Anısına olduğu için Lucas Soares, şeylerin kökenini merak etti: doğanın, cennetin, insanlığın. Ve düşünürler ve düşünürler arasında büyüdü. Yeğeni Nicolás Casullo ve Ana Amado ve gazetecinin oğlu Norberto Soaresçocukluğu kütüphaneler, slaytlar, fikirler ve kalesitler arasında geçti. Bu nedenle, onun için felsefe Amaze'ye dayanır Heraclitus, Nietzsche ve Deleuzeçocukluk, felsefi sorgulamayı, yerleşik değerleri sorgulamak için özgürlük ve cezasızlığın ve aynı zamanda duyuların yaratılışının ve rekreasyonunun felsefi (ve sanatsal) oyununun bir sembolü olarak aydınlatan birincil tuhaflığın bir metaforu gibidir ”diyor. Felsefe denen şey nedir? (21. yüzyıl editörleri). “Felsefi olarak düşündüğümüzde, çocukların bu sorgulama, denatürk ve yaratıcı görünümüyle tanışıyoruz.
Felsefe denen şey nedir? Lucas Soares Editoryal XXI Yüzyıl
Felsefe nedir ve neden önemli? Lucas Soares, eski felsefe, yazar ve şair profesörüdür. Bu kitapta farklı felsefenin tanımları ile seyahat eder: Sokrates'den Descartes, Kant, Nietzsche, Heidegger, Foucault ve Deleuze'yebirkaç isim. Ancak bunu yakındaki bir yerden yapar, bir arama motoru olarak şüphenin bilgi ve gücüne olan sevgiyi okumayı ve sevgiyi teşvik eder.
– “Felsefi düşünce, bir bakıma, en acil ve basit şaşırtıcı inancımızda kademeli bir derinleşmenin sonucu” ifadesini açıklayabilir misiniz?
– Bir şekilde, büyük felsefi metinlerde somutlaşmış gördüğümüz şey, en birincil şaşkınlıklarımızın kavramsal çevirisi, genellikle bize tuhaflığa neden olan ve bizi doğduğumuza kadar zulüm edenlerdir, örneğin neden şeyler var ve hiçbir şey değil. Felsefi sorgulamayı izleyen dizi, ilk şaşkınlıktan başlar, bilinçli olarak, felsefenin oluştuğu düğümü serbest bırakma arzusu olan yabancılaşmaya yanıt, gatillas. Bu bakış açısından, kemeri en basit şeylerden daha büyük karmaşıklıkta olan diğerlerine doğru giden şaşırtıcı eylemin aşamalı bir gelişmesi olarak anlaşılabilir. Felsefeyi kitabın bölümlerinden biri olan şaşkınlıkta bir ilerleme olarak anlamak, eşmerkezli çevrelerde, girişimleri bulmak için en temel şaşırtıcı durumlarımızda yavaş yavaş araştırmayı amaçladığını ima eder.
– Bu anlamda, çocuklar kendilerini şaşırtacak şekilde temeldir, çünkü dünyayı ilk kez görürler
–Yes ve aslında çocuk figürünün bazı felsefi pozisyonlarda önemli bir rolü vardır. Heraclitus, Nietzsche ve Deleuzediğerleri arasında. Felsefi sorgulamayı, özgürlük ve cezasızlığın yerleşik değerleri sorgulamak için ve aynı zamanda duyuların yaratılması ve rekreasyonunun felsefi (ve sanatsal) oyununun bir sembolü olarak aydınlatan birincil tuhaflık için bir metafor olarak çocukluk. Felsefi olarak düşündüğümüzde, çocukların bu sorgulama, denatürk ve yaratıcı görünümü ile tekrar buluşuyoruz. Felsefede bu bizi daha ciddiye dinlemeyi öğrenmek, dünyaya neden ve neden sormayı bırakmamaktan ziyade daha ciddiye almakla ilgilidir. “
Lucas Soares, Rojas Kültür Merkezi'nde sanat ve felsefe derslerini ve felsefeye girişi belirler. Fotoğraf: Guillermo Rodríguez Adami,.
– Artisanal düşünce kavramı nasıl açıklanabilir?
– Temelde bir makine hareketi var, düşüncelerimizde ifade edilme biçiminde otomatik ve hızlandırıldı. Hypertecher, Zihnimizi algoritmalar tarafından içerdiği fren olmadan ortaya çıktıkları bir ekran haline getiren bir jest. Mecazi olarak konuşursak, bu “endüstriyel” düşüncenin aksine, kitapta felsefeyi, sorularınız ve cevaplarınız için olgunlaşma zamanında, sorgularının yolunu yürümek ve kalıcı olarak yakarak eleştirel bir şekilde ilerleyen bir “zanaatkal”, yavaş, serileşmemiş bir düşünce olarak anlıyorum. Bu anlamda Felsefe etmek, o makine denizine analitik bir çapa atmak gibi olurdu Batıldığımız, diğer şeylerin yanı sıra, yapay zekanın algoritmalarının ve sohbetlerinin hayatımızı günlük olarak ne ölçüde yazdığını boyutlandırmamıza izin veren gecikmeyi düşünme olasılığını açtığımız. Bu endüstriyel düşünce tarafından kalıcı olarak büyülenmek ve yorumlanmak ne anlama geliyor?
Michel Foucault her zaman felsefi tartışmanın merkezinde. Fotoğraf: AFP / Michele Banlhon
Bu sorunun olası cevapları aynı tür düşünceden verilemez. Felsefeyi zanaat düşünme olarak anlamak, metinsel geleneğini oluşturan kaynakları okuyarak ve analiz ederek bu disiplinin çalışma biçimini yansıtır; Anlama yapma deneyimiyle başa çıkmak için çaba, özveri, sabır ve her şeyden önce bir süreklilik gerektiren bir iş. Endüstriyel düşünce karşısında, felsefi etkinliği temsil eden bu düşünce zanaat benim için bir tutkunun bulaşması için bir sığınak ima ediyor. Çünkü bugün düşünüyorum Tüm toprağı kolonileştiren AI zamanlarında, öğretim içeriğin iletilmesinden değil, onlara karşı tutkuyu nasıl uyandıracağını bilerek gidernesnesi aracılığıyla bize tutkuyu öğreten bir zanaatkar tarzında.
– Bir tür antihumanizme, felsefeye katıldığımız günümüzde neden önemlidir?
– Birçok uçaktan önemlidir ve bu soruya herhangi bir cevap her zaman genel günah işleyecektir. Fakat hümanizm kavramına atadığımız öneklerin ötesinde, felsefe, bir yandan, bu disiplinin tarihini en tersine çeviren ve sadece belirtildiği epochal çerçevenin ışığına ve gölgesine yanıt verebilecek bir soruyu eleştirel olarak güncellemek önemlidir. Technodigital kapitalizm çağımıza uyarlanan bir soru şu olacaktır: Cyborgs olmaktan bir adım uzakta olduğumuzda bugün insan olmak ne anlama geliyor? Entelektüel terimlerle, “insan” dediğimiz şeye giderek artan bir yapay zeka çerçevesinde uygun insan için hangi alan var? Felsefe kendimizi sadece insan tarafından anladığımız her tarihsel dönemde değil, aynı zamanda anlamının kalıcı bir rekreasyonunu ve insan ve insan olmayanlar arasındaki çeşitli bir arada yaşama biçimlerini düşünmemizi sağlar. Öte yandan, kamuoyu tartışmasının imzalandığı bir hediyede, Chicana, Sadizm ve Zulüm Sanatı olarak anlaşıldığına inanıyorum, felsefe bize herhangi bir fiyata asılsız görüşün hegemonyasına teorik temellere karşı çıkmamız için kavramsal ve arsa araçları verdiğine inanıyorum.
– Felsefenin benzersiz bir tanımı olmadığı ne anlama geliyor?
– Felsefenin prototip tanımları Platon (bilgelik sevgisi) ve Aristo (Bir bütün olarak gerçekliğin ilk nedenleri hakkında bir bilgi), gerçek şu ki, bu disiplinin metin evrenine girerek, bu prototip tanımları öngören, sorgulayan veya uzatan başka yolları buluyoruz. Bundan kitapta harcadığımdan: Tarihi boyunca, bu konuda çok, farklı ve zıt düşünme yollarını kapsayan benzersiz bir felsefe anlayışı bulamadığımız, bu nedenle mevcut felsefeler olarak felsefenin pek çok tanımı var. Ancak beni vurgulamamın ilgisini çeken şey, bu çokluk ve çeşitliliğin, bir kusurdan önce, felsefe için bir avantaj oluşturmasıdır. Çünkü tam olarak, servetinin ve gücünün çoğunun yeni duyulara kalıcı olarak açılmak için ikamet ettiği bu tanım esnekliğinde, çeşitli görüntülerini yeni konfigürasyonlara yol açmak için yeniden düzenleyen bir kaleydoskop tarzında.
Lucas Soares, Anaximandro ve Trajedi ve Platon ve Politika'nın yazarıdır. Fotoğraf: Guillermo Rodríguez Adami
– “Felsefede herkesin kazanmadığı için kazanmadığı için” ne demek istiyorsun?
– Felsefeyi, ele aldığı temel şaşırtıcıları temsil eden bulmacaları bir araya getirme ve silahsızlandırma arzusu olarak düşünmeyi seviyorum. Çünkü bize eski düşünür ve düşünür geleneği aracılığıyla bu disiplinin tarihini gösteren nedir? Bu bulmacaların farklı şekillerde monte edilebileceği ve sökülebilmesi. Bunu yapmanın benzersiz ve ayrıcalıklı bir yolu olmadığı için, Felsefe bize yeni toplanma biçimleri sunmaya devam edecek ve bu bulmacalardan silahsızlandırılacak. Diyorum ki herkesin (filozoflar ve okuyucular), bunun sayesinde manevi zenginleştirme açısından kazandığını söylüyorum Felsefede kimse kazanmaz veya son sözü yoktur. Birisi kazanırsa, oyun bitecekti.
Felsefe denen şey nedir? Lucas Soares Editoryal XXI Yüzyıl
Felsefe nedir ve neden önemli? Lucas Soares, eski felsefe, yazar ve şair profesörüdür. Bu kitapta farklı felsefenin tanımları ile seyahat eder: Sokrates'den Descartes, Kant, Nietzsche, Heidegger, Foucault ve Deleuze'yebirkaç isim. Ancak bunu yakındaki bir yerden yapar, bir arama motoru olarak şüphenin bilgi ve gücüne olan sevgiyi okumayı ve sevgiyi teşvik eder.
– “Felsefi düşünce, bir bakıma, en acil ve basit şaşırtıcı inancımızda kademeli bir derinleşmenin sonucu” ifadesini açıklayabilir misiniz?
– Bir şekilde, büyük felsefi metinlerde somutlaşmış gördüğümüz şey, en birincil şaşkınlıklarımızın kavramsal çevirisi, genellikle bize tuhaflığa neden olan ve bizi doğduğumuza kadar zulüm edenlerdir, örneğin neden şeyler var ve hiçbir şey değil. Felsefi sorgulamayı izleyen dizi, ilk şaşkınlıktan başlar, bilinçli olarak, felsefenin oluştuğu düğümü serbest bırakma arzusu olan yabancılaşmaya yanıt, gatillas. Bu bakış açısından, kemeri en basit şeylerden daha büyük karmaşıklıkta olan diğerlerine doğru giden şaşırtıcı eylemin aşamalı bir gelişmesi olarak anlaşılabilir. Felsefeyi kitabın bölümlerinden biri olan şaşkınlıkta bir ilerleme olarak anlamak, eşmerkezli çevrelerde, girişimleri bulmak için en temel şaşırtıcı durumlarımızda yavaş yavaş araştırmayı amaçladığını ima eder.
– Bu anlamda, çocuklar kendilerini şaşırtacak şekilde temeldir, çünkü dünyayı ilk kez görürler
–Yes ve aslında çocuk figürünün bazı felsefi pozisyonlarda önemli bir rolü vardır. Heraclitus, Nietzsche ve Deleuzediğerleri arasında. Felsefi sorgulamayı, özgürlük ve cezasızlığın yerleşik değerleri sorgulamak için ve aynı zamanda duyuların yaratılması ve rekreasyonunun felsefi (ve sanatsal) oyununun bir sembolü olarak aydınlatan birincil tuhaflık için bir metafor olarak çocukluk. Felsefi olarak düşündüğümüzde, çocukların bu sorgulama, denatürk ve yaratıcı görünümü ile tekrar buluşuyoruz. Felsefede bu bizi daha ciddiye dinlemeyi öğrenmek, dünyaya neden ve neden sormayı bırakmamaktan ziyade daha ciddiye almakla ilgilidir. “
– Artisanal düşünce kavramı nasıl açıklanabilir?
– Temelde bir makine hareketi var, düşüncelerimizde ifade edilme biçiminde otomatik ve hızlandırıldı. Hypertecher, Zihnimizi algoritmalar tarafından içerdiği fren olmadan ortaya çıktıkları bir ekran haline getiren bir jest. Mecazi olarak konuşursak, bu “endüstriyel” düşüncenin aksine, kitapta felsefeyi, sorularınız ve cevaplarınız için olgunlaşma zamanında, sorgularının yolunu yürümek ve kalıcı olarak yakarak eleştirel bir şekilde ilerleyen bir “zanaatkal”, yavaş, serileşmemiş bir düşünce olarak anlıyorum. Bu anlamda Felsefe etmek, o makine denizine analitik bir çapa atmak gibi olurdu Batıldığımız, diğer şeylerin yanı sıra, yapay zekanın algoritmalarının ve sohbetlerinin hayatımızı günlük olarak ne ölçüde yazdığını boyutlandırmamıza izin veren gecikmeyi düşünme olasılığını açtığımız. Bu endüstriyel düşünce tarafından kalıcı olarak büyülenmek ve yorumlanmak ne anlama geliyor?
Bu sorunun olası cevapları aynı tür düşünceden verilemez. Felsefeyi zanaat düşünme olarak anlamak, metinsel geleneğini oluşturan kaynakları okuyarak ve analiz ederek bu disiplinin çalışma biçimini yansıtır; Anlama yapma deneyimiyle başa çıkmak için çaba, özveri, sabır ve her şeyden önce bir süreklilik gerektiren bir iş. Endüstriyel düşünce karşısında, felsefi etkinliği temsil eden bu düşünce zanaat benim için bir tutkunun bulaşması için bir sığınak ima ediyor. Çünkü bugün düşünüyorum Tüm toprağı kolonileştiren AI zamanlarında, öğretim içeriğin iletilmesinden değil, onlara karşı tutkuyu nasıl uyandıracağını bilerek gidernesnesi aracılığıyla bize tutkuyu öğreten bir zanaatkar tarzında.
– Bir tür antihumanizme, felsefeye katıldığımız günümüzde neden önemlidir?
– Birçok uçaktan önemlidir ve bu soruya herhangi bir cevap her zaman genel günah işleyecektir. Fakat hümanizm kavramına atadığımız öneklerin ötesinde, felsefe, bir yandan, bu disiplinin tarihini en tersine çeviren ve sadece belirtildiği epochal çerçevenin ışığına ve gölgesine yanıt verebilecek bir soruyu eleştirel olarak güncellemek önemlidir. Technodigital kapitalizm çağımıza uyarlanan bir soru şu olacaktır: Cyborgs olmaktan bir adım uzakta olduğumuzda bugün insan olmak ne anlama geliyor? Entelektüel terimlerle, “insan” dediğimiz şeye giderek artan bir yapay zeka çerçevesinde uygun insan için hangi alan var? Felsefe kendimizi sadece insan tarafından anladığımız her tarihsel dönemde değil, aynı zamanda anlamının kalıcı bir rekreasyonunu ve insan ve insan olmayanlar arasındaki çeşitli bir arada yaşama biçimlerini düşünmemizi sağlar. Öte yandan, kamuoyu tartışmasının imzalandığı bir hediyede, Chicana, Sadizm ve Zulüm Sanatı olarak anlaşıldığına inanıyorum, felsefe bize herhangi bir fiyata asılsız görüşün hegemonyasına teorik temellere karşı çıkmamız için kavramsal ve arsa araçları verdiğine inanıyorum.
– Felsefenin benzersiz bir tanımı olmadığı ne anlama geliyor?
– Felsefenin prototip tanımları Platon (bilgelik sevgisi) ve Aristo (Bir bütün olarak gerçekliğin ilk nedenleri hakkında bir bilgi), gerçek şu ki, bu disiplinin metin evrenine girerek, bu prototip tanımları öngören, sorgulayan veya uzatan başka yolları buluyoruz. Bundan kitapta harcadığımdan: Tarihi boyunca, bu konuda çok, farklı ve zıt düşünme yollarını kapsayan benzersiz bir felsefe anlayışı bulamadığımız, bu nedenle mevcut felsefeler olarak felsefenin pek çok tanımı var. Ancak beni vurgulamamın ilgisini çeken şey, bu çokluk ve çeşitliliğin, bir kusurdan önce, felsefe için bir avantaj oluşturmasıdır. Çünkü tam olarak, servetinin ve gücünün çoğunun yeni duyulara kalıcı olarak açılmak için ikamet ettiği bu tanım esnekliğinde, çeşitli görüntülerini yeni konfigürasyonlara yol açmak için yeniden düzenleyen bir kaleydoskop tarzında.
– “Felsefede herkesin kazanmadığı için kazanmadığı için” ne demek istiyorsun?
– Felsefeyi, ele aldığı temel şaşırtıcıları temsil eden bulmacaları bir araya getirme ve silahsızlandırma arzusu olarak düşünmeyi seviyorum. Çünkü bize eski düşünür ve düşünür geleneği aracılığıyla bu disiplinin tarihini gösteren nedir? Bu bulmacaların farklı şekillerde monte edilebileceği ve sökülebilmesi. Bunu yapmanın benzersiz ve ayrıcalıklı bir yolu olmadığı için, Felsefe bize yeni toplanma biçimleri sunmaya devam edecek ve bu bulmacalardan silahsızlandırılacak. Diyorum ki herkesin (filozoflar ve okuyucular), bunun sayesinde manevi zenginleştirme açısından kazandığını söylüyorum Felsefede kimse kazanmaz veya son sözü yoktur. Birisi kazanırsa, oyun bitecekti.