Natalio Botana, ortak bir endişeyi açıklamak ve Arjantin'de ve günümüz dünyasında yayınlanmamış bir siyasi duruma nasıl ulaştığımızı anlamak için adımlarına, eserlerine, düşüncelerini geri döndürüyor. Özgürlük ve gerçek gibi değerleri ve hakları bir kenara bırakan hükümetler için endişeleniyor. Yeniden düzenlemesinde Cumhuriyetçi Gelenek (Edhasa), tarihçinin ustaca bir prologu ile Hilda SabatoBotana ilkelerini ve analizini liberal (ve Cumhuriyetçi) demokrasinin sütunları üzerindeki yeniden teyit eder.
Ayrıca yeniden düzenlemeyi başlattı Demokratik Deneyim; Orada, büyük tarihçinin “Batı demokrasilerinde görünen gerici fırtınayı” getirdiği kötü havayı açıkladığı bir epilog ekliyor. Dünyayı dolaşan bu ultra uluslararası dalga onu endişelendiriyor ve merkezin artık bir olasılık olarak önermediği siyasi seçeneklerin güvencesizliğini düşünmeyi bırakıyor: “Avrupa'da (60'larda) eğitim aldığımda, merkez çok dinamikti çünkü sağa ve sola açıktı. Üç özgürlüğün politikası dediğim için önerilen bir denge vardı: sivil, politik ve sosyal; Refah devletinin büyük vaadiydi. Bu sadece hakaretin barbarlığı yoluyla bir yüzey saldırısı değildir; Neredeyse bir asırdır yöneten bir demokrasi kavramına derin bir saldırıdır. “
Beklenen görünüş altında Tomás Moro'nun bir portresi, küçük bir Sarmiento büstü ve Don Quijote ve Sancho Panza'nın heykelleriÇalışmasında Botana şunları vurguluyor: “Arjantin'de çok etkilenen şey, Cumhuriyet demokrasisinin ekonomik özgürlükle birleşmesidir. Cumhuriyet geleneğinin bir depozitosu var, ancak yirminci yüzyılda uzun süreler boyunca bu geleneğin ortaya çıktığını unutmamalıyız. Bu 40 yıllık demokraside yeniden inşa etmeye çalıştık. Alfonsin'in sentezi 1983'te çok açık, insan haklarına dayanan demokrasinin bir şarkısı. Orada, maalesef son 20 yılda kapalı olan çok büyük bir kıskançlığımız vardı. “
– Alberdi ve Sarmiento'nun on dokuzuncu yüzyılda düşündükleri özgürlük fikri yüzyıllar boyunca dönüştürüldü mü yoksa aynı mı?
– Cumhuriyet geleneği, yüzyıllar boyunca zenginleştirildiği bir kavramdır. Cumhuriyet geleneğinin ilk büyük savaşı, mülkün erişiminden kelime özgürlüğüne ve hareketliliğe kadar sivil haklara fayda sağlayan bir sivil özgürlüğün restorasyonudur. Alberdi ve Sarmiento yenilikçi bir sanayi devrimi hakkında sürdü: Demiryolu, buhar motoru, daha sonra gelecek buzdolabı. Tıpkı bizi nereye götüreceğimizi bilmediğimiz bu bilimsel teknolojik mutasyona binerken.
Bu sanayi devriminin kaçınılmaz olarak ilerleme yolunu açtığı çok açıktı. Çözmedikleri şey – ve on dokuzuncu yüzyılın sonunda büyük savaş ve yirminci yüzyılın dönüşü olan şey siyasi özgürlük. Bir anayasa uyarınca yetkilileri seçmek vatandaşlık hakkıdır. Bu, üçüncü özgürlükle, yani tam geçerliliğini oluşturabilen kamu mallarının kurulmasıyla, Cumhuriyet'in genel iyiliğinin ilgisini vizyonuyla 1983'ten itibaren minimum bir demokrasi kavramı etrafında istikrar elde etti. Sarmiento, eğitimi birincil düzeyde herkes için ortak bir halka getirir. Miter, bunun yeterli olmadığını, ortaöğretimin gerekli olduğunu ve daha sonra her eyalet başkentini dikmenin olduğunu söylüyor. Sonra sağlık bir kamu yararı olarak gelir.
Yirminci yüzyılda, özellikle Cumhuriyetçi olmayan bir çerçeve içinde bile, köken açısından demokratik olarak, Peronizm yoluyla Sosyal Güvenlik gelişimine sahibiz. Önemli olan, Alberdi ve Sarmiento arasındaki bu diyalogun sağlam filizlenecek, ancak son 50 yılda kötüleşecek tohum olmasıdır.
Natalio Botana Edhasa'nın Cumhuriyet Geleneği
– 18. ve 19. yüzyıllarda, kıta için ABD olan Demokratik deniz fenerine sahibiz. Bugün Trump Başkanı ile bu büyük demokrasiden ne kaldı?
– Kafa ile Trump ile en acı verici örneği Avrupa'daki aşırı sağın büyümesi olan gerici bir fırtınadan muzdaripiz. Bu fenomen bugün, çok karmaşık otoriter kalıntılarla birleştiğinde, Cumhuriyetçi geleneğe veya Arjantin tarihi liberalizmine cevap vermeyen Libertarizm olarak adlandırılan şeyin birleşimi olan Arjantin'de verilmektedir.
– Sizce özellikle liberal demokrasinin saldırı veya kriz altında olduğunu düşünüyor musunuz?
– Aslında, Cumhuriyetçi ve Liberal Demokrasi ve evet, saldırıya uğruyor. Arjantin'de sahip olduğumuz arka plan problemi Milei'nin ideolojik ittifaklarıdır: Vox ile İspanya'da; AFD, Almanya'da; Macaristan'da Viktor Orbán; İtalya'da Giorgia Meloni ve Trump ile ayrıcalıklı ilişki. Burada, bir heyet liberalizmi arasındaki bu kararsız formülün kombinasyonunu, mali dengeye gittikleri için, Kirchnerizm sırasında devlete gömülü ayrıcalıkları temizleme politikasına göre görebilirsiniz, ancak bu açıkça aşırı haklı uluslararası bir koalisyonla bağlantılıdır.
Laika'nın Orbán ve Netanyahu'ya ek olarak Trump ve Meloni ile birlikte Milei'yi tasvir ettiği Grafiti. Fotoğraf çekimi @laika1954.
– “Gerici Fırtına” dediğiniz …
-Evet. Fırtınalar geçer; Bakalım ne kadar sürer. On dokuzuncu yüzyıl Cumhuriyet geleneği ile ilgili ilginç şey, özellikle başlatıldığından beri, süresidir. 1930'a kadar, ilk darbenin yılına kadar başarılı oldu. Çok zor bir süreçti, çünkü sivil özgürlükten başlamak, siyasi özgürlük için büyük bir savaş vermek ve sosyal özgürlük tohumunu kaldırmakla ilgiliydi. Bugün Latin Amerika'da eğitim başkanıyken, bugün on dokuzuncu ve yirminci yüzyıllarda Arjantin'in eğitim gelişimine sahip olmak istiyorum! Ve şimdi PISA 2022 ölçümüne göre Uruguay, Şili ve Peru bizi aşıyor. İşte Xix Cumhuriyet geleneğinin sahip olmadığı bir düşüş olgusu. Hayatının son yıllarında Sarmiento ve Alberdi, Arjantin'de kurumsal açıdan düşüş belirtileri olduğu endişesiyle gördüklerinde bile.
– Ayrıca eğitimden ve uluslararası değerlendirmelerde yaşadığımız çok düşük sonuçlardan bahsettim. Bu, hoşgörü eksikliği gibi sorunları vurgular mı?
– Sorun iki kat. Şu anda Kirchnerizmin üstesinden gelmiş gibi görünen sözlü şiddet iklimi yaşıyoruz. Papa Leo Xiv'in “Kelimeler Savaşı” dediği şey budur. Eğitimin idealleri sadece eğitimli insanları değil, diyalog ve tartışma kapasitesine sahip vatandaşlar oluşturmaktı. Dolayısıyla, o zamanlar gazeteciliğin gelişmesinin önemi: Sarmiento ve Miter gazeteciler, yazarlardı ve hükümet sorumluluğunu uyguladı.
Bu hükümetin tarzı, siyasi düzeyde çok dayanan bir hoşgörüsüzlük geleneğini yanıtlar ve artırır. Milei'nin bir icadı değil, daha ziyade ülkeye kurulmuş olan bir trendin radikalleşmesidir. Montevideo'yu bir stil olarak hoşgörüsüzlüğün anlaşılmaz olduğunu görmek için yeterlidir. Orada, iki büyük rakip gibi Julio María Sanguinetti ve Pepe Mujica, bekçiler olmayı bırakıp bir konuşma kitabı yaptıklarında sarıldılar. Bugün Arjantin'de hangi diyalog olabilir? Bir şey, okulda veya üniversitede edinilebilecek talimat ve başka bir pratik eğitimdir.
Gümrük, bir cumhuriyeti meşrulaştırmanın yolları ve ülkemizde ciddi bir şekilde söz konusu olan bir demokrasi. Devlet ofislerinden çıkan nefretin hedeflerinden birinin gazeteciliğe karşı olması çok ciddi bir şeydir. Özgürlüğün ne istediğimi söyleme hakkı olduğu söylenir, ancak bu bir hakaret olduğunda ne olur. Hangi Yaşıyoruz, gerçeğin ve erdem tekeline sahip olduğunu iddia eden bu yöneticiler fenomeni. Hükümetin ortaya çıktığı gerçeğini sorgulayanlar – ki bu çok pragmatik ve yanlış olduğumuz koşullarla değişiyor.
Malba'nın sunumunda Julio María Sanguinetti ve Pepe Mujica. © Federico Paul
– Dikkat, bu stratejileri düşünmek ve bunları ağlara yaymak için cumhurbaşkanının ve ekiplerinin dikkatini çekiyor. Sadece onu aşağılamak zorunda olduğunuz diğerinin üstesinden gelmek zorunda değil.
– Aşağılama döneminden bahsediyorum. Özellikle, dünyadaki kriz partileri aracılığıyla ortaya çıkan siyasi temsil düzeyinde ciddi sorunlar yaratan medeniyet mutasyonudur. Ve bu kriz, iletişim konularında yaşadığımız bilimsel teknolojik dönüşüme çok bağımlı. Özgürlük Avanza bunu çok iyi anladı. Düşmanları ilerletmek ve yok etmek için zorlu bir enstrüman, onlar için, ağlarla entegre cep telefonudur. Bu, bunun onlara kesin bir zafer verdiği anlamına gelmez, çünkü arjantin toplumu seferberlik, sorgulama, “olumsuz çoğulculuk” dediğim şey zaten devam etmektedir. Garrahan veya halk sağlığındaki Posadalar gibi ciddi şekilde etkilenen kamu malları vardır.
İletişimdeki bilimsel-teknolojik durumla birleştiğinde, gerici bir fırtına, otoriterliğe bir eğilim yaşıyoruz. Ve ölümcül ilginç bir şey başardılar Şiddet içeren siyasetin tipik yazımı artık iletişimsel bir escrache'ye dönüştü. Sanayi devriminin her bir değişikliğine bir tür temsile karşılık geldi. Alberdi'nin zamanında dikkate değer, entelektüellerin bir temsili vardı. Motor otomobilin havacılık olan ikinci sanayi devrimi, büyük kitlesel siyasi partilerin siyasi temsiline sahipti. Şimdi, bu yeni sanayi devriminde medeniyetsel bir mutasyonu artıran arabuluculuk ne olacak?
Gördüğümüz şey büyük bir parçalanma, siyasi merkezin bir spreyi ve devlet kubbesinden bir şeylerle başa çıkma girişimi. Umarım merkez yeniden inşa edilir, ancak Caramba, siyaset bir entelektüelin yükseltebileceği amaçlar değil, liderlik ve siyasi liderlik gerçekleştirebilecek pratik araçların meselesidir.
1979'da Botana Guggenheim Bursu'nu ve 1995'te “Tarih ve Sosyal Bilimler Ulusal Kutlama Ödülü” ni (Arjantin) kazandı. Disiplin siyasi makalesinde iki Platinum Konex ödülü kazandı. Fotoğraf: Emmanuel Fernández
– Sağlam bir siyasi koalisyonda bir alternatifin tamamlanma olasılığı nedir?
– Koalisyonların genellikle hızlı bir şekilde oluşturulması, varsayımlara özenli bir düşünce pozisyonudur. Uzun vadeli politikalar sürdürebilen ve üstlenebilen koalisyonlar toplanması olmadan bu Arjantin düşüşünden çıkmayacağız. Arjantin düşüşü uzun bir fenomendir ve göstergeler görünür: eğitim, çalışmayan hastaneler, altyapı göstergeleri çok aşağı. Gelecekte çok güçlü bir güvensizlik gösterirler, ancak şeylerin ara dönemine; Bu belirsizlik devam ediyor.
Bu siyasi rasyonaliteye yönelik bir çağrıdır: demokratik politika, barbarlığa karşı kelimenin cumhuriyet kapasitesini ve medeniyetini kurtarmalıdır. Ve tarihin kehanetine inanmadığım için, tarihte, bu daha mütevazı düzeyde endişe duyuyorum.
Ayrıca yeniden düzenlemeyi başlattı Demokratik Deneyim; Orada, büyük tarihçinin “Batı demokrasilerinde görünen gerici fırtınayı” getirdiği kötü havayı açıkladığı bir epilog ekliyor. Dünyayı dolaşan bu ultra uluslararası dalga onu endişelendiriyor ve merkezin artık bir olasılık olarak önermediği siyasi seçeneklerin güvencesizliğini düşünmeyi bırakıyor: “Avrupa'da (60'larda) eğitim aldığımda, merkez çok dinamikti çünkü sağa ve sola açıktı. Üç özgürlüğün politikası dediğim için önerilen bir denge vardı: sivil, politik ve sosyal; Refah devletinin büyük vaadiydi. Bu sadece hakaretin barbarlığı yoluyla bir yüzey saldırısı değildir; Neredeyse bir asırdır yöneten bir demokrasi kavramına derin bir saldırıdır. “
Beklenen görünüş altında Tomás Moro'nun bir portresi, küçük bir Sarmiento büstü ve Don Quijote ve Sancho Panza'nın heykelleriÇalışmasında Botana şunları vurguluyor: “Arjantin'de çok etkilenen şey, Cumhuriyet demokrasisinin ekonomik özgürlükle birleşmesidir. Cumhuriyet geleneğinin bir depozitosu var, ancak yirminci yüzyılda uzun süreler boyunca bu geleneğin ortaya çıktığını unutmamalıyız. Bu 40 yıllık demokraside yeniden inşa etmeye çalıştık. Alfonsin'in sentezi 1983'te çok açık, insan haklarına dayanan demokrasinin bir şarkısı. Orada, maalesef son 20 yılda kapalı olan çok büyük bir kıskançlığımız vardı. “
– Alberdi ve Sarmiento'nun on dokuzuncu yüzyılda düşündükleri özgürlük fikri yüzyıllar boyunca dönüştürüldü mü yoksa aynı mı?
– Cumhuriyet geleneği, yüzyıllar boyunca zenginleştirildiği bir kavramdır. Cumhuriyet geleneğinin ilk büyük savaşı, mülkün erişiminden kelime özgürlüğüne ve hareketliliğe kadar sivil haklara fayda sağlayan bir sivil özgürlüğün restorasyonudur. Alberdi ve Sarmiento yenilikçi bir sanayi devrimi hakkında sürdü: Demiryolu, buhar motoru, daha sonra gelecek buzdolabı. Tıpkı bizi nereye götüreceğimizi bilmediğimiz bu bilimsel teknolojik mutasyona binerken.
Bu sanayi devriminin kaçınılmaz olarak ilerleme yolunu açtığı çok açıktı. Çözmedikleri şey – ve on dokuzuncu yüzyılın sonunda büyük savaş ve yirminci yüzyılın dönüşü olan şey siyasi özgürlük. Bir anayasa uyarınca yetkilileri seçmek vatandaşlık hakkıdır. Bu, üçüncü özgürlükle, yani tam geçerliliğini oluşturabilen kamu mallarının kurulmasıyla, Cumhuriyet'in genel iyiliğinin ilgisini vizyonuyla 1983'ten itibaren minimum bir demokrasi kavramı etrafında istikrar elde etti. Sarmiento, eğitimi birincil düzeyde herkes için ortak bir halka getirir. Miter, bunun yeterli olmadığını, ortaöğretimin gerekli olduğunu ve daha sonra her eyalet başkentini dikmenin olduğunu söylüyor. Sonra sağlık bir kamu yararı olarak gelir.
Yirminci yüzyılda, özellikle Cumhuriyetçi olmayan bir çerçeve içinde bile, köken açısından demokratik olarak, Peronizm yoluyla Sosyal Güvenlik gelişimine sahibiz. Önemli olan, Alberdi ve Sarmiento arasındaki bu diyalogun sağlam filizlenecek, ancak son 50 yılda kötüleşecek tohum olmasıdır.
Natalio Botana Edhasa'nın Cumhuriyet Geleneği
– 18. ve 19. yüzyıllarda, kıta için ABD olan Demokratik deniz fenerine sahibiz. Bugün Trump Başkanı ile bu büyük demokrasiden ne kaldı?
– Kafa ile Trump ile en acı verici örneği Avrupa'daki aşırı sağın büyümesi olan gerici bir fırtınadan muzdaripiz. Bu fenomen bugün, çok karmaşık otoriter kalıntılarla birleştiğinde, Cumhuriyetçi geleneğe veya Arjantin tarihi liberalizmine cevap vermeyen Libertarizm olarak adlandırılan şeyin birleşimi olan Arjantin'de verilmektedir.
– Sizce özellikle liberal demokrasinin saldırı veya kriz altında olduğunu düşünüyor musunuz?
– Aslında, Cumhuriyetçi ve Liberal Demokrasi ve evet, saldırıya uğruyor. Arjantin'de sahip olduğumuz arka plan problemi Milei'nin ideolojik ittifaklarıdır: Vox ile İspanya'da; AFD, Almanya'da; Macaristan'da Viktor Orbán; İtalya'da Giorgia Meloni ve Trump ile ayrıcalıklı ilişki. Burada, bir heyet liberalizmi arasındaki bu kararsız formülün kombinasyonunu, mali dengeye gittikleri için, Kirchnerizm sırasında devlete gömülü ayrıcalıkları temizleme politikasına göre görebilirsiniz, ancak bu açıkça aşırı haklı uluslararası bir koalisyonla bağlantılıdır.
– “Gerici Fırtına” dediğiniz …
-Evet. Fırtınalar geçer; Bakalım ne kadar sürer. On dokuzuncu yüzyıl Cumhuriyet geleneği ile ilgili ilginç şey, özellikle başlatıldığından beri, süresidir. 1930'a kadar, ilk darbenin yılına kadar başarılı oldu. Çok zor bir süreçti, çünkü sivil özgürlükten başlamak, siyasi özgürlük için büyük bir savaş vermek ve sosyal özgürlük tohumunu kaldırmakla ilgiliydi. Bugün Latin Amerika'da eğitim başkanıyken, bugün on dokuzuncu ve yirminci yüzyıllarda Arjantin'in eğitim gelişimine sahip olmak istiyorum! Ve şimdi PISA 2022 ölçümüne göre Uruguay, Şili ve Peru bizi aşıyor. İşte Xix Cumhuriyet geleneğinin sahip olmadığı bir düşüş olgusu. Hayatının son yıllarında Sarmiento ve Alberdi, Arjantin'de kurumsal açıdan düşüş belirtileri olduğu endişesiyle gördüklerinde bile.
– Ayrıca eğitimden ve uluslararası değerlendirmelerde yaşadığımız çok düşük sonuçlardan bahsettim. Bu, hoşgörü eksikliği gibi sorunları vurgular mı?
– Sorun iki kat. Şu anda Kirchnerizmin üstesinden gelmiş gibi görünen sözlü şiddet iklimi yaşıyoruz. Papa Leo Xiv'in “Kelimeler Savaşı” dediği şey budur. Eğitimin idealleri sadece eğitimli insanları değil, diyalog ve tartışma kapasitesine sahip vatandaşlar oluşturmaktı. Dolayısıyla, o zamanlar gazeteciliğin gelişmesinin önemi: Sarmiento ve Miter gazeteciler, yazarlardı ve hükümet sorumluluğunu uyguladı.
Bu hükümetin tarzı, siyasi düzeyde çok dayanan bir hoşgörüsüzlük geleneğini yanıtlar ve artırır. Milei'nin bir icadı değil, daha ziyade ülkeye kurulmuş olan bir trendin radikalleşmesidir. Montevideo'yu bir stil olarak hoşgörüsüzlüğün anlaşılmaz olduğunu görmek için yeterlidir. Orada, iki büyük rakip gibi Julio María Sanguinetti ve Pepe Mujica, bekçiler olmayı bırakıp bir konuşma kitabı yaptıklarında sarıldılar. Bugün Arjantin'de hangi diyalog olabilir? Bir şey, okulda veya üniversitede edinilebilecek talimat ve başka bir pratik eğitimdir.
Gümrük, bir cumhuriyeti meşrulaştırmanın yolları ve ülkemizde ciddi bir şekilde söz konusu olan bir demokrasi. Devlet ofislerinden çıkan nefretin hedeflerinden birinin gazeteciliğe karşı olması çok ciddi bir şeydir. Özgürlüğün ne istediğimi söyleme hakkı olduğu söylenir, ancak bu bir hakaret olduğunda ne olur. Hangi Yaşıyoruz, gerçeğin ve erdem tekeline sahip olduğunu iddia eden bu yöneticiler fenomeni. Hükümetin ortaya çıktığı gerçeğini sorgulayanlar – ki bu çok pragmatik ve yanlış olduğumuz koşullarla değişiyor.
– Dikkat, bu stratejileri düşünmek ve bunları ağlara yaymak için cumhurbaşkanının ve ekiplerinin dikkatini çekiyor. Sadece onu aşağılamak zorunda olduğunuz diğerinin üstesinden gelmek zorunda değil.
– Aşağılama döneminden bahsediyorum. Özellikle, dünyadaki kriz partileri aracılığıyla ortaya çıkan siyasi temsil düzeyinde ciddi sorunlar yaratan medeniyet mutasyonudur. Ve bu kriz, iletişim konularında yaşadığımız bilimsel teknolojik dönüşüme çok bağımlı. Özgürlük Avanza bunu çok iyi anladı. Düşmanları ilerletmek ve yok etmek için zorlu bir enstrüman, onlar için, ağlarla entegre cep telefonudur. Bu, bunun onlara kesin bir zafer verdiği anlamına gelmez, çünkü arjantin toplumu seferberlik, sorgulama, “olumsuz çoğulculuk” dediğim şey zaten devam etmektedir. Garrahan veya halk sağlığındaki Posadalar gibi ciddi şekilde etkilenen kamu malları vardır.
İletişimdeki bilimsel-teknolojik durumla birleştiğinde, gerici bir fırtına, otoriterliğe bir eğilim yaşıyoruz. Ve ölümcül ilginç bir şey başardılar Şiddet içeren siyasetin tipik yazımı artık iletişimsel bir escrache'ye dönüştü. Sanayi devriminin her bir değişikliğine bir tür temsile karşılık geldi. Alberdi'nin zamanında dikkate değer, entelektüellerin bir temsili vardı. Motor otomobilin havacılık olan ikinci sanayi devrimi, büyük kitlesel siyasi partilerin siyasi temsiline sahipti. Şimdi, bu yeni sanayi devriminde medeniyetsel bir mutasyonu artıran arabuluculuk ne olacak?
Gördüğümüz şey büyük bir parçalanma, siyasi merkezin bir spreyi ve devlet kubbesinden bir şeylerle başa çıkma girişimi. Umarım merkez yeniden inşa edilir, ancak Caramba, siyaset bir entelektüelin yükseltebileceği amaçlar değil, liderlik ve siyasi liderlik gerçekleştirebilecek pratik araçların meselesidir.
– Sağlam bir siyasi koalisyonda bir alternatifin tamamlanma olasılığı nedir?
– Koalisyonların genellikle hızlı bir şekilde oluşturulması, varsayımlara özenli bir düşünce pozisyonudur. Uzun vadeli politikalar sürdürebilen ve üstlenebilen koalisyonlar toplanması olmadan bu Arjantin düşüşünden çıkmayacağız. Arjantin düşüşü uzun bir fenomendir ve göstergeler görünür: eğitim, çalışmayan hastaneler, altyapı göstergeleri çok aşağı. Gelecekte çok güçlü bir güvensizlik gösterirler, ancak şeylerin ara dönemine; Bu belirsizlik devam ediyor.
Bu siyasi rasyonaliteye yönelik bir çağrıdır: demokratik politika, barbarlığa karşı kelimenin cumhuriyet kapasitesini ve medeniyetini kurtarmalıdır. Ve tarihin kehanetine inanmadığım için, tarihte, bu daha mütevazı düzeyde endişe duyuyorum.