Genç nesiller için, Aldo Ferrer'in imajı, konferanslarda ve televizyon röportajlarında sistematik olarak yer alan, geniş anlamda siyasi müdahalelerde bulunan ve her türden yazıları olan, her zaman sorunlara teşhisler ve öneriler sunan o yaşlı, kel adam imajı olarak sabitlendi. Arjantin'in ekonomik dönüşümü. Ancak tüm bu faaliyetler ona tüm yetişkin hayatı boyunca eşlik etti. Arjantin gelişiminin gizemi kitabının yayınlanması. Aldo Ferrer'in Biyografisiile ilgili Marcelo Rougier (FCE), sanayileşmiş bir ülke inşa etme arayışında tanımlanan kuzey ile akademi, kamu yönetimi, uluslararası kuruluşlara danışmanlık ve danışmanlık yapma yollarını nasıl yönlendireceğini bilen ekonomistin yolunu yeniden inşa ediyor.
Aldo Ferrer, Paris, 2011. Fotoğraf: AFP / JACQUES DEMARTHON
Kitap, neyse ki kişisel deneyimlerin sağlıklı bir arka planda ortaya çıktığı politik-entelektüel bir biyografidir. Böylece, Tarih doktoru Rougier Saint Andrew Üniversitesi Conicet'te araştırmacı ve araştırmacı, Ferrer'in kamusal eğitimde ustalaşmış bir öğrenci olarak ilk adımlarını anlatıyor; ergenlik ve gençlik yıllarında muhafazakar sahtekarlığa ve faşizmin uluslararası büyümesine karşı eleştirel davranıyor. Babasının ısrarı üzerine, José Ingenieros'un, bugüne uygulandığında inanılmaz görünecek bir dönem özelliği olan eserini okudu.
UBA'ya bağlı Reform EylemiSosyalistlerle komünistleri bir araya getiren bir grup olan İktisadi Bilimler mezunu. O yıllardan itibaren oyu, radikallerin liderliğindeki Demokratik Birlik formülüne kaldı. Joseph Tamborini1946 seçimlerinde Perón'a yenildi.
Ferrer, 1943'te başlayan diktatörlük ve ardından gelen Peronist hükümetler konusunda belli bir kararsızlık hissini koruyor; çünkü üçünün genel yönelimini reddetmesine rağmen, ekonominin temel itici güçlerinin kamulaştırılmasına ve Haberçiliğin beş yıllık planlarına değer veriyordu. Aslında iktisatçı, kitabın işaret ettiği gibi, “radikalizmin ve Peronizmin popüler temellerinin yakınsamasını” amaçladı.
50'li yılların ortasında UCR sektöründen ayrıldı. Arturo Frondizi1958'de Juan Domingo Perón ile o yılın başkanlık seçimlerinde Haberçilerin oylarını almak için bir anlaşma yapan ve kalkınmacı liderin sonunda kazanacağı bir anlaşma yaptı. Ferrer, Ulusal Ekonomi Bakanı olarak atanmayı umut etse de, kendisini aynı göreve, ancak Buenos Aires eyaletinde, Oscar Alende. Oradan yeni bir vergi politikasını ve iddialı bir bayındırlık işleri planını teşvik ediyor. Ulusal hükümetle giderek artan farklılıklar, onun 1960 yılında bu görevinden istifa etmesine neden oldu.
Kısa bir süre sonra, ülkedeki birçok ekonomist tarafından yeniden basılan, alıntılanan ve tartışılan, düşüncesinin önemli bir kitabı olan Arjantin Ekonomisi'ni yayınladı. Sanayileşmenin önemi, milli şirketlerin desteklenmesi, ülkenin üretim çeşitlendirmesi ve ekonomik planlama ihtiyacı bu çalışmada ana ekseni ulusal ekonominin dönemselleştirilmesi olan bir arada var olmaktadır.
Buna paralel olarak akademik kariyeri de pekiştirildi. UBA gibi Ulusal Gümüş Üniversitesi. Rougier'in tanımladığı şekliyle Ferrer'in hiperaktivitesi, onu farklı alanlara, önemli bir temas gündemine ve açıkça ülkenin kaderini etkilemeye çalışan teorik bir üretime yerleştirdi. Öte yandan Inter-American Kalkınma Bankası'nda (IDB) çalışıyor ve Latin Amerika Sosyal Bilimler Konseyi (CLACSO).
Kendi hayatımızla yaşamak, bir Ferrer klasiği.
Haziran 1970'te diktatörlüğün Bayındırlık ve Hizmetler Bakanı seçildi. Roberto Marcelo Levingston. Askeri hükümetlerin üst düzey bir yetkilisi olarak bu geçiş ona her zaman farklı bağlamlarda kınanacaktır. Ancak yönetiminin birkaç ayında bayındırlık işlerini teşvik etti, Arjantin şirketlerinden devlet alımlarına öncelik verdi ve Ulusal Kalkınma Bankası'nın (BANADE) kurulmasını teşvik etti. Kısa bir süre sonra Levingston tarafından Ekonomi Bakanlığı'nın başına da atandı. 1971 ortalarında Alejandro Lanussse'nin başkanlığında bu portföy feshedildi ve Ferrer düzlüğe geri döndü.
Altında Ulusal Yeniden Yapılanma SüreciFerrer'de politika ve aile trajik bir şekilde sonsuza kadar bir arada kalacaktı; Haziran 1976'da Peronist Gençlik'in bir üyesi olan tek kız kardeşi Marta Inés, görev grupları tarafından kaçırılacak ve sonsuza kadar ortadan kaybolacaktı. İktisatçının kalbinde o yara açık kalacaktı.
Eduardo Duhalde, Roberto Lavagna, Rodolfo Terragno, Antonio Salonia, Aldo Ferrer; diğer liderlerin yanı sıra Arturo Frondizi'nin başkanlığının ellinci yıldönümünü anmak için MID genel merkezinde bir etkinlik düzenlediler. Fotoğraf Lucía Merle
80'li yılların başlarına doğru, diktatörlüğün tükenme belirtileri göstermesiyle birlikte, ülkede demokrasinin yeniden toparlanmasını desteklemek amacıyla Peronizm, radikalizm, Uzlaşmaz Parti ve diğer küçük güçlerin oluşturduğu Multipartidaria'nın teknik ekiplerine katıldı. . 1983 seçimleriyle UCR, Raúl Alfonsín ile başkanlığı kazanmanın yanı sıra, Alejandro Armendáriz'in aday olduğu Buenos Aires eyaletinin valiliğini de elde etti. Ve Ferrer, Banco Provincia'nın başkanlığına atandı. Orada yeni tasarruf araçlarını, ipotek kredilerini ve bilim adamı Jorge Sabato'nun fikirlerinden ilham alan yenilikçi şirketlerin finansmanı konusunda uzmanlaşmış bir yönetim ekibini teşvik ediyor. İttifak hükümetiyle başkanlığı üstleniyor Ulusal Atom Enerjisi Komisyonu.
O aynı zamanda temel ruhtu. Phoenix GrubuAşırı neoliberalizme alternatif bir modeli destekleyen heterodoks iktisatçılar için bir alan. Néstor Kirchner hükümetinin varsayımıyla ortodoksluktan uzaklaşan başka gruplar ortaya çıktı ve Phoenix uçuşunun bir kısmını kaybetti. Bu yönetimin ülkeyi sanayileştirme ihtiyacına yönelik söylemsel vurgusu ve Washington Mutabakatı'na yönelik eleştirisi, Ferrer'in önermeleriyle bazı benzerlikler taşıyordu. Bu çerçevede devlet şirketi ENARSA'nın yönetim kuruluna ve devleti temsilen Siderar'a atandı. Bu son yerden kovulanlar, onun için Fransa'daki Arjantin büyükelçiliğine gümüş bir köprü inşa ettiler.
Dönüşünde yoğun akademik ve teorik faaliyetlerine, üniversite gezilerine, kitap yazmaya ve fikirlerini yaymaya 2016 yılındaki vefatına kadar devam etti. Aynı yıl vefatına kadar, Moreno Ulusal Üniversitesi O zamanlar o üniversitenin Ekonomi ve İdari Bölümü dekanı olan Pablo Tavilla'nın hatırladığı gibi, II. Uluslararası Politik Ekonomi Kongresi'nde öğrenciler tarafından yapılan en iyi akademik yapımlar için “Aldo Ferrer” ödülünü düzenledi.
Ferrer'in yaşamı ve çalışmaları konusunda gerçek bir uzman olan Rougier'in kitabı, bu iktisatçının figürünü, onun ana varsayımlarını, düzeltmelerini ve diğer meslektaşlarıyla yaptığı tartışmaları yeniden keşfetmemize olanak sağlıyor. Bir zamanlar söylediği gibi “sorumlu heterodoksluğun” savunucusu olan Arjantin Ekonomisi kitabının ve diğer pek çok kitabın yazarı, çağdaş yaygaranın çok uzağında derin bir iz bıraktı.
Aldo Ferrer, Paris, 2011. Fotoğraf: AFP / JACQUES DEMARTHON
Kitap, neyse ki kişisel deneyimlerin sağlıklı bir arka planda ortaya çıktığı politik-entelektüel bir biyografidir. Böylece, Tarih doktoru Rougier Saint Andrew Üniversitesi Conicet'te araştırmacı ve araştırmacı, Ferrer'in kamusal eğitimde ustalaşmış bir öğrenci olarak ilk adımlarını anlatıyor; ergenlik ve gençlik yıllarında muhafazakar sahtekarlığa ve faşizmin uluslararası büyümesine karşı eleştirel davranıyor. Babasının ısrarı üzerine, José Ingenieros'un, bugüne uygulandığında inanılmaz görünecek bir dönem özelliği olan eserini okudu.
UBA'ya bağlı Reform EylemiSosyalistlerle komünistleri bir araya getiren bir grup olan İktisadi Bilimler mezunu. O yıllardan itibaren oyu, radikallerin liderliğindeki Demokratik Birlik formülüne kaldı. Joseph Tamborini1946 seçimlerinde Perón'a yenildi.
Ferrer, 1943'te başlayan diktatörlük ve ardından gelen Peronist hükümetler konusunda belli bir kararsızlık hissini koruyor; çünkü üçünün genel yönelimini reddetmesine rağmen, ekonominin temel itici güçlerinin kamulaştırılmasına ve Haberçiliğin beş yıllık planlarına değer veriyordu. Aslında iktisatçı, kitabın işaret ettiği gibi, “radikalizmin ve Peronizmin popüler temellerinin yakınsamasını” amaçladı.
50'li yılların ortasında UCR sektöründen ayrıldı. Arturo Frondizi1958'de Juan Domingo Perón ile o yılın başkanlık seçimlerinde Haberçilerin oylarını almak için bir anlaşma yapan ve kalkınmacı liderin sonunda kazanacağı bir anlaşma yaptı. Ferrer, Ulusal Ekonomi Bakanı olarak atanmayı umut etse de, kendisini aynı göreve, ancak Buenos Aires eyaletinde, Oscar Alende. Oradan yeni bir vergi politikasını ve iddialı bir bayındırlık işleri planını teşvik ediyor. Ulusal hükümetle giderek artan farklılıklar, onun 1960 yılında bu görevinden istifa etmesine neden oldu.
Kısa bir süre sonra, ülkedeki birçok ekonomist tarafından yeniden basılan, alıntılanan ve tartışılan, düşüncesinin önemli bir kitabı olan Arjantin Ekonomisi'ni yayınladı. Sanayileşmenin önemi, milli şirketlerin desteklenmesi, ülkenin üretim çeşitlendirmesi ve ekonomik planlama ihtiyacı bu çalışmada ana ekseni ulusal ekonominin dönemselleştirilmesi olan bir arada var olmaktadır.
Buna paralel olarak akademik kariyeri de pekiştirildi. UBA gibi Ulusal Gümüş Üniversitesi. Rougier'in tanımladığı şekliyle Ferrer'in hiperaktivitesi, onu farklı alanlara, önemli bir temas gündemine ve açıkça ülkenin kaderini etkilemeye çalışan teorik bir üretime yerleştirdi. Öte yandan Inter-American Kalkınma Bankası'nda (IDB) çalışıyor ve Latin Amerika Sosyal Bilimler Konseyi (CLACSO).
Haziran 1970'te diktatörlüğün Bayındırlık ve Hizmetler Bakanı seçildi. Roberto Marcelo Levingston. Askeri hükümetlerin üst düzey bir yetkilisi olarak bu geçiş ona her zaman farklı bağlamlarda kınanacaktır. Ancak yönetiminin birkaç ayında bayındırlık işlerini teşvik etti, Arjantin şirketlerinden devlet alımlarına öncelik verdi ve Ulusal Kalkınma Bankası'nın (BANADE) kurulmasını teşvik etti. Kısa bir süre sonra Levingston tarafından Ekonomi Bakanlığı'nın başına da atandı. 1971 ortalarında Alejandro Lanussse'nin başkanlığında bu portföy feshedildi ve Ferrer düzlüğe geri döndü.
Altında Ulusal Yeniden Yapılanma SüreciFerrer'de politika ve aile trajik bir şekilde sonsuza kadar bir arada kalacaktı; Haziran 1976'da Peronist Gençlik'in bir üyesi olan tek kız kardeşi Marta Inés, görev grupları tarafından kaçırılacak ve sonsuza kadar ortadan kaybolacaktı. İktisatçının kalbinde o yara açık kalacaktı.
80'li yılların başlarına doğru, diktatörlüğün tükenme belirtileri göstermesiyle birlikte, ülkede demokrasinin yeniden toparlanmasını desteklemek amacıyla Peronizm, radikalizm, Uzlaşmaz Parti ve diğer küçük güçlerin oluşturduğu Multipartidaria'nın teknik ekiplerine katıldı. . 1983 seçimleriyle UCR, Raúl Alfonsín ile başkanlığı kazanmanın yanı sıra, Alejandro Armendáriz'in aday olduğu Buenos Aires eyaletinin valiliğini de elde etti. Ve Ferrer, Banco Provincia'nın başkanlığına atandı. Orada yeni tasarruf araçlarını, ipotek kredilerini ve bilim adamı Jorge Sabato'nun fikirlerinden ilham alan yenilikçi şirketlerin finansmanı konusunda uzmanlaşmış bir yönetim ekibini teşvik ediyor. İttifak hükümetiyle başkanlığı üstleniyor Ulusal Atom Enerjisi Komisyonu.
O aynı zamanda temel ruhtu. Phoenix GrubuAşırı neoliberalizme alternatif bir modeli destekleyen heterodoks iktisatçılar için bir alan. Néstor Kirchner hükümetinin varsayımıyla ortodoksluktan uzaklaşan başka gruplar ortaya çıktı ve Phoenix uçuşunun bir kısmını kaybetti. Bu yönetimin ülkeyi sanayileştirme ihtiyacına yönelik söylemsel vurgusu ve Washington Mutabakatı'na yönelik eleştirisi, Ferrer'in önermeleriyle bazı benzerlikler taşıyordu. Bu çerçevede devlet şirketi ENARSA'nın yönetim kuruluna ve devleti temsilen Siderar'a atandı. Bu son yerden kovulanlar, onun için Fransa'daki Arjantin büyükelçiliğine gümüş bir köprü inşa ettiler.
Dönüşünde yoğun akademik ve teorik faaliyetlerine, üniversite gezilerine, kitap yazmaya ve fikirlerini yaymaya 2016 yılındaki vefatına kadar devam etti. Aynı yıl vefatına kadar, Moreno Ulusal Üniversitesi O zamanlar o üniversitenin Ekonomi ve İdari Bölümü dekanı olan Pablo Tavilla'nın hatırladığı gibi, II. Uluslararası Politik Ekonomi Kongresi'nde öğrenciler tarafından yapılan en iyi akademik yapımlar için “Aldo Ferrer” ödülünü düzenledi.
Ferrer'in yaşamı ve çalışmaları konusunda gerçek bir uzman olan Rougier'in kitabı, bu iktisatçının figürünü, onun ana varsayımlarını, düzeltmelerini ve diğer meslektaşlarıyla yaptığı tartışmaları yeniden keşfetmemize olanak sağlıyor. Bir zamanlar söylediği gibi “sorumlu heterodoksluğun” savunucusu olan Arjantin Ekonomisi kitabının ve diğer pek çok kitabın yazarı, çağdaş yaygaranın çok uzağında derin bir iz bıraktı.