Karanlık zamanlarda, geçmişin ve günümüzün tekdüze okumalarının daha sık olması muhtemeldir, çünkü geleceğin kesin bir şekilde göz atmasına izin vermesi gerekir. Gelecek çelişkili olsa bile, bu tür yorumlar dünyayı sipariş etmemize ve belki de buna göre hareket etmemize yardımcı olacaktır. Sonsuz bir hikaye. Metinler, görüntüler, reprodüksiyonlar(Ekonomik Kültür Fonu) en son kitabı Carlo GinzburgŞubat 2025'te Buenos Aires ve Madrid'de yayınlandı, bunun üzerinde değil.
Aksine, işi oluşturan dokuz makale, sorun ve argüman çeşitliliğinde, sadece yazarın bilgi ve ilgi alanlarının genişlemesini kanıtlamakla kalmaz, aynı zamanda okuyucuyu da ikna eder. Geçmiş karmaşıklıklarla doluonu incelemek için kullanılabilecek bazı yöntemleri tanıtıyorlar, bizi deneyenlerin entelektüel ve politik çelişkilerine yaklaştırıyorlar. Belki de daha da önemlisi, sorunları çözülerek vermeyi değil, onları açık tutmak ve olası soruların evrenini genişletmek istiyorlar. İçlerinde sezgili Yeni şeyler öğrenmeye devam etme niyeti Zaten bilinen formülleri ilan etmekten daha fazlası.
Sonsuz bir hikaye. Metinler, Görüntüler, Reprodüksiyonlar Carlo Ginzburg Ekonomik Kültür Fonu
Kitabın her bölümü 2005 ve 2022 yılları arasında çeşitli dillerde yayınlanmıştır. Ginzburg, Ampersand'ın bu güzel baskısı için onları gözden geçirdi ve düzeltti. Marcela Croceburada üç düzine görüntü eşlik ediyor. Yazar, örneğin, mümkünse küresel bir sanat tarihini ve bu disiplinin önleyici ile nasıl bağlantılı olduğunu sorar. Uzmanlık. Bir bilgi aracı olarak ekphrasis (görsel bir görüntünün sözel açıklaması) gücünü ve sınırlarını araştırın.
Tadilatör, sanat eleştirmeni ve tarihçi arasında bir kimlik gösterirçünkü hiçbiri geçmişi şimdiki zamandan görmekten kaçınamaz, ancak aralarındaki farklılıkları sorgular: Sahte anakronizmde ihanete uğrar; Eleştirmen ve tarihçi yöntemle onu aşmaya çalışıyor. Sadece bu konu, yöntemin, Ginzburg'a evrim teorisi ile filoloji geleneği arasında bir dizi olası ilişki önermesine yol açar. Türlerin kökeni (1859), Charles Darwinve çalışmalarında morfoloji ve tarih arasındaki çözülmemiş bir gerginliği tespit etmek Aby Warburg. Son olarak, teknik tekrarlanabilirlik çağında sanat eseri (no) arasındaki olası eklemleri inceleyin, Walter Benjaminve Sezgide Sanatın Endüstriyel Demokratikleştirilmesi Laborde Léon üçüncü yüzyılın ortalarında.
Bu tür çeşitli sorunlara adanmış metinlerde iletken bir iş parçacığı bulabilir misiniz? EVET, benzersiz bir tek renkli iş parçacığı değil, bir sorun çözgü olmasına rağmen öneriyorum. Geçmiş bizimkinden farklı bir dünya. Buna yalnızca, bilmekle ilgilendiğimiz geçmişe göre doğru bir anlatı oluşturmak için sipariş etmemiz ve yorumlamamız gereken parçalı izler aracılığıyla erişiyoruz.
Carlo Guinzburg, El Cheese and The Worms (1976) yazarı. Fotoğraf: Guillermo Rodríguez Adami
Bu sadece meydan okumanın bir parçasıdır: şu anda sorulan sorular, kendimizle konuşma tehlikesinden kaçınmak için sorunun ve cevabın aynı olmasını önlemek için geçmişin kalıntılarıyla cevaplanmalıdır. Ancak, ek olarak, bu kalıntılar lagün ve sessizliklerle dolu, tesadüfi ve kasıtlı ve farklı türlerde: malzemeler, sözlü, görsel … Geçmiş ve şimdiki, görüntü ve metin arasındaki, varlık ve yokluk arasındaki kritik çeviri, ayrıntılı bilgi ve ticaretimizde genellikle bir dizi teoriye bağlı bir yöntem gerektirir.. Ginzburg yavaş (filolojik) ve yakın vakalar önerir. Hatta, imkansız çevirinin geri kalanı olması ve sonuç olarak hikayenin sona ermesi mümkündür.
Kitabın girişinde José Emilio Burucúa, Ginzburg'un tarihçiler için önemi hakkında bazı anahtarlar öneriyor. İtalyanların “çizgiler arasında okunan anormal vakaların incelenmesi” olarak tanımladığı mikro tarih oluşturulmasına merkezi katılımını vurgular. Yöntem ile ilgili olarak, bireysel vakaların sinyallerden analizine dayanan insan bilimlerinin karakteristiği olan bir sonuç paradigmasının varlığının keşfedilmesi, nitel ve konjektif bir yaklaşıma dayanarak hatırlanmayı hak etmektedir.
Carlos Ginzburg ve José Emilio Burucúa, Ulusal Kütüphane'deki bir konuşmada.
Bu onu bilimsel, nicel, genelleştirici, matematüre edilebilir ve deneysel paradigmadan ayırır. Burucúa ayrıca, popüler dindarlığın, köylü kültürünün yaratıcılığının, seçkinlerin entelektüelliğinin, Batı geleneğinde temel felsefi ve teolojik konuların tarihinin karmaşıklıklarının araştırılmasına özel katkılarını vurgulamaktadır. Bu arada, meraklı bir diyaloga neden olan sanat tarihine katkıları unutmadan: Ginzburg, bir sanat tarihçisi olmadığını, görüntülerle ve bunları ele alma yöntemleriyle ilgilenen bir tarihçi olduğunu belirtir; Burucúa ise “Warburg ve Gombrich takımyıldızına” yerleştirir.
Ginzburg'un entelektüel şirketi, bugün belki de iki muzaffer canavarla tehdit edilen Sapere Aude'un inatçı bir bilgi hırsı tarafından da yönlendiriliyor: şüphecilik ve cehalet. Bu, Ginzburg'un risk verdiği anlamına gelir. Geçmişin çeşitli izleri (kitaplar, yargı ifadeleri, görüntüler) ve ilgisiz olarak kabul edilebilecek ayrıntılara verilen dikkat ile metodik ve dikkatli çalışması, geçmiş gerçekliğin uzak yönleri gibi önemli yönlere ışık tutmasına izin vermiştir. Ancak dokümantasyon genellikle lagünlerle doludur.
“Çocuk Oyunları”, 1560 petrol, Pieter Brueghel El Viejo tarafından.
Sessizlikten memnun olmak yerine, Ginzburg daha sonra her zaman iki önlemle birlikte aile benzerliklerine odaklanan başka bir stratejiye başvurur: birincisi, mevcut kanıtların doğrulanmasına izin verdikleri ve belirli karanlık noktalardaki riskli varsayımları ayırt etmek; İkincisi, bir varsayımı diğerine dayandırmanın kötüye kullanılması yerine hipotez ve gerçekler zincirini tercih edin. Yazarı Hikayesiz bir hikaye Gerçeği (tırnak olmadan, hatırlamayı sevdiği gibi), çelişkili, geçici, karmaşık, dikkatli bir göstergelerin okunmasından, konjektif hipotezlere eklenir.
Ginzburg nihayet olağanüstü bir anlatıcıdır. Delicaded, burada ve orada başka metinlerinde topladığı tohumlar ve uzak ama tutarlı argümanlarda meyve veriyor. Kitabın makalelerinin her biri çeşitli şekillerde takip edilebilir. Çizgilerde (ve aralarında) entelektüel yakınlıkları ortaya çıkar. Marc Bloch, Erich Auerbach, Momigliano Arnaldo, Sebastiano Tipanaro, Delio Cantimori Açıkça bahsediliyorlar. Elbette gizli varlığını da izleyebiliriz Sigfried Kracauer ve Ernesto de Martino Çeşitli argümanlarda. Örneğin, tutarsızlıkların açık bir şekilde kurulmasını reddetmez, örneğin Georges Didi-Huberman Warburg'un fikirlerini önerdi.
Tüm bunları, daha iyi bir terimin yokluğunda, Sprezzura Baldassare Castiglione. Yazarı Mahkemeler Grazia'nın kökenini açıklamak için bir fikri icat etti, onun açısından, sanatı gizleme ve yapılanların zahmetsizce ve neredeyse düşünmeden yapıldığını gösterme yeteneğinden gelen. “Eşsiz ve iyi yapılmış şeylerden herkes zorluğu biliyor, böylece basitçe yapılırlarsa büyük bir şaşkınlık yaratıyor,” dedi. Kompleksin net görünmesini sağlamak, şüphesiz, her ticaretin büyük ustaları için ayrılmış bir özelliktir. Carlo Ginzburg bunlardan biri.
Nicolás Kwiatkowski (Buenos Aires, 1977) UBA'da tarihte doktora yaptı.
Nicolás Kwiatkowski, Conicet-Sam-upf. Yazar Ahırlar bakımından çok daha kötüydük. Konstantinopolis'in düşmesi ile aydınlanma arasında kendi barbarlığı ve diğerleri; Bunlar nasıl oldu. Kat katliamları ve soykırımları ve fillerin doğal ve efsanevi tarihini temsil ederbu ikisi Je Burucúa ile işbirliği içinde.
Aksine, işi oluşturan dokuz makale, sorun ve argüman çeşitliliğinde, sadece yazarın bilgi ve ilgi alanlarının genişlemesini kanıtlamakla kalmaz, aynı zamanda okuyucuyu da ikna eder. Geçmiş karmaşıklıklarla doluonu incelemek için kullanılabilecek bazı yöntemleri tanıtıyorlar, bizi deneyenlerin entelektüel ve politik çelişkilerine yaklaştırıyorlar. Belki de daha da önemlisi, sorunları çözülerek vermeyi değil, onları açık tutmak ve olası soruların evrenini genişletmek istiyorlar. İçlerinde sezgili Yeni şeyler öğrenmeye devam etme niyeti Zaten bilinen formülleri ilan etmekten daha fazlası.
Sonsuz bir hikaye. Metinler, Görüntüler, Reprodüksiyonlar Carlo Ginzburg Ekonomik Kültür Fonu
Kitabın her bölümü 2005 ve 2022 yılları arasında çeşitli dillerde yayınlanmıştır. Ginzburg, Ampersand'ın bu güzel baskısı için onları gözden geçirdi ve düzeltti. Marcela Croceburada üç düzine görüntü eşlik ediyor. Yazar, örneğin, mümkünse küresel bir sanat tarihini ve bu disiplinin önleyici ile nasıl bağlantılı olduğunu sorar. Uzmanlık. Bir bilgi aracı olarak ekphrasis (görsel bir görüntünün sözel açıklaması) gücünü ve sınırlarını araştırın.
Tadilatör, sanat eleştirmeni ve tarihçi arasında bir kimlik gösterirçünkü hiçbiri geçmişi şimdiki zamandan görmekten kaçınamaz, ancak aralarındaki farklılıkları sorgular: Sahte anakronizmde ihanete uğrar; Eleştirmen ve tarihçi yöntemle onu aşmaya çalışıyor. Sadece bu konu, yöntemin, Ginzburg'a evrim teorisi ile filoloji geleneği arasında bir dizi olası ilişki önermesine yol açar. Türlerin kökeni (1859), Charles Darwinve çalışmalarında morfoloji ve tarih arasındaki çözülmemiş bir gerginliği tespit etmek Aby Warburg. Son olarak, teknik tekrarlanabilirlik çağında sanat eseri (no) arasındaki olası eklemleri inceleyin, Walter Benjaminve Sezgide Sanatın Endüstriyel Demokratikleştirilmesi Laborde Léon üçüncü yüzyılın ortalarında.
Bu tür çeşitli sorunlara adanmış metinlerde iletken bir iş parçacığı bulabilir misiniz? EVET, benzersiz bir tek renkli iş parçacığı değil, bir sorun çözgü olmasına rağmen öneriyorum. Geçmiş bizimkinden farklı bir dünya. Buna yalnızca, bilmekle ilgilendiğimiz geçmişe göre doğru bir anlatı oluşturmak için sipariş etmemiz ve yorumlamamız gereken parçalı izler aracılığıyla erişiyoruz.
Bu sadece meydan okumanın bir parçasıdır: şu anda sorulan sorular, kendimizle konuşma tehlikesinden kaçınmak için sorunun ve cevabın aynı olmasını önlemek için geçmişin kalıntılarıyla cevaplanmalıdır. Ancak, ek olarak, bu kalıntılar lagün ve sessizliklerle dolu, tesadüfi ve kasıtlı ve farklı türlerde: malzemeler, sözlü, görsel … Geçmiş ve şimdiki, görüntü ve metin arasındaki, varlık ve yokluk arasındaki kritik çeviri, ayrıntılı bilgi ve ticaretimizde genellikle bir dizi teoriye bağlı bir yöntem gerektirir.. Ginzburg yavaş (filolojik) ve yakın vakalar önerir. Hatta, imkansız çevirinin geri kalanı olması ve sonuç olarak hikayenin sona ermesi mümkündür.
Kitabın girişinde José Emilio Burucúa, Ginzburg'un tarihçiler için önemi hakkında bazı anahtarlar öneriyor. İtalyanların “çizgiler arasında okunan anormal vakaların incelenmesi” olarak tanımladığı mikro tarih oluşturulmasına merkezi katılımını vurgular. Yöntem ile ilgili olarak, bireysel vakaların sinyallerden analizine dayanan insan bilimlerinin karakteristiği olan bir sonuç paradigmasının varlığının keşfedilmesi, nitel ve konjektif bir yaklaşıma dayanarak hatırlanmayı hak etmektedir.
Bu onu bilimsel, nicel, genelleştirici, matematüre edilebilir ve deneysel paradigmadan ayırır. Burucúa ayrıca, popüler dindarlığın, köylü kültürünün yaratıcılığının, seçkinlerin entelektüelliğinin, Batı geleneğinde temel felsefi ve teolojik konuların tarihinin karmaşıklıklarının araştırılmasına özel katkılarını vurgulamaktadır. Bu arada, meraklı bir diyaloga neden olan sanat tarihine katkıları unutmadan: Ginzburg, bir sanat tarihçisi olmadığını, görüntülerle ve bunları ele alma yöntemleriyle ilgilenen bir tarihçi olduğunu belirtir; Burucúa ise “Warburg ve Gombrich takımyıldızına” yerleştirir.
Ginzburg'un entelektüel şirketi, bugün belki de iki muzaffer canavarla tehdit edilen Sapere Aude'un inatçı bir bilgi hırsı tarafından da yönlendiriliyor: şüphecilik ve cehalet. Bu, Ginzburg'un risk verdiği anlamına gelir. Geçmişin çeşitli izleri (kitaplar, yargı ifadeleri, görüntüler) ve ilgisiz olarak kabul edilebilecek ayrıntılara verilen dikkat ile metodik ve dikkatli çalışması, geçmiş gerçekliğin uzak yönleri gibi önemli yönlere ışık tutmasına izin vermiştir. Ancak dokümantasyon genellikle lagünlerle doludur.
Sessizlikten memnun olmak yerine, Ginzburg daha sonra her zaman iki önlemle birlikte aile benzerliklerine odaklanan başka bir stratejiye başvurur: birincisi, mevcut kanıtların doğrulanmasına izin verdikleri ve belirli karanlık noktalardaki riskli varsayımları ayırt etmek; İkincisi, bir varsayımı diğerine dayandırmanın kötüye kullanılması yerine hipotez ve gerçekler zincirini tercih edin. Yazarı Hikayesiz bir hikaye Gerçeği (tırnak olmadan, hatırlamayı sevdiği gibi), çelişkili, geçici, karmaşık, dikkatli bir göstergelerin okunmasından, konjektif hipotezlere eklenir.
Ginzburg nihayet olağanüstü bir anlatıcıdır. Delicaded, burada ve orada başka metinlerinde topladığı tohumlar ve uzak ama tutarlı argümanlarda meyve veriyor. Kitabın makalelerinin her biri çeşitli şekillerde takip edilebilir. Çizgilerde (ve aralarında) entelektüel yakınlıkları ortaya çıkar. Marc Bloch, Erich Auerbach, Momigliano Arnaldo, Sebastiano Tipanaro, Delio Cantimori Açıkça bahsediliyorlar. Elbette gizli varlığını da izleyebiliriz Sigfried Kracauer ve Ernesto de Martino Çeşitli argümanlarda. Örneğin, tutarsızlıkların açık bir şekilde kurulmasını reddetmez, örneğin Georges Didi-Huberman Warburg'un fikirlerini önerdi.
Tüm bunları, daha iyi bir terimin yokluğunda, Sprezzura Baldassare Castiglione. Yazarı Mahkemeler Grazia'nın kökenini açıklamak için bir fikri icat etti, onun açısından, sanatı gizleme ve yapılanların zahmetsizce ve neredeyse düşünmeden yapıldığını gösterme yeteneğinden gelen. “Eşsiz ve iyi yapılmış şeylerden herkes zorluğu biliyor, böylece basitçe yapılırlarsa büyük bir şaşkınlık yaratıyor,” dedi. Kompleksin net görünmesini sağlamak, şüphesiz, her ticaretin büyük ustaları için ayrılmış bir özelliktir. Carlo Ginzburg bunlardan biri.
Nicolás Kwiatkowski, Conicet-Sam-upf. Yazar Ahırlar bakımından çok daha kötüydük. Konstantinopolis'in düşmesi ile aydınlanma arasında kendi barbarlığı ve diğerleri; Bunlar nasıl oldu. Kat katliamları ve soykırımları ve fillerin doğal ve efsanevi tarihini temsil ederbu ikisi Je Burucúa ile işbirliği içinde.