Japonya ruhuyla teması kaybediyor. Korku ve endişesiydi Yasunari Kawabatayarım asırdan fazla bir süre önce ve Nisan 1972'de gönüllü ölümünü etkileyecek faktörlerden biri. Kar ülkesi Ve Dağın sesi Sadece onarabileceği ve değiştirebileceği ayrıntıları kaydedebildi. Eğer “Japonya'nın ruhu” gibi buhar ve umut verici bir şey kapsüllenebilir ve kalıcı olarak korunabilirse, belirtilen el, Kawabata'nın, tüm kanıtlarda bir ayrım ve şiddetli idi.
Paradoks, o zaman septuagenarian kaligrafinin intiharını sorguluyor gibi görünüyor: örneğin, koleksiyonunda bol miktarda bulunan ince fırça darbeleri için nitelikli bir anlatıcıyı neyin rahatsız edebileceği Tamayura? Açık bir çıkarım: Japonlar Batılı olanlardan çok farklı olamaz, çünkü yazdıkları ve ne yazdıkları – bu yüzden bir yüzyıl önce basılmıştır – bize ve gözlemsiz bir şekilde yankılanır.
Tipik oryantal sorunlar Tamayura (Seix Barral): İzinler ve Evlilik Uygulamaları (Ebeveynler tarafından kocaların ve eşlerin seçimi); kıvrılmış bukleler; Kadınlara göz atan erkekler; sadece açıklaması onları sofistike hale getiren nesneler ve kıyafetler; Beklenmedik haberlerin cep telefonu bu topraklarda çok dikkatli. Sessiz bir doktrinin temelini oluşturur: Bir kurgunun sırrı, bir evliliğinki gibi, her şeyi anlatmak değildir.
Noktalar – bir renk, bir renk – her şeyi yap Kawabatave nedenler tanımlanabilir, ancak evrelemesi havada kalır, perdelerde ve duman perdelerinde boldur. Kapanışlar eterik, kasıtlı olarak bitmemiş. Belirsizlik ve sessizlik öğretilemez. (Bu yüzden Shakespeare, diğerlerinin yanı sıra iyi bir yazı öğretmeni olmazdı). Kawabata'nın, aniden bir karaktere – yayılan – bir karaktere ve onun tanıklarından bir çırpınan yumuşak bir dalga düzyazıdır: “Kanueyama'nın Shimako'ya yalan söylemeye niyeti yoktu. Genç kadının, bir şeyleri yalan söylemeye veya gizleme ihtiyacı yaratmama erdemine sahipti.”
Kawabata Daha az ulaşılamaz bir ifadeyle çizgilerinin oynaklığını – ya da bu oynaklığın gizemini – şifrelemiş gibi görünüyor: “Bir şey yapmaya çalışmadan önce, zaten yapıldı.” Bir şişenin içinde nasıl bir geminin inşa edileceğini yazan, tembel olarak tanımlandı ve İsveçlilerin tembellik için ona Nobel verdiğini söyledi. Mishima zaten gücünü egzersiz yapmadan kullanmayı bilen kişinin Kawabata olduğu konusunda uyardı. (Giorgio Agamben konuyla ilgili çalışmalarında bundan bahsetmiyor).
Yankılar ve Sürgünler
Bu yazarlar – Kawabata veya Soseki, Charles Lamb veya Paul Léautaud – çok fazla umut verici okuyucuların ellerinden kaçmaması için görünmez iplikleri çekerek, casuslar hakkında söyledikleri gibi, çalışmaya devam ediyor. Bunlardan bazıları taahhüt edecek Natsume Soseki İlham vermek Minae Mizumurailk romanı, uzatmasını denemekti Işık ve karanlık (Düzenle. İmpedientta), Soseki'nin öldüğünde bitmemiş bıraktığı teslimatlar için kurgu.
Buenos Aires'teki Minae Mizumura, 2011. Fotoğraf: Néstor García.
Mizumura Belki de Soseki'nin göz kırpmasını yakaladı – kahramanı birkaç günlük bir kesintiden sonra bir okuma alıyor – ve sığması kolay olmayan bir eldiven, bir başkası tarafından belirtilen şeyden şüphelenmek, hatta başkalarının yorumlarını ve görünüşünü, vücudu bilinmeyen bir dünya olarak boyamak için tasvir etmek için cam nabzı olan bir eldiven yetiştirdi. Soseki Karakterlerinin neredeyse her şeyi biliyor veya tahmin ediyor (iyi bir doktor tahmin edebilmelidir) ve durum diyalogları, söylenmeyenlerin sisine sarılmış. (Veya daha iyisi: Söylenmeyenler tarafından sıkıldı).
İçinde Işık ve karanlık. Bir Devam (Ah Editör) Mizumura Tıpkı Soseki gibi, duyumların ayrışması ve nedenlerin komplikasyonu için yeteneklidir. Anlaşılan ve intihar evliliklerinin ortasında, yazar sikloimiyi duygusal metronom olarak düzeltir ve bir karakterin belirli bir tepki duyduğundan şüphe etmek gibi uysal cinayetler sağlar. Girişle ilgili başka bir Japon kurgu: takdir ve kararsızlık arasındaki basın.
Sayfaları tesadüfen, Japon sözlüğünü lehine oynar (Fusuma, Furusato, Furoshiki), söylenemez olanı, onları bir nükleer manzarada yüzecek tek kelimeler olarak hayal ettirir. İçinde Ben bir roman (Ah Editor), Mizumura'nın sesini anadilin ipinde, Tokyo ve New York'u, gidiş -dönüşü, görünürde yazma mutfağıyla bağlayan sesini bulduğu Akıllı ve Dönüşler hakkında akıllı bir kitap.
Önce, ilk zaman ama çözücü Işık ve karanlık. Bir Devam– Mizumura Parmakların yerleştirilmesi gereken pozisyon için yapışkan şeritlerle, bir enstrüman çalmayı öğrenmek için neredeyse Suzuki yöntemi tarafından oluşturulan bir yazar gibi Soseki'nin ruhuna sadık kaldı. Ancak bölümlerinde hava uzanır ve okuyucu yaprakları zar zor bir esinti ile dalgalanmış şeffaf bir perde gibi geçirir.
Diğer Murakami ve Cía
Kawabata, Soseki ve Mizumura ile romanlardan daha büyük bir kontrast bulmak zor Ryu MurakamiJapon edebiyatının zararsız bir referans cihazında görünüşü yıkmak için idealdir. Muhtemelen, özellikle idealize edilmişlerse, ülkesi olan belirli görüntüleri en kolay şekilde yıkan yazardır.
Veloces'in yazarı Piercing, Seçmeler, 69, Tokyo'nun çöküşü, miso çorbası (Hepsi editoryal kaçırma içinde) Kendine güvenden sapkınlığa, sapkın ve hoş bir hafiflik duygusu ile giden dinamik bir jenerik ve duygusal paleti yönetir. Senin erken Neredeyse şeffaf mavi (Ed. Anagrama) Kasıtlı olarak sürekli olarak, kontrol eksikliğinin mekanik bir kaydı, uyuşturucu, orgiad seks. Belki de Ryu Murakami, ısrarla ısrarla edebi bir etkiye benzer bir şey fethetip fethedip görmediğini görmek için pornografi duvarını geçmeye çalıştı (şiirsel anlarla kontrastın daha acımasız ve etkili hale gelmesine güvenerek ritmik, deliryumdan veya kurtuluş tuhaflığı sayesinde). “Kristallerden görülen sınıf sınıfları bizi yutmaya hazır görünüyordu. Düzenli masa ve sandalyeler bana bilinmeyen askerleri bekleyen ortak mezarları hatırlattı.” 69yaklaşık yıllar süren okul isyanı.
İçinde 69 ve Tokyo düşüşüotobiyografik kesim, tabaklanmış bir ses, uyanık, taimada, Japon başkentinde isyanı veya militanlığı kopyalar ve azgın hassasiyet ve yararlı şiddetin aşırılıkları ile dönemin zarafet kültürel imaları ile geçer. Anlık Galande'de cinsel karşılaşma veya anatomik anomalilerin eksikliği yoktur, asla yabancılardan daha az değildir. Etkinlikte ölü karısının yerini alan bir kadınla tanışmak için iddia edilen bir film için oyuncu kadrosuna binen bir adam İşitmehileli bir sadeliğin katlanılabilir romanı, Nimbada detaylarıyla.
İçinde Delici Bir yazarın kahramanın deliliğini iyi tasarlamayı nasıl başardığını ve sıcaklıkların ve sürücülerin bu kadar antagonistik malzemelerle nasıl zarar görmediğini gözlemlemeye değer. Beklenmedik sapmalar, Ryu Murakami – Çok yönlülükleri ile el ele. gibi Takeshi Kitanoo bir senarist ve film yapımcısı – ve okuyucu çok nadir bir yazar türüne minnettar.
Hacim olarak Çocuk (Editoryal Elefanta), Takeshi KitanoSınıfı eksik olan başkaları ve okullar tarafından işkence gören dokuzları sürüyorlar. Erkekler, kaçışlar ve aşık olmanın ilk ralleri arasındaki alay ve aşağılama. Güzel sahneleri, herkesin Japonya'da anlatabileceği izlenimini veriyor; Bağlam gerekli malzemeleri verir. Daha zor ve çalışılan bir ortamdır. Fumiko enhi içinde Bekleyen Yıllar (Editoryal chai), Japonya'nın affetmediği zaman. Soğuk, objektif bir empoze ile sürdürülen sağlam ve üzücü bir bilgelik romanı, bir tabakanın kenarının nasıl acı çeker.
Ailesi tarafından güçlü bir adama teslim edilen genç bir kadın; Resmi eş tarafından korunan bir cariye. Testler, fedakarlıklar ve rıza; Melodik motifler olarak öğrenme ve sonuçların korkusu. Gözlemin kalitesi yazarı yapıyor: “Onun bir oğluna sahip olma arzusunu hissetmese de, gebe kalamayan bir kadın olarak yargılanmak, genç kalbini, uzun bir yolculuğun sonunda konaklama olmadan bir yere varmış gibi korkunç umutsuzlukla kapalı hale getirmişti.”
Diğer zamanlarda, diğer edebi hırslar. Hasta açıklamaları gerçeklerin zulmünü zayıflatıyor gibi görünüyor, ancak enchi her şey için gerekli tüm zamanı alıyor. (Bir kusurun tam tersidir). Buna benzer Seicho Matsumotoyazarı Kum Kalesi (Asteroid Books), sorunsuz başka bir besteci, ülkesinin anlatısının – şüphesi – ve dünyanın en hassas polis yazarı (sadece müfettişi Haikus yazdığı için değil). Bir detay, diğeri ve diğeri onları sürekli yazarlar yapar. Kawabata, Soseki, Tanizaki ve Şirket gibi yapay zeka ile elde edilmez.
Çok bak
Soseki Japonya'ya bazı perdeleri ortadan kaldırıyor
Çok bak
Japon öğretmenlerinin normal
Paradoks, o zaman septuagenarian kaligrafinin intiharını sorguluyor gibi görünüyor: örneğin, koleksiyonunda bol miktarda bulunan ince fırça darbeleri için nitelikli bir anlatıcıyı neyin rahatsız edebileceği Tamayura? Açık bir çıkarım: Japonlar Batılı olanlardan çok farklı olamaz, çünkü yazdıkları ve ne yazdıkları – bu yüzden bir yüzyıl önce basılmıştır – bize ve gözlemsiz bir şekilde yankılanır.
Tipik oryantal sorunlar Tamayura (Seix Barral): İzinler ve Evlilik Uygulamaları (Ebeveynler tarafından kocaların ve eşlerin seçimi); kıvrılmış bukleler; Kadınlara göz atan erkekler; sadece açıklaması onları sofistike hale getiren nesneler ve kıyafetler; Beklenmedik haberlerin cep telefonu bu topraklarda çok dikkatli. Sessiz bir doktrinin temelini oluşturur: Bir kurgunun sırrı, bir evliliğinki gibi, her şeyi anlatmak değildir.
Noktalar – bir renk, bir renk – her şeyi yap Kawabatave nedenler tanımlanabilir, ancak evrelemesi havada kalır, perdelerde ve duman perdelerinde boldur. Kapanışlar eterik, kasıtlı olarak bitmemiş. Belirsizlik ve sessizlik öğretilemez. (Bu yüzden Shakespeare, diğerlerinin yanı sıra iyi bir yazı öğretmeni olmazdı). Kawabata'nın, aniden bir karaktere – yayılan – bir karaktere ve onun tanıklarından bir çırpınan yumuşak bir dalga düzyazıdır: “Kanueyama'nın Shimako'ya yalan söylemeye niyeti yoktu. Genç kadının, bir şeyleri yalan söylemeye veya gizleme ihtiyacı yaratmama erdemine sahipti.”
Kawabata Daha az ulaşılamaz bir ifadeyle çizgilerinin oynaklığını – ya da bu oynaklığın gizemini – şifrelemiş gibi görünüyor: “Bir şey yapmaya çalışmadan önce, zaten yapıldı.” Bir şişenin içinde nasıl bir geminin inşa edileceğini yazan, tembel olarak tanımlandı ve İsveçlilerin tembellik için ona Nobel verdiğini söyledi. Mishima zaten gücünü egzersiz yapmadan kullanmayı bilen kişinin Kawabata olduğu konusunda uyardı. (Giorgio Agamben konuyla ilgili çalışmalarında bundan bahsetmiyor).
Yankılar ve Sürgünler
Bu yazarlar – Kawabata veya Soseki, Charles Lamb veya Paul Léautaud – çok fazla umut verici okuyucuların ellerinden kaçmaması için görünmez iplikleri çekerek, casuslar hakkında söyledikleri gibi, çalışmaya devam ediyor. Bunlardan bazıları taahhüt edecek Natsume Soseki İlham vermek Minae Mizumurailk romanı, uzatmasını denemekti Işık ve karanlık (Düzenle. İmpedientta), Soseki'nin öldüğünde bitmemiş bıraktığı teslimatlar için kurgu.
Buenos Aires'teki Minae Mizumura, 2011. Fotoğraf: Néstor García.
Mizumura Belki de Soseki'nin göz kırpmasını yakaladı – kahramanı birkaç günlük bir kesintiden sonra bir okuma alıyor – ve sığması kolay olmayan bir eldiven, bir başkası tarafından belirtilen şeyden şüphelenmek, hatta başkalarının yorumlarını ve görünüşünü, vücudu bilinmeyen bir dünya olarak boyamak için tasvir etmek için cam nabzı olan bir eldiven yetiştirdi. Soseki Karakterlerinin neredeyse her şeyi biliyor veya tahmin ediyor (iyi bir doktor tahmin edebilmelidir) ve durum diyalogları, söylenmeyenlerin sisine sarılmış. (Veya daha iyisi: Söylenmeyenler tarafından sıkıldı).
İçinde Işık ve karanlık. Bir Devam (Ah Editör) Mizumura Tıpkı Soseki gibi, duyumların ayrışması ve nedenlerin komplikasyonu için yeteneklidir. Anlaşılan ve intihar evliliklerinin ortasında, yazar sikloimiyi duygusal metronom olarak düzeltir ve bir karakterin belirli bir tepki duyduğundan şüphe etmek gibi uysal cinayetler sağlar. Girişle ilgili başka bir Japon kurgu: takdir ve kararsızlık arasındaki basın.
Sayfaları tesadüfen, Japon sözlüğünü lehine oynar (Fusuma, Furusato, Furoshiki), söylenemez olanı, onları bir nükleer manzarada yüzecek tek kelimeler olarak hayal ettirir. İçinde Ben bir roman (Ah Editor), Mizumura'nın sesini anadilin ipinde, Tokyo ve New York'u, gidiş -dönüşü, görünürde yazma mutfağıyla bağlayan sesini bulduğu Akıllı ve Dönüşler hakkında akıllı bir kitap.
Önce, ilk zaman ama çözücü Işık ve karanlık. Bir Devam– Mizumura Parmakların yerleştirilmesi gereken pozisyon için yapışkan şeritlerle, bir enstrüman çalmayı öğrenmek için neredeyse Suzuki yöntemi tarafından oluşturulan bir yazar gibi Soseki'nin ruhuna sadık kaldı. Ancak bölümlerinde hava uzanır ve okuyucu yaprakları zar zor bir esinti ile dalgalanmış şeffaf bir perde gibi geçirir.
Diğer Murakami ve Cía
Kawabata, Soseki ve Mizumura ile romanlardan daha büyük bir kontrast bulmak zor Ryu MurakamiJapon edebiyatının zararsız bir referans cihazında görünüşü yıkmak için idealdir. Muhtemelen, özellikle idealize edilmişlerse, ülkesi olan belirli görüntüleri en kolay şekilde yıkan yazardır.
Veloces'in yazarı Piercing, Seçmeler, 69, Tokyo'nun çöküşü, miso çorbası (Hepsi editoryal kaçırma içinde) Kendine güvenden sapkınlığa, sapkın ve hoş bir hafiflik duygusu ile giden dinamik bir jenerik ve duygusal paleti yönetir. Senin erken Neredeyse şeffaf mavi (Ed. Anagrama) Kasıtlı olarak sürekli olarak, kontrol eksikliğinin mekanik bir kaydı, uyuşturucu, orgiad seks. Belki de Ryu Murakami, ısrarla ısrarla edebi bir etkiye benzer bir şey fethetip fethedip görmediğini görmek için pornografi duvarını geçmeye çalıştı (şiirsel anlarla kontrastın daha acımasız ve etkili hale gelmesine güvenerek ritmik, deliryumdan veya kurtuluş tuhaflığı sayesinde). “Kristallerden görülen sınıf sınıfları bizi yutmaya hazır görünüyordu. Düzenli masa ve sandalyeler bana bilinmeyen askerleri bekleyen ortak mezarları hatırlattı.” 69yaklaşık yıllar süren okul isyanı.
İçinde 69 ve Tokyo düşüşüotobiyografik kesim, tabaklanmış bir ses, uyanık, taimada, Japon başkentinde isyanı veya militanlığı kopyalar ve azgın hassasiyet ve yararlı şiddetin aşırılıkları ile dönemin zarafet kültürel imaları ile geçer. Anlık Galande'de cinsel karşılaşma veya anatomik anomalilerin eksikliği yoktur, asla yabancılardan daha az değildir. Etkinlikte ölü karısının yerini alan bir kadınla tanışmak için iddia edilen bir film için oyuncu kadrosuna binen bir adam İşitmehileli bir sadeliğin katlanılabilir romanı, Nimbada detaylarıyla.
İçinde Delici Bir yazarın kahramanın deliliğini iyi tasarlamayı nasıl başardığını ve sıcaklıkların ve sürücülerin bu kadar antagonistik malzemelerle nasıl zarar görmediğini gözlemlemeye değer. Beklenmedik sapmalar, Ryu Murakami – Çok yönlülükleri ile el ele. gibi Takeshi Kitanoo bir senarist ve film yapımcısı – ve okuyucu çok nadir bir yazar türüne minnettar.
Hacim olarak Çocuk (Editoryal Elefanta), Takeshi KitanoSınıfı eksik olan başkaları ve okullar tarafından işkence gören dokuzları sürüyorlar. Erkekler, kaçışlar ve aşık olmanın ilk ralleri arasındaki alay ve aşağılama. Güzel sahneleri, herkesin Japonya'da anlatabileceği izlenimini veriyor; Bağlam gerekli malzemeleri verir. Daha zor ve çalışılan bir ortamdır. Fumiko enhi içinde Bekleyen Yıllar (Editoryal chai), Japonya'nın affetmediği zaman. Soğuk, objektif bir empoze ile sürdürülen sağlam ve üzücü bir bilgelik romanı, bir tabakanın kenarının nasıl acı çeker.
Ailesi tarafından güçlü bir adama teslim edilen genç bir kadın; Resmi eş tarafından korunan bir cariye. Testler, fedakarlıklar ve rıza; Melodik motifler olarak öğrenme ve sonuçların korkusu. Gözlemin kalitesi yazarı yapıyor: “Onun bir oğluna sahip olma arzusunu hissetmese de, gebe kalamayan bir kadın olarak yargılanmak, genç kalbini, uzun bir yolculuğun sonunda konaklama olmadan bir yere varmış gibi korkunç umutsuzlukla kapalı hale getirmişti.”
Diğer zamanlarda, diğer edebi hırslar. Hasta açıklamaları gerçeklerin zulmünü zayıflatıyor gibi görünüyor, ancak enchi her şey için gerekli tüm zamanı alıyor. (Bir kusurun tam tersidir). Buna benzer Seicho Matsumotoyazarı Kum Kalesi (Asteroid Books), sorunsuz başka bir besteci, ülkesinin anlatısının – şüphesi – ve dünyanın en hassas polis yazarı (sadece müfettişi Haikus yazdığı için değil). Bir detay, diğeri ve diğeri onları sürekli yazarlar yapar. Kawabata, Soseki, Tanizaki ve Şirket gibi yapay zeka ile elde edilmez.
Çok bak
Soseki Japonya'ya bazı perdeleri ortadan kaldırıyor
Çok bak
Japon öğretmenlerinin normal