José Luis Rodríguez Zapatero'nun sosyalist hükümeti sırasında.
Vox'un lideri Santiago Abascal, tartışmalı af oylaması öncesinde Parlamento'da Ocak ayının sonunda yapılan genel kurul toplantısında. Fotoğraf Javier Soriano/ AFP
Ayrıca bakınız
Javier Milei İspanya'ya gidiyor: Madrid'de “özel bir ziyaretten” bahsediyorlar ama Casa Rosada'dan bunun kişisel bir gezi olmadığını söylüyorlar
Öte yandan Başkan Javier Millei Onu Vox'un aşırı sağından ayıran bir jest, kariyerini siyasi bir yabancı olarak tanımlıyor kendini bir medya fenomeni olarak yaratmak ve o elit öfkeli adamlara erişin son yıllarda Arjantin için bile alışılmadık bir söylemsel saldırganlık.
Abascal ve Milei'nin çocukları Heterojen bir küresel aşırı sağ dalgası yükselişte, Bazı analistler bunu “post-faşizm” olarak adlandırıyor ve diğerlerinin yanı sıra Donald Trump, Jair Bolsonaro, Giorgia Meloni, Mateo Salvini, Marine Le Pen, Viktor Orban, Jaroslaw Kackzynski'nin yanında yer alıyor. LLA'ların organizasyonları (LLA, Vox'unkinden daha az deneyimli ve gösterişlidir, ancak daha dinamiktir) kimlik temelli ve teknokratik otoriterliğin el ele yürüdüğü makinelerdir. Rehberliğinde ortak bir Thatchercı ve “neocon” ideali, Hepsi devletin ve toplumun düzenleyici işlevlerini yıkma görevini teşvik ediyor; Diğer hedeflerin yanı sıra yoksul insanlar, göçmenler, kadınlar, kamusal eğitim, demokratik hafıza, “siyaset” gibi şeytanlaştırmaya yönelik argümanları, söylemsel stratejileri ve hedefleri paylaşıyorlar.
Ancak benzerlikleri kadar farklılıkları da önemlidir. Eski ve yeni izleyicilerin yerel özelliklerine uyum sağlama önerilerine farklı gözeneklilik katmak onlar için ciddi bir çalışma gerektirmiştir. Bu meraklı çift.
İspanyol arka planında İberosfer. Kültürel bir alan belirler ve dolayısıyla jeopolitik bir araç ve aşırı İspanyol milliyetçiliği tarafından yönlendiriliyor. Bu, neo-emperyal bir takımyıldızdır. Vox ve diğer siyasi sektörler Latin Amerikalı muhafazakar elitlerle ittifak halindeAvrupa Birliği içindeki özcü ve yabancı düşmanı söylemin etkisini artırmak; kültürel savaş stratejisinde baltalamaya çalışıyor, Çok kültürlülüğün ve yasal evrenselliğin yerleşik ilkeleri.
Birkaç yıl önce sağın ideal eşi Brezilya'nın eski başkanı Jair Bolsonaro'ydu. Aynı zamanda çok hoş bir militarizm de ekledi. Franco rejimine nostaljik olanlardan. Şu anda bu ayrıcalıklı koltuğa oturan kişi, uluslararası aşırı sağ panoramasında yükselen bir isim olan Millei'dir.
VOX “yeniden fetih”e ve çokkültürlülüğe karşı
Vox kendisini her şeyden önce bir direniş partisi, tehdit altındaki geleneklerin, uygulamaların ve göreceli konumların savunucusu olarak tanımlıyor. Teşhisinize göre, İspanya'nın kötülükleri çok kültürlülükte ve görecelilikte yatıyorkötü yönetilen bir küreselleşmenin sonuçları kafası karışmış bir Avrupalılık. Vox “yeniden fetih” için mücadele özgürlük ve ulusal kimlik sol ve kontrolsüz göç tarafından kaçırıldığını düşünüyor ve itiraz etmek efsanevi bir homojenlik, kültürel ve ırksal, rehberliğinde Frankocu kökleri olan ulusal bir Katoliklik.
Bu modele atıfta bulunulur efsanevi, kayıp bir imparatorluk geçmişi, Ulusal Cephe veya İtalya Kardeşler gibi Avrupa aşırı sağının diğer gruplarına bile pek uymayan, daha güncel ve işçi sınıflarına korumacı selamlar veren arkaik bir öneri. Vox'u bulun, bu nedenle Avrupa Birliği'nin en aşırı mezhepsel partilerindeki müttefikleri, Polonya'dan Hukuk ve Haber Partisi (PIS) gibi. Bu, Vox'un ACRE'ye (Avrupalı Muhafazakarlar ve Reformcular İttifakı) ve onun iki büyük dostu olan İsrail Likud'u ve Amerikan Cumhuriyetçi Partisi ile övünen parlamento grubuna katılmasına yol açtı.
Milei, ütopik bir üslupla aşırı sağ
Başkan Milei, bu hafta Inter-Amerikan Ticaret ve Üretim Konseyi'nin iş toplantısında. Fotoğraf: Graciela Pace/CICyP Press
Ayrıca bakınız
İspanya ile gerginlik: Hükümet bunun “bitmiş bir konu” olduğunu söylüyor ve şimdi Milei ile Kral Felipe arasında bir görüşme arıyorlar
Popüler sektörlerin bariyerini aşmayı başaramayan Vox'un aşırı İspanyol milliyetçiliğinden farklı olarak LLA, kendisini bir başkası olarak sunarak siyasi merkeziliği elde etti. ütopik imalara sahip devrimci ultraliberal bir parti. Küresel sağın DNA'sında var olan kültürel mücadelelerle mücadele etmekten çekinmiyor, ancak Onun meteorik başarısı ütopik tonunda yatıyor bu, çapraz olarak şunları yapmanızı sağlar:yorgunluk ve yaygın rahatsızlıkla bağlantı kurun Yıllar süren kontrolsüz enflasyonun doğurduğu bir durum. Milei'nin ikna edici kitlesel bir desteğin ötesinde, ülkeyi yıllardır etkileyen sistemik krizi bilmeyen veya bu krize çözüm üretemeyen atomize olmuş bir siyasi sınıfın reddini kanalize etmek olduğunu söyleyebiliriz.
Ayrıca bakınız
ölü solucan sendromu
Böylece Arjantin'de küresel aşırı sağın kılavuzu ve tercih ettiği taktik mükemmel bir şekilde işledi: kırgınlıkların birikmesi. Vox'tan farklı olarak LLA'nın başarısı her şeyden önce şunlara bağlıydı: Korkuyu inanca nasıl dönüştüreceğini bilen, ancak Arjantin'deki umutsuz durum nedeniyle mümkün olan bir şey.
Cumhurbaşkanlığı genel sekreteri Karina Milei, Martin Menem ile birlikte Rosario'daki LLA açılışında. Fotoğraf: Andrés Vazquez
Vox istikrarlı ve hiyerarşik bir toplumu arzulasa da, LLA modeli daha kararsızdır. Ancak genel halk için şunları sunuyor: “toplumsuz bir toplum”19. yüzyılda Mitre, Sarmiento veya Roca gibi önemli şahsiyetlerin kaçındığı arkaik bir liberalizmin rehberliğinde. Derin özünde şunu öneriyor gibi görünüyor: şirketlerin neofeodalizmi ve üst düzey yöneticiler.
Böylece, önümüzdeki birkaç gün içinde Madrid'de, iki kızgın adam düğünlerini kutlayacak. Her ilişkide olduğu gibi aile çıkarları da mevcut olacaktır. Bu toplantı bize modern dünyada uluslararası ve yerel boyutların nasıl yakınlaştığını gösteriyor. Bu durumda bunu medeniyet anahtarıyla yapıyorlar. Vox'un kendisini Avrupa Birliği'ne daha iyi dahil etmek için çok arzuladığı neo-emperyal alan olan İberosfer, etkinliği kutlayacakları sahne olacak.
Ricardo González Leandri, UBA'dan bir tarihçi ve yıllardır Madrid'de yaşıyor. Editör, Pilar González Bernaldo ile birlikte, “Latin Amerika'da eşitsizliğin ve sosyal uyumun tarihsel perspektifleri. 19. ve 20. yüzyıllar”, SILEX, Madrid, 2020.
Santiago Abascal, 2013 yılında bölünene kadar İspanyol sağının siyasi yapısının bir üyesiydi ve 2006 ile 2014 yılları arasında özel bir kuruluş olan İspanyol Ulusunu Savunma Vakfı'nın (DENAES) direktörlüğünü yaptı. Halk Partisi tarafından yönetilen Madrid Topluluğu'ndan cömert sübvansiyonlar. Hedeflerle yaygın, Bu kurum VOX'un kökeninde bulunuyordu ve öne çıkıyordu. demokratik hafıza yasalarına ve kürtajın ve eşit evliliğin yaygınlaşmasına karşı seferberlikler José Luis Rodríguez Zapatero'nun sosyalist hükümeti sırasında.
Vox'un lideri Santiago Abascal, tartışmalı af oylaması öncesinde Parlamento'da Ocak ayının sonunda yapılan genel kurul toplantısında. Fotoğraf Javier Soriano/ AFP
Ayrıca bakınız
Javier Milei İspanya'ya gidiyor: Madrid'de “özel bir ziyaretten” bahsediyorlar ama Casa Rosada'dan bunun kişisel bir gezi olmadığını söylüyorlar
Öte yandan Başkan Javier Millei Onu Vox'un aşırı sağından ayıran bir jest, kariyerini siyasi bir yabancı olarak tanımlıyor kendini bir medya fenomeni olarak yaratmak ve o elit öfkeli adamlara erişin son yıllarda Arjantin için bile alışılmadık bir söylemsel saldırganlık.
Abascal ve Milei'nin çocukları Heterojen bir küresel aşırı sağ dalgası yükselişte, Bazı analistler bunu “post-faşizm” olarak adlandırıyor ve diğerlerinin yanı sıra Donald Trump, Jair Bolsonaro, Giorgia Meloni, Mateo Salvini, Marine Le Pen, Viktor Orban, Jaroslaw Kackzynski'nin yanında yer alıyor. LLA'ların organizasyonları (LLA, Vox'unkinden daha az deneyimli ve gösterişlidir, ancak daha dinamiktir) kimlik temelli ve teknokratik otoriterliğin el ele yürüdüğü makinelerdir. Rehberliğinde ortak bir Thatchercı ve “neocon” ideali, Hepsi devletin ve toplumun düzenleyici işlevlerini yıkma görevini teşvik ediyor; Diğer hedeflerin yanı sıra yoksul insanlar, göçmenler, kadınlar, kamusal eğitim, demokratik hafıza, “siyaset” gibi şeytanlaştırmaya yönelik argümanları, söylemsel stratejileri ve hedefleri paylaşıyorlar.
Ancak benzerlikleri kadar farklılıkları da önemlidir. Eski ve yeni izleyicilerin yerel özelliklerine uyum sağlama önerilerine farklı gözeneklilik katmak onlar için ciddi bir çalışma gerektirmiştir. Bu meraklı çift.
İspanyol arka planında İberosfer. Kültürel bir alan belirler ve dolayısıyla jeopolitik bir araç ve aşırı İspanyol milliyetçiliği tarafından yönlendiriliyor. Bu, neo-emperyal bir takımyıldızdır. Vox ve diğer siyasi sektörler Latin Amerikalı muhafazakar elitlerle ittifak halindeAvrupa Birliği içindeki özcü ve yabancı düşmanı söylemin etkisini artırmak; kültürel savaş stratejisinde baltalamaya çalışıyor, Çok kültürlülüğün ve yasal evrenselliğin yerleşik ilkeleri.
Birkaç yıl önce sağın ideal eşi Brezilya'nın eski başkanı Jair Bolsonaro'ydu. Aynı zamanda çok hoş bir militarizm de ekledi. Franco rejimine nostaljik olanlardan. Şu anda bu ayrıcalıklı koltuğa oturan kişi, uluslararası aşırı sağ panoramasında yükselen bir isim olan Millei'dir.
VOX “yeniden fetih”e ve çokkültürlülüğe karşı
Vox kendisini her şeyden önce bir direniş partisi, tehdit altındaki geleneklerin, uygulamaların ve göreceli konumların savunucusu olarak tanımlıyor. Teşhisinize göre, İspanya'nın kötülükleri çok kültürlülükte ve görecelilikte yatıyorkötü yönetilen bir küreselleşmenin sonuçları kafası karışmış bir Avrupalılık. Vox “yeniden fetih” için mücadele özgürlük ve ulusal kimlik sol ve kontrolsüz göç tarafından kaçırıldığını düşünüyor ve itiraz etmek efsanevi bir homojenlik, kültürel ve ırksal, rehberliğinde Frankocu kökleri olan ulusal bir Katoliklik.
Bu modele atıfta bulunulur efsanevi, kayıp bir imparatorluk geçmişi, Ulusal Cephe veya İtalya Kardeşler gibi Avrupa aşırı sağının diğer gruplarına bile pek uymayan, daha güncel ve işçi sınıflarına korumacı selamlar veren arkaik bir öneri. Vox'u bulun, bu nedenle Avrupa Birliği'nin en aşırı mezhepsel partilerindeki müttefikleri, Polonya'dan Hukuk ve Haber Partisi (PIS) gibi. Bu, Vox'un ACRE'ye (Avrupalı Muhafazakarlar ve Reformcular İttifakı) ve onun iki büyük dostu olan İsrail Likud'u ve Amerikan Cumhuriyetçi Partisi ile övünen parlamento grubuna katılmasına yol açtı.
Milei, ütopik bir üslupla aşırı sağ
Ayrıca bakınız
İspanya ile gerginlik: Hükümet bunun “bitmiş bir konu” olduğunu söylüyor ve şimdi Milei ile Kral Felipe arasında bir görüşme arıyorlar
Popüler sektörlerin bariyerini aşmayı başaramayan Vox'un aşırı İspanyol milliyetçiliğinden farklı olarak LLA, kendisini bir başkası olarak sunarak siyasi merkeziliği elde etti. ütopik imalara sahip devrimci ultraliberal bir parti. Küresel sağın DNA'sında var olan kültürel mücadelelerle mücadele etmekten çekinmiyor, ancak Onun meteorik başarısı ütopik tonunda yatıyor bu, çapraz olarak şunları yapmanızı sağlar:yorgunluk ve yaygın rahatsızlıkla bağlantı kurun Yıllar süren kontrolsüz enflasyonun doğurduğu bir durum. Milei'nin ikna edici kitlesel bir desteğin ötesinde, ülkeyi yıllardır etkileyen sistemik krizi bilmeyen veya bu krize çözüm üretemeyen atomize olmuş bir siyasi sınıfın reddini kanalize etmek olduğunu söyleyebiliriz.
Ayrıca bakınız
ölü solucan sendromu
Böylece Arjantin'de küresel aşırı sağın kılavuzu ve tercih ettiği taktik mükemmel bir şekilde işledi: kırgınlıkların birikmesi. Vox'tan farklı olarak LLA'nın başarısı her şeyden önce şunlara bağlıydı: Korkuyu inanca nasıl dönüştüreceğini bilen, ancak Arjantin'deki umutsuz durum nedeniyle mümkün olan bir şey.
Vox istikrarlı ve hiyerarşik bir toplumu arzulasa da, LLA modeli daha kararsızdır. Ancak genel halk için şunları sunuyor: “toplumsuz bir toplum”19. yüzyılda Mitre, Sarmiento veya Roca gibi önemli şahsiyetlerin kaçındığı arkaik bir liberalizmin rehberliğinde. Derin özünde şunu öneriyor gibi görünüyor: şirketlerin neofeodalizmi ve üst düzey yöneticiler.
Böylece, önümüzdeki birkaç gün içinde Madrid'de, iki kızgın adam düğünlerini kutlayacak. Her ilişkide olduğu gibi aile çıkarları da mevcut olacaktır. Bu toplantı bize modern dünyada uluslararası ve yerel boyutların nasıl yakınlaştığını gösteriyor. Bu durumda bunu medeniyet anahtarıyla yapıyorlar. Vox'un kendisini Avrupa Birliği'ne daha iyi dahil etmek için çok arzuladığı neo-emperyal alan olan İberosfer, etkinliği kutlayacakları sahne olacak.
Ricardo González Leandri, UBA'dan bir tarihçi ve yıllardır Madrid'de yaşıyor. Editör, Pilar González Bernaldo ile birlikte, “Latin Amerika'da eşitsizliğin ve sosyal uyumun tarihsel perspektifleri. 19. ve 20. yüzyıllar”, SILEX, Madrid, 2020.