Hiç kimse ya da neredeyse hiç kimse, bir kitabın okuyucunun ellerine ve gözlerine ulaşma yollarını merak etmez, çünkü genel olarak devrenin en az standartlaştırılmış ve öngörülebilir kısmıdır. Ancak, Faşizmin psikolojik yapısıGeorges Bataille'in 1933'te yazdığı kısa makale 2025'te ülkemizde yayınlanacak başka bir gerçek olarak alınamaz. Ekonomi Kültür Fonu tarafından düzenlendi, Margarita Martínez Çeviri ve Prologkitap ilk olarak, Avrupa doğum döneminin konjonktürel bir analizidir.Onun arkasında faşizm ve Hitler'in iktidara gelmesi ile Bataille orijinal bir yerde durmayı seçiyor. Uzun aydınlatıcı kurstan sapmalar veya sapmalar gibi şiddet içeren ve otoriter formlara olan ilgiyi haklı çıkarmaktan çok uzak Bu tür hükümetlerde insan doğası ipuçlarını bulun.
Zaten Harcama kavramıBir makale daha önce yayınladı, tanatik sürücülerin orijinal işlevini vurguladı. Orada homojen ve heterojen güçler arasında ayrım yaptı. Birincisi, iş güçlerinin yeniden üretilmesine, tasarruflara ve ılımlılığa, yani şirketin üretken olduğunu düşündüğü masraflara karşılık gelirse, ikincisi tam tersini, verimsiz, atıkları somutlaştırır. Örnek olarak belirlenen bir tesadüf değildir, yeniden üretici olmayan amaç seks. Her gün üretmeye mahkum olan modern yaşam, aşırılıklarda alternatifler arayacaktı.
Ancak böylece yükseltilmiş, bu artı, psikanalizin zevk olarak adlandırdığı ve onu arzudan farklılaştırdığı – bir lisans, insanların alındığı bir tür rekreasyon olabileceği ve daha sonra üretim zincirine geri dönebileceği düşünülebilir. Bataille için ise, denekler bir tür ortak iyilik tiyatrosunu simüle ediyor, ancak daha sonra teslim olmak ve daha az hata ile boyun eğiyorlar. Ve göreceli sosyal huzur ve ekonomik istikrar zamanlarında, bunu özel alanda ve maskeli ritüeller (görkemli masraflar veya pantagülik partilerdeki atık sergisi iyi örneklerdir) ile yaparlarsa, hepsi ekonomik krizlere karşı rastlar. Bu yüzden, Sermaye ve emek arasındaki kurucu çelişki çok açık, çok haksız hale geldiğinde, subaltern sınıfı uyumsuzluğa artık tahammül edemediğinde, iki seçenek bulur: devrim veya üstün, mesih bir düzene bağlılık. Her iki durumda da, her şey dünyevi ilgi alanlarını aşan bir gerçeğin arkasına doğru ilerliyor gibi görünüyor, ancak işte meselenin düğümü, adına istismarları tolere ediyor.
İçinde Bataille'nin gizemiPletic Symphony tarafından düzenlenen bir makale, Martínez Faşizm daha yüksek formlara aittir; Geleneksel olarak yüksek ve asil olarak tanımlanan duygulara başvurur ve otoriteyi her şeyden önce faydacı yargının üzerinde bulunan koşulsuz bir ilke olarak oluşturma eğilimindedir. Bu nedenle, bu aşkın prensip sadece tartışılmaz hale gelmekle kalmaz, aynı zamanda kendi içinde, iki farklı seviyede çalışan iki karşıt vektör içerir: birincisi görünür görünür ve en azından ortak iyiliği teşvik etmek için, ikinci – yeraltı – dünyayı heterojen salgınları hazırlar, böylece, Mutlak statü veya Nazizm, ırkın saflığını daha da yükledi.
Her iki durumda da, sosyal hayatta kalmanın iddia edilen görevi (bu kavram herhangi bir anlam ifade ediyorsa) ima ediyor, zorlama altındaki feragat olan Bataille, kesin bir açıklamaya tabi olmayan aşkın bir prensibin yararına erkeklerin hemen ihtiyaçlarına göre. Daha sonra bile, bütün nüfusun öldürülmesinin innoble görünse de, eğer aynı eylem üstün bir kuyuya geçerse, kapsıyor. Aynı anlamda, öldürme eyleminin ve asaletin premodern tarihsel bağlarla ilişkili olduğunu unutmayın. Sonuçta, aynı harekette tanınabilir Orta Çağ'ın Haçlı Seferleri ve çok daha modern ve çağdaş mantıklarla uyum sağlamayı ve yaşamayı başaran diğer dini hareketlerde.
Bu nedenle, Bataillean makalesinin netliği, benimkazım ve heterojenlerin sosyal bağın hayatta kalmasıyla yaşadığım ve yaşamaya devam ettiği konusunda çok fazla ikamet etmiyor, ancak bu mantıksız formların zamanımızda nasıl güncellendiğini uyarıyor. Şu anda, bu mekanizmayı, sadece “kötülüğe karşı iyi” ikili bir söylemi kullanmakla kalmayıp, aynı zamanda bu sözde mücadeleye olası siyasi tartışmayı nasıl yönlendirdiklerini de kullanmak kolaydır. Şu anda göçmen, kadınlar veya popülizm figüründe yer alan kötülük – bazı örnekler koymak için – tek seçeneğin imha olduğu mutlak ve tedavi hastalığı olmadan kurulmuştur. Sorun, her zaman olduğu gibi, belki de bir noktada, tam bir varoluş olasılığını engelleyen diğerlerinin bize hiç sahip olmadığımız bir gücün deforme olmuş aynasına bakalım. Belki de bu insan doğasıdır.
Zaten Harcama kavramıBir makale daha önce yayınladı, tanatik sürücülerin orijinal işlevini vurguladı. Orada homojen ve heterojen güçler arasında ayrım yaptı. Birincisi, iş güçlerinin yeniden üretilmesine, tasarruflara ve ılımlılığa, yani şirketin üretken olduğunu düşündüğü masraflara karşılık gelirse, ikincisi tam tersini, verimsiz, atıkları somutlaştırır. Örnek olarak belirlenen bir tesadüf değildir, yeniden üretici olmayan amaç seks. Her gün üretmeye mahkum olan modern yaşam, aşırılıklarda alternatifler arayacaktı.
Ancak böylece yükseltilmiş, bu artı, psikanalizin zevk olarak adlandırdığı ve onu arzudan farklılaştırdığı – bir lisans, insanların alındığı bir tür rekreasyon olabileceği ve daha sonra üretim zincirine geri dönebileceği düşünülebilir. Bataille için ise, denekler bir tür ortak iyilik tiyatrosunu simüle ediyor, ancak daha sonra teslim olmak ve daha az hata ile boyun eğiyorlar. Ve göreceli sosyal huzur ve ekonomik istikrar zamanlarında, bunu özel alanda ve maskeli ritüeller (görkemli masraflar veya pantagülik partilerdeki atık sergisi iyi örneklerdir) ile yaparlarsa, hepsi ekonomik krizlere karşı rastlar. Bu yüzden, Sermaye ve emek arasındaki kurucu çelişki çok açık, çok haksız hale geldiğinde, subaltern sınıfı uyumsuzluğa artık tahammül edemediğinde, iki seçenek bulur: devrim veya üstün, mesih bir düzene bağlılık. Her iki durumda da, her şey dünyevi ilgi alanlarını aşan bir gerçeğin arkasına doğru ilerliyor gibi görünüyor, ancak işte meselenin düğümü, adına istismarları tolere ediyor.
İçinde Bataille'nin gizemiPletic Symphony tarafından düzenlenen bir makale, Martínez Faşizm daha yüksek formlara aittir; Geleneksel olarak yüksek ve asil olarak tanımlanan duygulara başvurur ve otoriteyi her şeyden önce faydacı yargının üzerinde bulunan koşulsuz bir ilke olarak oluşturma eğilimindedir. Bu nedenle, bu aşkın prensip sadece tartışılmaz hale gelmekle kalmaz, aynı zamanda kendi içinde, iki farklı seviyede çalışan iki karşıt vektör içerir: birincisi görünür görünür ve en azından ortak iyiliği teşvik etmek için, ikinci – yeraltı – dünyayı heterojen salgınları hazırlar, böylece, Mutlak statü veya Nazizm, ırkın saflığını daha da yükledi.
Her iki durumda da, sosyal hayatta kalmanın iddia edilen görevi (bu kavram herhangi bir anlam ifade ediyorsa) ima ediyor, zorlama altındaki feragat olan Bataille, kesin bir açıklamaya tabi olmayan aşkın bir prensibin yararına erkeklerin hemen ihtiyaçlarına göre. Daha sonra bile, bütün nüfusun öldürülmesinin innoble görünse de, eğer aynı eylem üstün bir kuyuya geçerse, kapsıyor. Aynı anlamda, öldürme eyleminin ve asaletin premodern tarihsel bağlarla ilişkili olduğunu unutmayın. Sonuçta, aynı harekette tanınabilir Orta Çağ'ın Haçlı Seferleri ve çok daha modern ve çağdaş mantıklarla uyum sağlamayı ve yaşamayı başaran diğer dini hareketlerde.
Bu nedenle, Bataillean makalesinin netliği, benimkazım ve heterojenlerin sosyal bağın hayatta kalmasıyla yaşadığım ve yaşamaya devam ettiği konusunda çok fazla ikamet etmiyor, ancak bu mantıksız formların zamanımızda nasıl güncellendiğini uyarıyor. Şu anda, bu mekanizmayı, sadece “kötülüğe karşı iyi” ikili bir söylemi kullanmakla kalmayıp, aynı zamanda bu sözde mücadeleye olası siyasi tartışmayı nasıl yönlendirdiklerini de kullanmak kolaydır. Şu anda göçmen, kadınlar veya popülizm figüründe yer alan kötülük – bazı örnekler koymak için – tek seçeneğin imha olduğu mutlak ve tedavi hastalığı olmadan kurulmuştur. Sorun, her zaman olduğu gibi, belki de bir noktada, tam bir varoluş olasılığını engelleyen diğerlerinin bize hiç sahip olmadığımız bir gücün deforme olmuş aynasına bakalım. Belki de bu insan doğasıdır.