Javier Sinay AMIA'ya yönelik saldırının patlama sesini evinden duyduğunda 13 yaşındaydı ve kahvaltı yapıyordu; Alejandro Rua 30 yaşındaydım ve başlıyordum adli fuar Buenos Aires mahkemelerinde. Zamanın sonunda, gazeteci ve avukat kendi kitaplarıyla bölüme geri dönerler ve aynı zamanda geçmişi incelemek için zamanın kısaltılması konusunda da anlaşırlar: otuz yıl sonra, her ikisi de olayların anlaşılabileceği otuz günlük bir döneme odaklanır. Haber tarafından bile açıklığa kavuşturulmadı.
1994'teki AMIA saldırısının kurbanlarının isimleri. Fotoğraf: AP Fotoğrafı/Natacha Pisarenko.
09:53'ten sonra (Editör Planeta), Sinay'dan ve 30 gün. AMIA'ya saldırının planı (Editör Sudamericana), Rúa'nın yazdığı, 85 kişinin ölümüne yol açan bombalı araç saldırısına adanmış uzun kitap listesinin bir parçası 18 Temmuz 1994. Saldırının aynı yılı Joe Goldman Ve Jorge Lanata yayınladılar Sis perdeleribaşlığından itibaren Yargıcın davadaki ve saldırıdaki eylemlerini sorgulayan “bağımsız bir soruşturma” İsrail büyükelçiliği 14 Mart 1992 tarihli.
Lanata ve Goldman, sözde Suriye ipucundan uyuşturucu kaçakçılığının intikamına kadar, zamanla geçerliliğini yitiren bir dizi hipotezi devreye soktu. Walter Goobariçinde Üçüncü saldırı: Arjantin uluslararası terörizmin hedefinde (1996), katılımıyla ilgili şüpheleri artırdı İran organizasyon aracılığıyla Hizbullah Her iki bölümde ve tanıtılan bilgilerde, gruplarının yapısı ve çalışma şekli gibi hala alıntı yapılıyor. İslami CihadTerör eylemlerinden sorumlu olan kişi ve Buenos Aires'teki saldırıları cinayete misilleme ile ilişkilendiren hipotez Abbas el-MuseviHizbullah'ın lideri.
Goobar, daha fazla ayrıntı vermeden, verilerini Batılı istihbarat servislerine atfetti ve şunu öne sürdü: Mossad AMIA'da kullanılan patlayıcıyı hazırlayan kişiyi gözaltına almış ve sorguya çekmişti. Kitabı, anlaşılmaz çekincelerle ele alınan bilgi kaynakları sorununu ve istihbarat servislerinin hakimin soruşturmasına müdahalesini istemeden de olsa ortaya çıkardı. Juan José Galeano ve onun karşı yürüyüşleri.
Yayınlanması Amia, saldırı (1997), itibaren John SalinasHaber talebinde mağdur yakınlarının artan rolüyle aynı zamana denk geldi. Yahudi cemaatinin ortak fonunun desteğiyle yürütülmesine rağmen bu da bir başka “bağımsız soruşturmaydı”. Salinas, öncekilerden farklı olarak adli dosyaya erişti ve olayı Carlos Menem hükümetleri ve kriminal tarih bağlamına yerleştirdi. Güvenlik güçleri ve Arjantin istihbarat teşkilatları.
Gabriel Levinas Adli soruşturmayı inceleyen ve kusurları ve çelişkileri, özellikle de polisin soruşturmaya yıkıcı müdahalesini belgeleyen bir analiz ekibine liderlik etti. Enkaz altındaki hukuk (2014). Performansı Ruben Beraja ve diğer toplum liderlerinin örtbas ettiğinden şüphelenilen konulardan biriydi. Enkazın üzerinde kızartmaYazan: Horacio Lutzky (2012) ve Causa AMIA: 1994-2015 (2016) yılları arasında gerçekleştirilen eylemlere ilişkin rapor, burada Miguel BronfmanAMIA'nın baş avukatı, liderlere yönelik eleştirilerin “mağdurları faillere dönüştürmek anlamına geldiğini” belirtti.
Alejandro Rúa yönetici sekreterdi Özel Soruşturma Birimi 2001 ve 2005 yılları arasında ulusal hükümet tarafından oluşturulan ve hayal kırıklığı yaşayanlar için cezai süreçte avukat İran'la mutabakat anlaşması Davada tutuklama emriyle İranlılardan ifade almaya çalışan kişi. Kitabında Temmuz 1994'ü, “terörist saldırı planındaki 30 merkezi günü” yeniden kurguluyor ve Hizbullah ile bağlantısı olduğu iddia edilen Lübnanlı Samuel El Reda ile o dönemde İran büyükelçiliği kültür danışmanı olan Mohsen Rabbani'nin hareketlerine odaklanıyor. .
Telleldin Carlos Amia saldırısı nedeniyle tutuklandı.
Rúa, saldırıyla ilgili bilgilerin “birleştirildiğini” doğruluyor. Kaynakları Arjantin, İsrail ve Kuzey Amerika istihbarat servislerinden geliyor; bunlar genel olarak tanımlanıyor ve hatta pasif veya kişisel olmayan ifadelerle bulanıklaşıyor. Bu noktada Sinay'ın kitabında dikkate değer bir farklılık ortaya çıkıyor: 30 gün… gerçekler hakkında genel olarak iddialı bir üslubu vardır, 09:53'ten sonra sorulara odaklanıyor, suçlamaların varsayımsal niteliğinin altını çiziyor ve hatta daha fazla delil elde edilip edilemeyeceği konusunda şüphe uyandırıyor.
Javier Sinay, Ağustos 2023'te AMIA dava dosyasının 1. gövdesiyle UFI AMIA'da. Fotoğraf: Javier Sinay'ın izniyle.
Eğer Rúa'nın kitabı herhangi bir şeyi kanıtlıyorsa, o da saldırıyı öngören çok sayıda uyarı ve göstergenin olduğu ve teröristlerin gözetleme ve telefon dinlemelerine rağmen fark edilmediğidir. Devlet İstihbarat Sekreterliği (SIDE), Rabbani'nin şoförü olan bir ajana sızma iddiası sonuçsuz kaldı. İstihbarat teşkilatları raporlarında operasyonun adımlarını ve aktörlerini anlattılar, ancak Claudio Lifschitz'in de açıkladığı gibi, adli soruşturmaya tam olarak katkıda bulunmadılar, ancak kayıp belgeler, yok edilen deliller ve şüpheli tanıklar yoluyla operasyonun engellenmesine katkıda bulundular. AMIA: Soruşturma neden başarısız oldu? (2001). Eski İsrail büyükelçisinin açıklamaları Itzhak AviranSaldırının faillerinin kim olduğunu kesin olarak bilen İsrail, olayların gerçeğinin adli dosyada yer almadığı konusunda da hemfikir.
Alejandro Rúa, 30 gün kitabının yazarı. AMIA'ya yapılan saldırının planı. Fotoğraf: Alfredo Martínez
Sinay, kitabını kronik olarak öneriyor, birinci şahıs ağzından yazıyor ve epigraf olarak bir alıntı yapıyor. Rodolfo Walsh içinde Katliam Operasyonu. Hikaye birçok tanıklığa dayanıyor; diğerlerinin yanı sıra Juan José GaleanoBasına röportaj vermeyen ve aynı zamanda eski bakandan Carlos Corach ve Beraja-, zaten hacimli olan adli dosyaya ve davayı çevreleyen üç davaya atıfta bulunuyor ve ABD'deki bir üs ziyareti gibi saha çalışmalarını içeriyor. TARAF belge analizi ve telefon dinleme için kullanılır. Başlangıç noktası, “Borgesyen simetrinin bir önermesi” olarak tanımladığı şey: “Saldırıdan sonraki 30 yılda olanlar, ilk 30 günde yaşananlardan daha iyi anlaşılabilir.”
Eski yargıç Juan José Galeano. Fotoğraf: EFE/Aitor Pereira
O dönemde 9 Ağustos 1994'te soruşturmanın gidişatını anında içeren bir yargı kararında bir anahtar bulunabildi. Borges'e yapılan göndermeler ise 09:53'ten sonra ısrarcı. Yargıç Galeano ile arasındaki düello Carlos TelleldinArabaya bomba olarak kullanılan Trafiği satan tüccar Sinay'a Ölüm ve Pusula'daki Erik Lönnrot ve Scharlach'ı anımsatıyor; Tıpkı kurguda katilin dedektifi tuzağa düşürmesi gibi, adli davada da sanık, on yıl hapis yattıktan sonra bile sulh hakiminin kariyerini mahveder. İki kez beraat eden Telleldín aynı zamanda saldırıyla ilgili külliyatın da yazarlarından biri. AMIA davası: Büyük yalan (2004).
Sinay, Borges'in evreninde başka bir üretken figür buluyor: Adli dosya ve onun öngörülerinin, ipuçlarının, operasyonların, suçların ve çıkarların birbirine karıştığı bir labirent oluşturduğunu söylüyor. Amacı, geleneksel gazetecilik anlayışıyla ifşaatlar değil, “yeni anlamlar” ve “tazminat alanı ve sessizliğe karşı mücadeleye katkıda bulunmanın bir yolunu” oluşturan bir anlatı üretmek, böylece bakış açısını değiştirmek ve bir hikaye kurgulamaktır. artık ihbara ve gizli bilgilerin aldatılmasına tabi değildir. Bu doğrultuda Sinay bir öğretiyi kurtarır. Gershom Scholem Hikayeler anlatmanın değeri hakkında, bir kültürün enkaz üzerinde atan kıymıkları hakkında.
1994'teki AMIA saldırısının kurbanlarının isimleri. Fotoğraf: AP Fotoğrafı/Natacha Pisarenko.
09:53'ten sonra (Editör Planeta), Sinay'dan ve 30 gün. AMIA'ya saldırının planı (Editör Sudamericana), Rúa'nın yazdığı, 85 kişinin ölümüne yol açan bombalı araç saldırısına adanmış uzun kitap listesinin bir parçası 18 Temmuz 1994. Saldırının aynı yılı Joe Goldman Ve Jorge Lanata yayınladılar Sis perdeleribaşlığından itibaren Yargıcın davadaki ve saldırıdaki eylemlerini sorgulayan “bağımsız bir soruşturma” İsrail büyükelçiliği 14 Mart 1992 tarihli.
Lanata ve Goldman, sözde Suriye ipucundan uyuşturucu kaçakçılığının intikamına kadar, zamanla geçerliliğini yitiren bir dizi hipotezi devreye soktu. Walter Goobariçinde Üçüncü saldırı: Arjantin uluslararası terörizmin hedefinde (1996), katılımıyla ilgili şüpheleri artırdı İran organizasyon aracılığıyla Hizbullah Her iki bölümde ve tanıtılan bilgilerde, gruplarının yapısı ve çalışma şekli gibi hala alıntı yapılıyor. İslami CihadTerör eylemlerinden sorumlu olan kişi ve Buenos Aires'teki saldırıları cinayete misilleme ile ilişkilendiren hipotez Abbas el-MuseviHizbullah'ın lideri.
Goobar, daha fazla ayrıntı vermeden, verilerini Batılı istihbarat servislerine atfetti ve şunu öne sürdü: Mossad AMIA'da kullanılan patlayıcıyı hazırlayan kişiyi gözaltına almış ve sorguya çekmişti. Kitabı, anlaşılmaz çekincelerle ele alınan bilgi kaynakları sorununu ve istihbarat servislerinin hakimin soruşturmasına müdahalesini istemeden de olsa ortaya çıkardı. Juan José Galeano ve onun karşı yürüyüşleri.
Yayınlanması Amia, saldırı (1997), itibaren John SalinasHaber talebinde mağdur yakınlarının artan rolüyle aynı zamana denk geldi. Yahudi cemaatinin ortak fonunun desteğiyle yürütülmesine rağmen bu da bir başka “bağımsız soruşturmaydı”. Salinas, öncekilerden farklı olarak adli dosyaya erişti ve olayı Carlos Menem hükümetleri ve kriminal tarih bağlamına yerleştirdi. Güvenlik güçleri ve Arjantin istihbarat teşkilatları.
Gabriel Levinas Adli soruşturmayı inceleyen ve kusurları ve çelişkileri, özellikle de polisin soruşturmaya yıkıcı müdahalesini belgeleyen bir analiz ekibine liderlik etti. Enkaz altındaki hukuk (2014). Performansı Ruben Beraja ve diğer toplum liderlerinin örtbas ettiğinden şüphelenilen konulardan biriydi. Enkazın üzerinde kızartmaYazan: Horacio Lutzky (2012) ve Causa AMIA: 1994-2015 (2016) yılları arasında gerçekleştirilen eylemlere ilişkin rapor, burada Miguel BronfmanAMIA'nın baş avukatı, liderlere yönelik eleştirilerin “mağdurları faillere dönüştürmek anlamına geldiğini” belirtti.
Alejandro Rúa yönetici sekreterdi Özel Soruşturma Birimi 2001 ve 2005 yılları arasında ulusal hükümet tarafından oluşturulan ve hayal kırıklığı yaşayanlar için cezai süreçte avukat İran'la mutabakat anlaşması Davada tutuklama emriyle İranlılardan ifade almaya çalışan kişi. Kitabında Temmuz 1994'ü, “terörist saldırı planındaki 30 merkezi günü” yeniden kurguluyor ve Hizbullah ile bağlantısı olduğu iddia edilen Lübnanlı Samuel El Reda ile o dönemde İran büyükelçiliği kültür danışmanı olan Mohsen Rabbani'nin hareketlerine odaklanıyor. .
Rúa, saldırıyla ilgili bilgilerin “birleştirildiğini” doğruluyor. Kaynakları Arjantin, İsrail ve Kuzey Amerika istihbarat servislerinden geliyor; bunlar genel olarak tanımlanıyor ve hatta pasif veya kişisel olmayan ifadelerle bulanıklaşıyor. Bu noktada Sinay'ın kitabında dikkate değer bir farklılık ortaya çıkıyor: 30 gün… gerçekler hakkında genel olarak iddialı bir üslubu vardır, 09:53'ten sonra sorulara odaklanıyor, suçlamaların varsayımsal niteliğinin altını çiziyor ve hatta daha fazla delil elde edilip edilemeyeceği konusunda şüphe uyandırıyor.
Eğer Rúa'nın kitabı herhangi bir şeyi kanıtlıyorsa, o da saldırıyı öngören çok sayıda uyarı ve göstergenin olduğu ve teröristlerin gözetleme ve telefon dinlemelerine rağmen fark edilmediğidir. Devlet İstihbarat Sekreterliği (SIDE), Rabbani'nin şoförü olan bir ajana sızma iddiası sonuçsuz kaldı. İstihbarat teşkilatları raporlarında operasyonun adımlarını ve aktörlerini anlattılar, ancak Claudio Lifschitz'in de açıkladığı gibi, adli soruşturmaya tam olarak katkıda bulunmadılar, ancak kayıp belgeler, yok edilen deliller ve şüpheli tanıklar yoluyla operasyonun engellenmesine katkıda bulundular. AMIA: Soruşturma neden başarısız oldu? (2001). Eski İsrail büyükelçisinin açıklamaları Itzhak AviranSaldırının faillerinin kim olduğunu kesin olarak bilen İsrail, olayların gerçeğinin adli dosyada yer almadığı konusunda da hemfikir.
Sinay, kitabını kronik olarak öneriyor, birinci şahıs ağzından yazıyor ve epigraf olarak bir alıntı yapıyor. Rodolfo Walsh içinde Katliam Operasyonu. Hikaye birçok tanıklığa dayanıyor; diğerlerinin yanı sıra Juan José GaleanoBasına röportaj vermeyen ve aynı zamanda eski bakandan Carlos Corach ve Beraja-, zaten hacimli olan adli dosyaya ve davayı çevreleyen üç davaya atıfta bulunuyor ve ABD'deki bir üs ziyareti gibi saha çalışmalarını içeriyor. TARAF belge analizi ve telefon dinleme için kullanılır. Başlangıç noktası, “Borgesyen simetrinin bir önermesi” olarak tanımladığı şey: “Saldırıdan sonraki 30 yılda olanlar, ilk 30 günde yaşananlardan daha iyi anlaşılabilir.”
O dönemde 9 Ağustos 1994'te soruşturmanın gidişatını anında içeren bir yargı kararında bir anahtar bulunabildi. Borges'e yapılan göndermeler ise 09:53'ten sonra ısrarcı. Yargıç Galeano ile arasındaki düello Carlos TelleldinArabaya bomba olarak kullanılan Trafiği satan tüccar Sinay'a Ölüm ve Pusula'daki Erik Lönnrot ve Scharlach'ı anımsatıyor; Tıpkı kurguda katilin dedektifi tuzağa düşürmesi gibi, adli davada da sanık, on yıl hapis yattıktan sonra bile sulh hakiminin kariyerini mahveder. İki kez beraat eden Telleldín aynı zamanda saldırıyla ilgili külliyatın da yazarlarından biri. AMIA davası: Büyük yalan (2004).
Sinay, Borges'in evreninde başka bir üretken figür buluyor: Adli dosya ve onun öngörülerinin, ipuçlarının, operasyonların, suçların ve çıkarların birbirine karıştığı bir labirent oluşturduğunu söylüyor. Amacı, geleneksel gazetecilik anlayışıyla ifşaatlar değil, “yeni anlamlar” ve “tazminat alanı ve sessizliğe karşı mücadeleye katkıda bulunmanın bir yolunu” oluşturan bir anlatı üretmek, böylece bakış açısını değiştirmek ve bir hikaye kurgulamaktır. artık ihbara ve gizli bilgilerin aldatılmasına tabi değildir. Bu doğrultuda Sinay bir öğretiyi kurtarır. Gershom Scholem Hikayeler anlatmanın değeri hakkında, bir kültürün enkaz üzerinde atan kıymıkları hakkında.